Sports Illustrated’da neredeyse çeyrek asırdır tarz sahibi bir yazar olan ve Beyzbol Onur Listesi’nden Ted Williams’la Florida’da yaptıkları balık tutma gezisinin gürültülü anlatımı, iki saygın kitap üzerinde işbirliği yapmalarına yol açan John Underwood, 12 Nisan’da Miami’deki evinde öldü. 88 yaşındaydı.
Eşi Donna Underwood ölümü doğruladı ancak kesin bir neden belirtmedi.
Bay Underwood, Sports Illustrated’a derginin on yıllık altın çağında 1961’de katıldı ve Frank Deford, Mark Kram, Dan Jenkins, Roy Blount Jr., Jack Olsen ve William Nack gibi diğer yıldız yazarlarla çalıştı.
Dezavantajları da dahil olmak üzere kolej futbolu hakkında haber yapmakta uzmanlaştı, ancak aynı zamanda boks, golf, beyzbol ve profesyonel futbolun yanı sıra kumarın spor, oyuncular ve hayranlar üzerindeki etkisi hakkında da yazılar yazdı. 1982’de, eski NFL oyuncusu Don Reese hakkında, kendisinin ve diğer birçok oyuncunun kokain kullandığını ve uyuşturucunun “artık oyunu nasıl kontrol ettiğini ve bozduğunu çünkü bu kadar çok oyuncu üzerinde olduğu için oyunu nasıl kontrol ettiğini ve bozduğunu” ortaya çıkaran bir makale yazdı.
Bay Underwood, 1967’de Florida Keys açıklarında tarpon avlarken Bay Williams ile bir bağlantı kurdu. Beyzbolun en büyük oyuncularından biri ve büyük liglerde 400’e ulaşan son oyuncu olan Bay Williams, o zamanlar beyzboldan emekliliğinin yedinci yılında kıdemli bir fenerdi.
Bay Underwood, “Bir beysbol vuruşuna getirdiği aynı azimli yoğunluğu, bilimsel araştırma için aynı sınırsız yeteneği balık tutmaya getiriyor,” diye yazdı.
Bay Williams’ı iş başında tarif ederken şunları ekledi: “Balık havaya uçtu. Gümbür gümbür gümbür gümbür gümbür gümbür. Tarpon yedi kez sıçradı ve Williams oynarken, çalışırken, yuvarlanırken ve baskıyı sürdürürken havada muhteşem bir şekilde fırladı. Bize sürekli yön veriyor, ne yaptığını söylüyor, Charley’e ne zaman çekim yapması ve hangi lens açıklığını kullanması gerektiği konusunda tavsiyelerde bulunuyordu.”
Yolculuk sırasındaki dostlukları, Sports Illustrated editörünün önerisi üzerine Bay Underwood’u, Bay Underwood’un otobiyografisini yazmasına yardım etmesine izin verip vermeyeceğini Bay Williams’a sormaya yöneltti. Proje, dergide beş bölümlük bir dizi olarak başladı ve Haberler’ın en çok satan kitabı Yarasadaki Sıram: Hayatımın Hikayesi (1969) haline geldi.
Bay Underwood, ikisi birlikte balığa çıkıp arkadaş olduktan sonra Bay Williams’ın otobiyografisini yazdı.
Bunu 1971’de, birden fazla vuruş yapan şampiyon Tony Gwynn ve Wade Boggs da dahil olmak üzere birçok büyük lig için İncil haline gelen bir ders kitabı olan Vurma Bilimi takip etti. 2002’de Sports Illustrated, Tüm Zamanların En İyi 100 Spor Kitabı listesinde kitabı 86. sıraya yerleştirdi.
“The Science of Vuruş” un önsözünde Bay Underwood, Bay Williams’ın bir illüstratörün isabet bölgesini tasavvur ettiği gibi tasvir etme tutkusunu anlattı – “ne tür bir vuruş ortalamasını temsil eden eşit büyüklükte daire sıralarıyla dolu.” oyuncu, bu aralıkların her birinde topa vururken bekleyebilir. Numaraları kendisinin vereceğini söyledi.”
Bay Williams’ın yazdığı iki kitap, Bay Underwood’un atletlerle yaptığı ilk işbirlikleriydi. 1974 otobiyografisinde hakkında kapsamlı yazılar yazdığı Alabama Üniversitesi futbol takımının efsanevi koçu Bear Bryant ile birlikte çalıştı. 1980’de çok seyahat eden beyzbol menajeri Alvin Dark’ı ve ardından 2000’de baba ve oğul NFL oyun kurucuları Archie ve Peyton Manning’i takip etti.
