Moneyball filminde, Jonah Hill’in canlandırdığı bir beyzbol analisti olan Peter Brand, takımının arzuladığı oyuncu türü için bir mantraya sahiptir. Brand, patronu onu işaret ettiğinde, “Üsse geliyor,” diyor.
Film, dayandığı Michael Lewis kitabı gibi Sabermetrics’in Major League Baseball’daki yükselişini konu alıyor. Bu, her Küçükler Ligi maçında duyduğunuz bir ifadeye dayanan temel bir inancı izleyerek beyzbol düzenine meydan okuyan bir grup uyumsuz kişinin hikayesidir: Bir yürüyüş bir vuruş kadar iyidir.
Ama ya yeterince ileri gitmezlerse? Bir yürüyüş bir vuruş kadar iyiyse ve bir vuruş-adım esasen tek adımlık bir yürüyüşse – topa taban, isterseniz – o zaman bir vuruş-adım- Pitch, baharat için biraz tehlike ile bir vuruş kadar iyidir.
Stratejinin matematiğini açıklamak kolaydır. Ancak bu fikri, 96mph hızlı topun önüne her çıktıklarında sağlıklarını ve geçim kaynaklarını riske atan oyunculara satmak zor olabilir. Pete Alonso’ya sorun, Mets’in ilk meydan oyuncusu, ev koşularında önde gelen ancak geçen hafta bir maçta Charlie Morton’a sol bileğinden radyatörle vurduğunda bir kemiğini zedelediği için Cuma günkü yaralılar listesine alındı.
Alonso’nun bir yumrukla vurulması sürpriz olmadı. O ve diğer birkaç cesur -bazıları aptal diyebilir- oyuncular önlerine bir adım geldiğinde yoldan çekilmek için çok az çaba göstermeleriyle tanınırlar. Cephaneliklerinde yararlı ve acı verici bir araç olarak yıllarca geliştirdikleri bir strateji. Ve televizyonda göründüğünden daha da zor.
Kariyerinde 207 kez daldırılan ve MLB’deki aktif oyuncular arasında tüm zamanların lideri olan Yankees’in ilk meydan oyuncusu Anthony Rizzo, “Ayağa kalkın ve birinin bir makineyi çalıştırmasını sağlayın ve nasıl tepki verdiğinizi görün” dedi.
Neredeyse herkesin içgüdüsü yoldan çekilmek. Ancak kötü şansa atfedilemeyecek kadar sık isabet alan aykırı değerler var. Rizzo ve diğerleri darbe almak için yukarı çıkmadıklarını söylüyorlar -yemin ediyorlar- ama aynı zamanda yoldan çekilmeye meyilli olmadıklarını da kabul ediyorlar.
Mark Canha’yı düşünün. Mets dış saha oyuncusu, son iki sezonda MLB liderliğinde 55 vuruş yaptı ve dokuz yıllık kariyeri boyunca 112 vuruş yaptı.
Canha’nın dediği gibi, “Geçen yıl boyunca bazen ‘Bu isabetli atışlar Canha’nın evinde ışıkları yakıyor’ diye şaka yaptım. Bundan bir kariyer yapıyorum.” Temel sayıları artıyor. Bu senin için bir silah. Siz koşular yaratırsınız.”
Çarşamba günü Canha, MLB kariyer ortalamasının üç katından fazla olan kariyer plakası görünümlerinin yüzde 3,47’sine ulaşıyordu. Lig ortalamasında isabet alsaydı, kariyer taban yüzdesi .348’den .324’e düşecekti.
Rizzo’nun durumunda, ortalama oranlarda isabet alsaydı, kariyer temel yüzdesi .366’dan .345’e düşecekti – o kadar büyük bir fark ki, onu ana liglerde 11. sıradan düşürecekti (5.000 veya daha fazla plaka görünümüne sahip oyuncular arasında) 2011’den beri) 24. sıra için berabere kaldı.
Bunu nasıl yaptın? Rizzo için her şey, kendini tabağa nasıl yerleştirdiğiyle başlar.
Rizzo, hızlı vuruş yapan, solak bir güçlü vurucudur, aşağı ve içeri atmaktan hoşlanır. Orada atılan herhangi bir atışla başa çıkabileceğini bilerek, dış atışları almasını kolaylaştırmak için plakayı itiyor. Ama amaç topa vurmaktır; Vuruş vuruşu, yalnızca kabul edilebilir bir geri çekilme pozisyonudur.
