CatWalk
New member
Yüzme bilmeyenlerin de inançla suya girebilmeleri için can yeleği, simit ya da kolluk üzere tahliller var ancak bunlar estetik ve pratik değil. Bu probleme tahlil getirmek isteyen Rüştü Uzel Mesleksel Teknik Anadolu Lisesi Moda Tasarım Teknolojisi Kısmı öğrencileri, öğretmenleri Hülya Çakır ile bir arada yeni bir mayo fikrini ortaya koydu. Bu mayo içerdiği lifler yardımıyla büyük bir kaldırma gücüne sahip, ötürüsıyla giyeni yüzme bilmese bile suyun üzerinde tutuyor.
HEM BATMIYOR HEM TABİAT DOSTU
Öğrenciler, yaptıkları araştırmalarda can yeleklerinde kullanılan ve özgül yükü sudan fazlaca daha düşük olan kapok lifinin kendi tartısının 30 katını su üzerinde taşıyabildiğini gördüler., Grup tropikal bölgelerde yetişen Kapok Ağacı’nın meyve çekirdeklerinden elde edilen lifin bu özelliğini çıkış noktası olarak belirledi. Kapok lifi dokumacılık mamüllerinde aşikâr bir karışımda kullanılınca ortaya giyen insanı su üzerinde basitçe tutabilen bir mayo çıktı. Ayrıyeten sürdürülebilir bir eser elde etmeyi de hedefleyen grup, mayo kumaşını geri dönüştürülebilir materyallerden elde etti. Prototip olarak hazırlanan bir adet yetişkin bir adet çocuk mayosu suda denendi ve olumlu sonuç verdi.
SERİ ÜRETİME GEÇECEK
Takım, araştırma, geliştirme ve üretim süreçlerinin tamamını pandemi periyodunda sürdürdü. Bilhassa üretim ve deneme basamakları tam kapanmaya denk geldiği için özel müsaadeler çıkarıldı. Çalışmanın sonlarına gelindiğinde 5 kişilik gruptan, 3’ü; Dilara Acar, Simay Happani ve Elanur Çitfçi mezun oldu. Grup üyelerinden Berfin Demir ve Fatma Esra Aydın ise hala 12’nci sınıf öğrencisi. Zorlayıcı şartlara karşın elde ettikleri sonuçtan memnun olduklarını söyleyen Fatma Esra Aydın, tasarladıkları eserin kıssasını şu biçimde anlatıyor: “Derslerimizde kapok lifinin can yeleklerinde kullanıldığını öğrenmiştik, ‘Bunu farklı bir esere nasıl çevrilebiliriz?’ diye düşününce aklımıza kardırma gücü yüksek bir mayo yapma fikri çıktı ortaya. Başlangıçta olacak mı olmayacak mı diye tedirgindik lakin teorimizin işe yaradığını görmenin memnunluğu epey diğerdi. Pandemi devrinde hepimiz konutta olduğumuz için preslememiz gereken lifi ütülemek, oklavalarla açmak durumda kaldık. Eser prototifi çıktığında havuzda denemek için özel müsaade çıkarmamız gerekti. Olumlu sonuç aldığımızı görür görmez çabucak Hülya Çakır öğretmenimi aradım, heyecanla ‘İşe yaradı, işe yaradı’ diye bağırdım. Koşullar zorlayıcı olsa da isteyince ve çalışınca başarabildiğimizi görmüş olduk. Mayo için Türk Patent Enstitüsü’ne müracaatımızı yaptık, süreç şu an devam ediyor, patenti alır almaz seri üretime geçeceğiz”
HEM BATMIYOR HEM TABİAT DOSTU
Öğrenciler, yaptıkları araştırmalarda can yeleklerinde kullanılan ve özgül yükü sudan fazlaca daha düşük olan kapok lifinin kendi tartısının 30 katını su üzerinde taşıyabildiğini gördüler., Grup tropikal bölgelerde yetişen Kapok Ağacı’nın meyve çekirdeklerinden elde edilen lifin bu özelliğini çıkış noktası olarak belirledi. Kapok lifi dokumacılık mamüllerinde aşikâr bir karışımda kullanılınca ortaya giyen insanı su üzerinde basitçe tutabilen bir mayo çıktı. Ayrıyeten sürdürülebilir bir eser elde etmeyi de hedefleyen grup, mayo kumaşını geri dönüştürülebilir materyallerden elde etti. Prototip olarak hazırlanan bir adet yetişkin bir adet çocuk mayosu suda denendi ve olumlu sonuç verdi.
SERİ ÜRETİME GEÇECEK
Takım, araştırma, geliştirme ve üretim süreçlerinin tamamını pandemi periyodunda sürdürdü. Bilhassa üretim ve deneme basamakları tam kapanmaya denk geldiği için özel müsaadeler çıkarıldı. Çalışmanın sonlarına gelindiğinde 5 kişilik gruptan, 3’ü; Dilara Acar, Simay Happani ve Elanur Çitfçi mezun oldu. Grup üyelerinden Berfin Demir ve Fatma Esra Aydın ise hala 12’nci sınıf öğrencisi. Zorlayıcı şartlara karşın elde ettikleri sonuçtan memnun olduklarını söyleyen Fatma Esra Aydın, tasarladıkları eserin kıssasını şu biçimde anlatıyor: “Derslerimizde kapok lifinin can yeleklerinde kullanıldığını öğrenmiştik, ‘Bunu farklı bir esere nasıl çevrilebiliriz?’ diye düşününce aklımıza kardırma gücü yüksek bir mayo yapma fikri çıktı ortaya. Başlangıçta olacak mı olmayacak mı diye tedirgindik lakin teorimizin işe yaradığını görmenin memnunluğu epey diğerdi. Pandemi devrinde hepimiz konutta olduğumuz için preslememiz gereken lifi ütülemek, oklavalarla açmak durumda kaldık. Eser prototifi çıktığında havuzda denemek için özel müsaade çıkarmamız gerekti. Olumlu sonuç aldığımızı görür görmez çabucak Hülya Çakır öğretmenimi aradım, heyecanla ‘İşe yaradı, işe yaradı’ diye bağırdım. Koşullar zorlayıcı olsa da isteyince ve çalışınca başarabildiğimizi görmüş olduk. Mayo için Türk Patent Enstitüsü’ne müracaatımızı yaptık, süreç şu an devam ediyor, patenti alır almaz seri üretime geçeceğiz”