Miami Herald’dan Jonathan Yardley, “Bear: The Hard Life and Good Times of Alabama’s Coach Bryant” hakkındaki incelemesinde, Bay Underwood’u Bay Bryant’ı “özgürce konuşmaya, belki de kendini … amaçladığından daha fazla ifşa etmeye” ikna ettiği için övdü. ”
John Warren Underwood, 25 Kasım 1934’te Miami’de doğdu. Babası Edward bir turist teknesi kaptanıydı. Annesi Sarah Kathryn (Russell) Underwood ev hanımıydı. John, okuldayken The Miami News için düzenli olarak yazmaya başladı ve Miami Üniversitesi’nde İngilizce okurken The Herald için kalıcı bir yazar oldu. 1956’da lisans derecesiyle mezun oldu ve beş yıl sonra Sports Illustrated’a katılana kadar The Herald’da kaldı.
Dergideyken, futbolda yaralanma ve şiddetle ilgili bir diziden doğan The Death of an American Game: The Crisis in Football’u (1979) ve paranın ve televizyonun ne kadar büyük olduğunu anlatan Spoiled Sport’u (1984) da yazdı. profesyonel sporların eğlencesini köreltti.
“Bu spor zevkimi kaybettiğimi söylemek üzereydim ama kaybetmedim” diye yazdı. “Benden – hepimizden alındı.”
1985’te Sports Illustrated’ı tam zamanlı olarak serbest çalışmak üzere bıraktı, derginin yazı işleri ekibinin istifa mektubunda yazdığı gibi “şimdiye kadar karşılaştığım en kötü şey” haline gelmesinden mutsuzdu.
Michael MacCambridge, The Franchise: A History of Sports Illustrated’da (1997) “Underwood’un ayrılışına çok az kişi şaşırdı” diye yazmıştı. “Birçoğu, oyunlara olan sevgisini uzun zaman önce kaybettiğini hissetti.”
Eşi Donna (Simmons) Underwood’a ek olarak, kızları Caroline Burman ve oğulları Joshua tarafından hayatta kaldı; DeeDee olarak bilinen kızları Lori Gagne, Leslie Cahill ve Kathryn Justice ile Beverly Holland ile boşanmayla sonuçlanan evliliğinden olan oğlu John Jr.; 12 torun ve beş torun çocuğu.
2002’de Bay Williams’ın ölümü, Bay Underwood’u It’s Only Me: The Ted Williams We Hardly Knew (2005)’i yazmaya itti. .
Bayan Underwood bir telefon görüşmesinde “Ted’in bir amca olduğunu düşündü” dedi. “Ve ‘Sadece benim,’ dedi Ted aradığında. John ya da ben telefonu açtık ve ‘Sadece benim’ dedi.”
Eşi Donna Underwood ölümü doğruladı ancak kesin bir neden belirtmedi.
Bay Underwood, Sports Illustrated’a derginin on yıllık altın çağında 1961’de katıldı ve Frank Deford, Mark Kram, Dan Jenkins, Roy Blount Jr., Jack Olsen ve William Nack gibi diğer yıldız yazarlarla çalıştı.
Dezavantajları da dahil olmak üzere kolej futbolu hakkında haber yapmakta uzmanlaştı, ancak aynı zamanda boks, golf, beyzbol ve profesyonel futbolun yanı sıra kumarın spor, oyuncular ve hayranlar üzerindeki etkisi hakkında da yazılar yazdı. 1982’de, eski NFL oyuncusu Don Reese hakkında, kendisinin ve diğer birçok oyuncunun kokain kullandığını ve uyuşturucunun “artık oyunu nasıl kontrol ettiğini ve bozduğunu çünkü bu kadar çok oyuncu üzerinde olduğu için oyunu nasıl kontrol ettiğini ve bozduğunu” ortaya çıkaran bir makale yazdı.
Bay Underwood, 1967’de Florida Keys açıklarında tarpon avlarken Bay Williams ile bir bağlantı kurdu. Beyzbolun en büyük oyuncularından biri ve büyük liglerde 400’e ulaşan son oyuncu olan Bay Williams, o zamanlar beyzboldan emekliliğinin yedinci yılında kıdemli bir fenerdi.
Bay Underwood, “Bir beysbol vuruşuna getirdiği aynı azimli yoğunluğu, bilimsel araştırma için aynı sınırsız yeteneği balık tutmaya getiriyor,” diye yazdı.
Bay Williams’ı iş başında tarif ederken şunları ekledi: “Balık havaya uçtu. Gümbür gümbür gümbür gümbür gümbür gümbür. Tarpon yedi kez sıçradı ve Williams oynarken, çalışırken, yuvarlanırken ve baskıyı sürdürürken havada muhteşem bir şekilde fırladı. Bize sürekli yön veriyor, ne yaptığını söylüyor, Charley’e ne zaman çekim yapması ve hangi lens açıklığını kullanması gerektiği konusunda tavsiyelerde bulunuyordu.”