Rizzo, “Bir atış tarafından vurulmayı düşünürseniz, bir sonraki bildiğiniz şey ortadan hızlı bir topun kaçırıldığıdır,” dedi. “Bence beni ve nerede olduğumu sunmaya çalıştıkları yaklaşım ve yol bu.”
Canha söz konusu olduğunda, nasıl seslendirildiği daha önemlidir. Sağ elini kullananlar genellikle sağ vuruş yapan canhaya içeriden hızlı toplarla saldırır, bu onun sorun yaşadığı bir sahadır. Bazen bu perdeler içe doğru çok fazla sapar.
Böyle bir yaklaşımda özellikle yeni bir şey yok, ancak Canha, Rizzo ve Alonso gibi oyuncular, oyunun kendi yollarına yaklaştığını fark ettiklerinde nasıl tepki verdikleri konusunda akranlarından farklı: yerlerinde duruyorlar.
Geçen haftaki kazadan önce son beş sezonda 56 kez vurulan Alonso, “Zihinsel engeli aşmanız gerekiyor” dedi.
Alonso’nun bahsettiği, irkilme refleksi olarak bilinen zihinsel engel, kendisinin ve Yankees orta saha oyuncusu Harrison Bader’in Florida Üniversitesi’nde kolej takım arkadaşı olduklarından beri üstesinden gelmek için çalıştıkları bir şeydir.
Pratikte, beyinlerini yoldan çıkmamaları için eğitmek için Gators oyuncularına bir atış makinesinden köpük toplar fırlatıldı. Alonso, koçlarının vurması gerektiğini düşündüğü maçlar sırasında gelen bir atıştan sıyrılırlarsa, bir sonraki antrenman seansında daha fazla koşmaları gerekeceğini söyledi.
Bir oyuncu irkilme refleksini bastırmayı öğrendikten sonra, bir sonraki adım, bir atışın onları nereye vurabileceğini tahmin etmektir. Topun yörüngesini takip edebilirse, bileği gibi daha hassas bölgelerini korumak için kendini bükebilir ve kendisine üç ila dört haftaya mal olması beklenen bir kaza olan Alonso’nun başına gelenlerden kaçınabilir.
Yaralanmadan vurulma virtüözü, 15 sezonda 254 kez vurulan emekli bir all-star avcısı olan Jason Kendall’dı – kariyer listesinde beşinci.
Kendall, “Ne kadar çok vurulursanız, bununla nasıl başa çıkacağınızı ve kendinizi nasıl koruyacağınızı o kadar iyi öğrenirsiniz” dedi. “Arkamda bir şey olursa, kaburgalarıma çarpma ihtimaline karşı sol dirseğimi aşağı ve uzağa hareket ettiririm. Yüzüme geldiğinde, ileri doğru hareket ettiririm. Bence bir ped takmak seni savuşturmaya alıştırıyor.
Kendall, “Yani, hala acıyor – beni yanlış anlamayın,” diye ekledi. “Ama pazımda, dirseğimde ya da ön kolumda ya da herhangi bir yerde bir çürük olmasını tercih ederim, kaburgam kırılır ve en az dört ila altı hafta dışarıda kalırım.”
Tabii ki, vurucuların sadece atışlarla vurulmaması gerektiğine dikkat edilmelidir. Genellikle yoldan çekilmeye çalışmak zorunda kalırlar.
Ancak, bu 1887 kuralı baştan kusurluydu. Hakemler, yoldan çekilmeye çalışmayan oyunculara karşı harekete geçmek yerine, vurucuları, aksi takdirde vurmayacakları sahalara açıkça eğildikleri için çoğunlukla cezalandırdılar.
Bu, Houston Astros’un 2022 Dünya Serisinin 6. Maçında tamamen eldivenli yarasa yakalayıcı Martín Maldonado’nun mükemmel kararıydı.Normalde sağ vurucu kutusunun ortasında duran Maldonado, takımı gerideyken altıncı vuruşa liderlik etti. bir koşu ve tebeşiri plakadan gösterdi. Tek niyeti kötü şansla vurulmaktı ve olan da tam olarak buydu.
