Altı partili muhalefet ittifakının seçimlerde Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın karşısına kimi aday çıkaracağı artık ittifak arasında tartışmaları dışarı taşıran bir sıkıntıya dönüşmeye başladı. Adayın kim olacağı artık muhalefetin ekonomik krizden çıkış programının da önünde duran sıkıntıya dönüşüyor. Adayın isimlendirilmesi içinse gözler CHP önderi Kemal Kılıçdaroğlu’nda.
Bunun üç temel sebebi var.
Birincisi, CHP’nin ittifakın en büyük partisi olması. CHP’nin desteklemeyeceği bir adatın seçilme talihi esasen bulunmuyor.
İkincisi, geniş tabanlı muhalefet fikrinin babası (ve ÂLÂ Parti önderi Meral Akşener’le beraber) mimarı Kılıçdaroğlu.
Üçüncüsü, şu anda kamuoyunda aday adaylığı en epeyce tartışılan isimlerden üçü de CHP saflarında. İstanbul Belediye Lideri Ekrem İmamoğlu, Ankara Belediye Lideri Mansur Yavaş ve Kılıçdaroğlu’nun kendisi.
Akşener daha baştan “Ben aday değilim” dedi; lakin siyasetin yasal yerinde küçük de olsa hiç bir ihtimali göz arkası etmemek gerekir. Kaldı ki, görüş birliği diyelim ki Akşener üzerinde sağlansa dahi onun aday olduğunu ilan etmek de muhtemelen Kılıçdaroğlu’na düşecektir.
Aday olma etkenleri
Şu an aday yarışında olmasa da Akşener ihtimalinin en değerli dezavantajı Kürt seçmenden oy alma zorluğu olacak üzere görünüyor. Akşener’in (yakın vakte dek CHP’nin olduğu gibi) muhakkak bölgelere sıkışmaması için aslına bakarsan bu mevzuda MHP ile rekabeti bir yana bırakıp -sadece Kürt seçmene değil, ilerici seçmene de yönelik- bir şeyler yapması zarurî. 27 Nisan’da TBMM Kümesine hitabında Osman Kavala’ya ömür uzunluğu mahpus cezası verilmesine atfen “Gezi Direnişine” sahip çıkması buna âlâ bir örnek oldu.
Altılı muhalefet masası 24 Nisan’da Demokrat Parti Genel Lideri Gültekin Uysal konut sahipliğine yaptığı toplantı bildirisine bakılırsa kurulan matrise nazaran aday “uzlaşmacı, özgürlükçü, demokratik pahaları içselleştirmiş, milletimizin tamamını kucaklayan, siyasi ahlak prensiplerini benimseyen, liyakat sahibi” bir isim olacak. Kusura bakmasınlar fakat bu matrise uyan milyonlarca isim var Türkiye’de.
İmamoğlu’nun İstanbul’un yanı sıra CHP’nin son periyotta problemli olduğu Karadeniz ve Güneydoğu seçmeninden oy alma potansiyeli var. Yavaş’ın milliyetçi-muhafazakâr seçmenden de oy alma potansiyeli mevcut, İmamoğlu kadar olmasa da aşikâr bir oranda Kürt seçmenden oy alma potansiyeli de mevcut; en azından Ankara’da almışlığı var.
Kılıçdaroğlu’nun adaylığı: Alevilik konusu mu?
Altılı muhalefetten siyasetçilerle yaptığım görüşmelerden Kılıçdaroğlu’nun aday ismi olarak masaya İmamoğlu’nu da Yavaş’ı da getirse büyük bir itirazla karşılaşmayacağı izlenimine sahibim.
Lakin Kılıçdaroğlu kendi ismini masaya getirirse birebir heyecanın duyulacağından emin değilim.
Bunun sebebi Kılıçdaroğlu’nun öbür başkanlarca Cumhurbaşkanlığı makamına layık görülmemesi, makama oturduktan daha sonra İkinci Erdoğan olmayacağına inanç duyulmaması değil. Tam aksine konuştuğum Altılı İttifak siyasetçileri Kılıçdaroğlu’nun mevcut şartlarda Erdoğan’ın yerine cumhurbaşkanı olması gerektiğine inanıyorlar.
Lakin bununla birlikte Kılıçdaroğlu’nun aday olduğu açıklanır açıklanmaz Erdoğan ve AK Parti’nin Kılıçdaroğlu’nun Alevi olması niçiniyle el altından, tahminen de açıktan kara propagandaya baş vurabileceği bunun da büyük çoğunluğu Sünni olan muhafazakâr seçmeni caydıracağı tasası taşıyorlar. ÂLÂ Partili Koray Aydın’ın “seçilebilecek aday” telaffuzunun altında bu kaygı vardı mesela.
Türkiye’nin bu ayrımcı bakışı geride bırakmış olması gerekir, diyebilirsiniz, ben de o denli diyorum, fakat bu tasanın lisana getirildiği de bir gerçek. Kılıçdaroğlu bu tasanın farkında. Kendisine rakipleri değil lakin dostları tarafınca direkt söylendiği bilgisine de sahibim.