Yolculuk sırasındaki dostlukları, Sports Illustrated editörünün önerisi üzerine Bay Underwood’u, Bay Underwood’un otobiyografisini yazmasına yardım etmesine izin verip vermeyeceğini Bay Williams’a sormaya yöneltti. Proje, dergide beş bölümlük bir dizi olarak başladı ve Haberler’ın en çok satan kitabı Yarasadaki Sıram: Hayatımın Hikayesi (1969) haline geldi.
Bay Underwood, ikisi birlikte balığa çıkıp arkadaş olduktan sonra Bay Williams’ın otobiyografisini yazdı.
Bunu 1971’de, birden fazla vuruş yapan şampiyon Tony Gwynn ve Wade Boggs da dahil olmak üzere birçok büyük lig için İncil haline gelen bir ders kitabı olan Vurma Bilimi takip etti. 2002’de Sports Illustrated, Tüm Zamanların En İyi 100 Spor Kitabı listesinde kitabı 86. sıraya yerleştirdi.
“The Science of Vuruş” un önsözünde Bay Underwood, Bay Williams’ın bir illüstratörün isabet bölgesini tasavvur ettiği gibi tasvir etme tutkusunu anlattı – “ne tür bir vuruş ortalamasını temsil eden eşit büyüklükte daire sıralarıyla dolu.” oyuncu, bu aralıkların her birinde topa vururken bekleyebilir. Numaraları kendisinin vereceğini söyledi.”
Bay Williams’ın yazdığı iki kitap, Bay Underwood’un atletlerle yaptığı ilk işbirlikleriydi. 1974 otobiyografisinde hakkında kapsamlı yazılar yazdığı Alabama Üniversitesi futbol takımının efsanevi koçu Bear Bryant ile birlikte çalıştı. 1980’de çok seyahat eden beyzbol menajeri Alvin Dark’ı ve ardından 2000’de baba ve oğul NFL oyun kurucuları Archie ve Peyton Manning’i takip etti.
Miami Herald’dan Jonathan Yardley, “Bear: The Hard Life and Good Times of Alabama’s Coach Bryant” hakkındaki incelemesinde, Bay Underwood’u Bay Bryant’ı “özgürce konuşmaya, belki de kendini … amaçladığından daha fazla ifşa etmeye” ikna ettiği için övdü. ”
John Warren Underwood, 25 Kasım 1934’te Miami’de doğdu. Babası Edward bir turist teknesi kaptanıydı. Annesi Sarah Kathryn (Russell) Underwood ev hanımıydı. John, okuldayken The Miami News için düzenli olarak yazmaya başladı ve Miami Üniversitesi’nde İngilizce okurken The Herald için kalıcı bir yazar oldu. 1956’da lisans derecesiyle mezun oldu ve beş yıl sonra Sports Illustrated’a katılana kadar The Herald’da kaldı.
Dergideyken, futbolda yaralanma ve şiddetle ilgili bir diziden doğan The Death of an American Game: The Crisis in Football’u (1979) ve paranın ve televizyonun ne kadar büyük olduğunu anlatan Spoiled Sport’u (1984) da yazdı. profesyonel sporların eğlencesini köreltti.
“Bu spor zevkimi kaybettiğimi söylemek üzereydim ama kaybetmedim” diye yazdı. “Benden – hepimizden alındı.”
1985’te Sports Illustrated’ı tam zamanlı olarak serbest çalışmak üzere bıraktı, derginin yazı işleri ekibinin istifa mektubunda yazdığı gibi “şimdiye kadar karşılaştığım en kötü şey” haline gelmesinden mutsuzdu.
Michael MacCambridge, The Franchise: A History of Sports Illustrated’da (1997) “Underwood’un ayrılışına çok az kişi şaşırdı” diye yazmıştı. “Birçoğu, oyunlara olan sevgisini uzun zaman önce kaybettiğini hissetti.”
Eşi Donna (Simmons) Underwood’a ek olarak, kızları Caroline Burman ve oğulları Joshua tarafından hayatta kaldı; DeeDee olarak bilinen kızları Lori Gagne, Leslie Cahill ve Kathryn Justice ile Beverly Holland ile boşanmayla sonuçlanan evliliğinden olan oğlu John Jr.; 12 torun ve beş torun çocuğu.
2002’de Bay Williams’ın ölümü, Bay Underwood’u It’s Only Me: The Ted Williams We Hardly Knew (2005)’i yazmaya itti. .
Bayan Underwood bir telefon görüşmesinde “Ted’in bir amca olduğunu düşündü” dedi. “Ve ‘Sadece benim,’ dedi Ted aradığında. John ya da ben telefonu açtık ve ‘Sadece benim’ dedi.”