Philadelphia Phillies elenme ile karşı karşıyayken, Maldonado’nun yoldan çekilmek için hiçbir girişimde bulunmadığını söyleyerek aramayı reddettiler. Bununla birlikte, tekrarın gözden geçirilmesi, Maldonado’nun kendisini plakaya yeterince yakın konumlandırdığını ve sahanın dirseğiyle çarpışması için hareket etmesi gerekmediğini ve tekrar ekibinin onun kaçmaya çalışmadığını kesin olarak kanıtlayamadığını ortaya çıkardı. top Üç vurucu sonra, Yordan Alvarez, Houston’a liderlik sağlayan ve Astros’un ikinci Dünya Serisi şampiyonluğunu garantileyen üçlü homer’da başarısız oldu.
Maldonado oyunuyla paçayı sıyırırken ve Rizzo, Canha ve Alonso rekora yaklaşımlarının istenmeyen bir gerçeği olarak yere çakılmayı kabul ederken, Mets dış saha oyuncusu Tim Locastro dönerek ve sahalara vurarak bir sanat formu haline gelerek hepsini geride bıraktı.
Sakatlıklar ve yarı zamanlı bir işle sınırlı olmasına rağmen, Locastro kariyerinde 559 maçta 40 kez vuruldu. En az 10 kez vurulan oyuncular arasında Locastro, kariyer rekoru görünümlerinin yüzde 7.16’sını oluşturan tüm oyuncuların başında geliyor.
Locastro, nedenini tam olarak açıklayamasa da beyzbol kariyerinden bu yana yumruk yediğini söyledi. Plakaya pek yakın değil ve asla ceza sahasına darbe almak için girmediğini söyledi. Kesinlikle atıcıların bilerek vuracağı türden bir oyuncu değil.
60 günlük sakatlıklar listesinde yer alan ve baş parmak ameliyatından iyileşen Locastro, “Bir atışın geldiğini gördüğümde, yolumdan geri adım atmıyorum” dedi. “Özellikle kişisel olarak benim ve becerilerim için – üsse vurmak, üsleri çalmak, sayı yapmak. Bir beyzbol maçındaki becerilerim için mükemmel bir eşleşme.
En büyük özelliği hızı olan Locastro’nun kariyer taban yüzdesi 0,325’tir ve bu yüzde 0,264 ile lig ortalama oranında vurulmuş olsaydı oynanamaz olurdu.
Bunu söylediğinde açık sözlüydü.
Locastro, “Bu bir yetenek,” dedi. “İşte bu sorunun cevabı.”
Kurgusal Peter Brand’in sözleriyle, “Üsse geliyor.”
Film, dayandığı Michael Lewis kitabı gibi Sabermetrics’in Major League Baseball’daki yükselişini konu alıyor. Bu, her Küçükler Ligi maçında duyduğunuz bir ifadeye dayanan temel bir inancı izleyerek beyzbol düzenine meydan okuyan bir grup uyumsuz kişinin hikayesidir: Bir yürüyüş bir vuruş kadar iyidir.
Ama ya yeterince ileri gitmezlerse? Bir yürüyüş bir vuruş kadar iyiyse ve bir vuruş-adım esasen tek adımlık bir yürüyüşse – topa taban, isterseniz – o zaman bir vuruş-adım- Pitch, baharat için biraz tehlike ile bir vuruş kadar iyidir.
Stratejinin matematiğini açıklamak kolaydır. Ancak bu fikri, 96mph hızlı topun önüne her çıktıklarında sağlıklarını ve geçim kaynaklarını riske atan oyunculara satmak zor olabilir. Pete Alonso’ya sorun, Mets’in ilk meydan oyuncusu, ev koşularında önde gelen ancak geçen hafta bir maçta Charlie Morton’a sol bileğinden radyatörle vurduğunda bir kemiğini zedelediği için Cuma günkü yaralılar listesine alındı.
Alonso’nun bir yumrukla vurulması sürpriz olmadı. O ve diğer birkaç cesur -bazıları aptal diyebilir- oyuncular önlerine bir adım geldiğinde yoldan çekilmek için çok az çaba göstermeleriyle tanınırlar. Cephaneliklerinde yararlı ve acı verici bir araç olarak yıllarca geliştirdikleri bir strateji. Ve televizyonda göründüğünden daha da zor.
Kariyerinde 207 kez daldırılan ve MLB’deki aktif oyuncular arasında tüm zamanların lideri olan Yankees’in ilk meydan oyuncusu Anthony Rizzo, “Ayağa kalkın ve birinin bir makineyi çalıştırmasını sağlayın ve nasıl tepki verdiğinizi görün” dedi.