Adaylığını mı deklare etti, muhtıra mı verdi
Yazının tamamı burada.
Bunun üç temel sebebi var.
Birincisi, CHP’nin ittifakın en büyük partisi olması. CHP’nin desteklemeyeceği bir adatın seçilme talihi esasen bulunmuyor.
İkincisi, geniş tabanlı muhalefet fikrinin babası (ve ÂLÂ Parti önderi Meral Akşener’le beraber) mimarı Kılıçdaroğlu.
Üçüncüsü, şu anda kamuoyunda aday adaylığı en epeyce tartışılan isimlerden üçü de CHP saflarında. İstanbul Belediye Lideri Ekrem İmamoğlu, Ankara Belediye Lideri Mansur Yavaş ve Kılıçdaroğlu’nun kendisi.
Akşener daha baştan “Ben aday değilim” dedi; lakin siyasetin yasal yerinde küçük de olsa hiç bir ihtimali göz arkası etmemek gerekir. Kaldı ki, görüş birliği diyelim ki Akşener üzerinde sağlansa dahi onun aday olduğunu ilan etmek de muhtemelen Kılıçdaroğlu’na düşecektir.
Aday olma etkenleri
Şu an aday yarışında olmasa da Akşener ihtimalinin en değerli dezavantajı Kürt seçmenden oy alma zorluğu olacak üzere görünüyor. Akşener’in (yakın vakte dek CHP’nin olduğu gibi) muhakkak bölgelere sıkışmaması için aslına bakarsan bu mevzuda MHP ile rekabeti bir yana bırakıp -sadece Kürt seçmene değil, ilerici seçmene de yönelik- bir şeyler yapması zarurî. 27 Nisan’da TBMM Kümesine hitabında Osman Kavala’ya ömür uzunluğu mahpus cezası verilmesine atfen “Gezi Direnişine” sahip çıkması buna âlâ bir örnek oldu.
Altılı muhalefet masası 24 Nisan’da Demokrat Parti Genel Lideri Gültekin Uysal konut sahipliğine yaptığı toplantı bildirisine bakılırsa kurulan matrise nazaran aday “uzlaşmacı, özgürlükçü, demokratik pahaları içselleştirmiş, milletimizin tamamını kucaklayan, siyasi ahlak prensiplerini benimseyen, liyakat sahibi” bir isim olacak. Kusura bakmasınlar fakat bu matrise uyan milyonlarca isim var Türkiye’de.
İmamoğlu’nun İstanbul’un yanı sıra CHP’nin son periyotta problemli olduğu Karadeniz ve Güneydoğu seçmeninden oy alma potansiyeli var. Yavaş’ın milliyetçi-muhafazakâr seçmenden de oy alma potansiyeli mevcut, İmamoğlu kadar olmasa da aşikâr bir oranda Kürt seçmenden oy alma potansiyeli de mevcut; en azından Ankara’da almışlığı var.
Kılıçdaroğlu’nun adaylığı: Alevilik konusu mu?
Altılı muhalefetten siyasetçilerle yaptığım görüşmelerden Kılıçdaroğlu’nun aday ismi olarak masaya İmamoğlu’nu da Yavaş’ı da getirse büyük bir itirazla karşılaşmayacağı izlenimine sahibim.
Lakin Kılıçdaroğlu kendi ismini masaya getirirse birebir heyecanın duyulacağından emin değilim.
Bunun sebebi Kılıçdaroğlu’nun öbür başkanlarca Cumhurbaşkanlığı makamına layık görülmemesi, makama oturduktan daha sonra İkinci Erdoğan olmayacağına inanç duyulmaması değil. Tam aksine konuştuğum Altılı İttifak siyasetçileri Kılıçdaroğlu’nun mevcut şartlarda Erdoğan’ın yerine cumhurbaşkanı olması gerektiğine inanıyorlar.
Lakin bununla birlikte Kılıçdaroğlu’nun aday olduğu açıklanır açıklanmaz Erdoğan ve AK Parti’nin Kılıçdaroğlu’nun Alevi olması niçiniyle el altından, tahminen de açıktan kara propagandaya baş vurabileceği bunun da büyük çoğunluğu Sünni olan muhafazakâr seçmeni caydıracağı tasası taşıyorlar. ÂLÂ Partili Koray Aydın’ın “seçilebilecek aday” telaffuzunun altında bu kaygı vardı mesela.
Türkiye’nin bu ayrımcı bakışı geride bırakmış olması gerekir, diyebilirsiniz, ben de o denli diyorum, fakat bu tasanın lisana getirildiği de bir gerçek. Kılıçdaroğlu bu tasanın farkında. Kendisine rakipleri değil lakin dostları tarafınca direkt söylendiği bilgisine de sahibim.
Adaylığını mı deklare etti, muhtıra mı verdi
Yazının tamamı burada.