Neredeyse herkesin içgüdüsü yoldan çekilmek. Ancak kötü şansa atfedilemeyecek kadar sık isabet alan aykırı değerler var. Rizzo ve diğerleri darbe almak için yukarı çıkmadıklarını söylüyorlar -yemin ediyorlar- ama aynı zamanda yoldan çekilmeye meyilli olmadıklarını da kabul ediyorlar.
Mark Canha’yı düşünün. Mets dış saha oyuncusu, son iki sezonda MLB liderliğinde 55 vuruş yaptı ve dokuz yıllık kariyeri boyunca 112 vuruş yaptı.
Canha’nın dediği gibi, “Geçen yıl boyunca bazen ‘Bu isabetli atışlar Canha’nın evinde ışıkları yakıyor’ diye şaka yaptım. Bundan bir kariyer yapıyorum.” Temel sayıları artıyor. Bu senin için bir silah. Siz koşular yaratırsınız.”
Çarşamba günü Canha, MLB kariyer ortalamasının üç katından fazla olan kariyer plakası görünümlerinin yüzde 3,47’sine ulaşıyordu. Lig ortalamasında isabet alsaydı, kariyer taban yüzdesi .348’den .324’e düşecekti.
Rizzo’nun durumunda, ortalama oranlarda isabet alsaydı, kariyer temel yüzdesi .366’dan .345’e düşecekti – o kadar büyük bir fark ki, onu ana liglerde 11. sıradan düşürecekti (5.000 veya daha fazla plaka görünümüne sahip oyuncular arasında) 2011’den beri) 24. sıra için berabere kaldı.
Bunu nasıl yaptın? Rizzo için her şey, kendini tabağa nasıl yerleştirdiğiyle başlar.
Rizzo, hızlı vuruş yapan, solak bir güçlü vurucudur, aşağı ve içeri atmaktan hoşlanır. Orada atılan herhangi bir atışla başa çıkabileceğini bilerek, dış atışları almasını kolaylaştırmak için plakayı itiyor. Ama amaç topa vurmaktır; Vuruş vuruşu, yalnızca kabul edilebilir bir geri çekilme pozisyonudur.
Rizzo, “Bir atış tarafından vurulmayı düşünürseniz, bir sonraki bildiğiniz şey ortadan hızlı bir topun kaçırıldığıdır,” dedi. “Bence beni ve nerede olduğumu sunmaya çalıştıkları yaklaşım ve yol bu.”
Canha söz konusu olduğunda, nasıl seslendirildiği daha önemlidir. Sağ elini kullananlar genellikle sağ vuruş yapan canhaya içeriden hızlı toplarla saldırır, bu onun sorun yaşadığı bir sahadır. Bazen bu perdeler içe doğru çok fazla sapar.
Böyle bir yaklaşımda özellikle yeni bir şey yok, ancak Canha, Rizzo ve Alonso gibi oyuncular, oyunun kendi yollarına yaklaştığını fark ettiklerinde nasıl tepki verdikleri konusunda akranlarından farklı: yerlerinde duruyorlar.
Geçen haftaki kazadan önce son beş sezonda 56 kez vurulan Alonso, “Zihinsel engeli aşmanız gerekiyor” dedi.
Alonso’nun bahsettiği, irkilme refleksi olarak bilinen zihinsel engel, kendisinin ve Yankees orta saha oyuncusu Harrison Bader’in Florida Üniversitesi’nde kolej takım arkadaşı olduklarından beri üstesinden gelmek için çalıştıkları bir şeydir.
Pratikte, beyinlerini yoldan çıkmamaları için eğitmek için Gators oyuncularına bir atış makinesinden köpük toplar fırlatıldı. Alonso, koçlarının vurması gerektiğini düşündüğü maçlar sırasında gelen bir atıştan sıyrılırlarsa, bir sonraki antrenman seansında daha fazla koşmaları gerekeceğini söyledi.
Bir oyuncu irkilme refleksini bastırmayı öğrendikten sonra, bir sonraki adım, bir atışın onları nereye vurabileceğini tahmin etmektir. Topun yörüngesini takip edebilirse, bileği gibi daha hassas bölgelerini korumak için kendini bükebilir ve kendisine üç ila dört haftaya mal olması beklenen bir kaza olan Alonso’nun başına gelenlerden kaçınabilir.
Yaralanmadan vurulma virtüözü, 15 sezonda 254 kez vurulan emekli bir all-star avcısı olan Jason Kendall’dı – kariyer listesinde beşinci.
Kendall, “Ne kadar çok vurulursanız, bununla nasıl başa çıkacağınızı ve kendinizi nasıl koruyacağınızı o kadar iyi öğrenirsiniz” dedi. “Arkamda bir şey olursa, kaburgalarıma çarpma ihtimaline karşı sol dirseğimi aşağı ve uzağa hareket ettiririm. Yüzüme geldiğinde, ileri doğru hareket ettiririm. Bence bir ped takmak seni savuşturmaya alıştırıyor.
Kendall, “Yani, hala acıyor – beni yanlış anlamayın,” diye ekledi. “Ama pazımda, dirseğimde ya da ön kolumda ya da herhangi bir yerde bir çürük olmasını tercih ederim, kaburgam kırılır ve en az dört ila altı hafta dışarıda kalırım.”
Tabii ki, vurucuların sadece atışlarla vurulmaması gerektiğine dikkat edilmelidir. Genellikle yoldan çekilmeye çalışmak zorunda kalırlar.
Ancak, bu 1887 kuralı baştan kusurluydu. Hakemler, yoldan çekilmeye çalışmayan oyunculara karşı harekete geçmek yerine, vurucuları, aksi takdirde vurmayacakları sahalara açıkça eğildikleri için çoğunlukla cezalandırdılar.
Bu, Houston Astros’un 2022 Dünya Serisinin 6. Maçında tamamen eldivenli yarasa yakalayıcı Martín Maldonado’nun mükemmel kararıydı.Normalde sağ vurucu kutusunun ortasında duran Maldonado, takımı gerideyken altıncı vuruşa liderlik etti. bir koşu ve tebeşiri plakadan gösterdi. Tek niyeti kötü şansla vurulmaktı ve olan da tam olarak buydu.
Philadelphia Phillies elenme ile karşı karşıyayken, Maldonado’nun yoldan çekilmek için hiçbir girişimde bulunmadığını söyleyerek aramayı reddettiler. Bununla birlikte, tekrarın gözden geçirilmesi, Maldonado’nun kendisini plakaya yeterince yakın konumlandırdığını ve sahanın dirseğiyle çarpışması için hareket etmesi gerekmediğini ve tekrar ekibinin onun kaçmaya çalışmadığını kesin olarak kanıtlayamadığını ortaya çıkardı. top Üç vurucu sonra, Yordan Alvarez, Houston’a liderlik sağlayan ve Astros’un ikinci Dünya Serisi şampiyonluğunu garantileyen üçlü homer’da başarısız oldu.
Maldonado oyunuyla paçayı sıyırırken ve Rizzo, Canha ve Alonso rekora yaklaşımlarının istenmeyen bir gerçeği olarak yere çakılmayı kabul ederken, Mets dış saha oyuncusu Tim Locastro dönerek ve sahalara vurarak bir sanat formu haline gelerek hepsini geride bıraktı.
Sakatlıklar ve yarı zamanlı bir işle sınırlı olmasına rağmen, Locastro kariyerinde 559 maçta 40 kez vuruldu. En az 10 kez vurulan oyuncular arasında Locastro, kariyer rekoru görünümlerinin yüzde 7.16’sını oluşturan tüm oyuncuların başında geliyor.
Locastro, nedenini tam olarak açıklayamasa da beyzbol kariyerinden bu yana yumruk yediğini söyledi. Plakaya pek yakın değil ve asla ceza sahasına darbe almak için girmediğini söyledi. Kesinlikle atıcıların bilerek vuracağı türden bir oyuncu değil.
60 günlük sakatlıklar listesinde yer alan ve baş parmak ameliyatından iyileşen Locastro, “Bir atışın geldiğini gördüğümde, yolumdan geri adım atmıyorum” dedi. “Özellikle kişisel olarak benim ve becerilerim için – üsse vurmak, üsleri çalmak, sayı yapmak. Bir beyzbol maçındaki becerilerim için mükemmel bir eşleşme.
En büyük özelliği hızı olan Locastro’nun kariyer taban yüzdesi 0,325’tir ve bu yüzde 0,264 ile lig ortalama oranında vurulmuş olsaydı oynanamaz olurdu.
Bunu söylediğinde açık sözlüydü.
Locastro, “Bu bir yetenek,” dedi. “İşte bu sorunun cevabı.”
Kurgusal Peter Brand’in sözleriyle, “Üsse geliyor.”