CatWalk
New member
“Çocukların yazın eğlenmesi istedim, bütün çocukların eğlenmesi gerek” diyen Sarp satış yaparken sokaktan geçen kağıt toplayıcılara ikramda bulunmayı da ihmal etmedi. Sarp’ın koca yürekliliğinden etkilenen lise öğrencisi Ada Arıbaş ve Efe Sakız da, tıpkı biçimde tezgah kurup satış yaptı ve elde ettikleri gelirle Diyarbakır’daki bir köy okuluna oyuncak gönderdi. Sarp, Ada ve Efe’nin bu yardımları yapması ve muhtaçlık sahibi okulların olmasına ise 5 yıldır başta köy okulları olmak üzere gereksinimi olan herkese yardım eli uzatan ise Güneş Umuttur gönülleri dayanak oldu.
MÜHENDİS OLUP OYUNCAK DÜKKANI AÇACAĞIM
Anne ve babası karne armağanı olarak Sarp’a basketbol topu aldı. Güneş Umuttur kurucusu, hem de Sarp’ın komşusu olan Billur İnanç, “Senin topun olduğu üzere öteki arkadaşlarının da olsun ister misin?” diye sorunca Sarp bu teklifi anında kabul etti ve hayli heyecanlandı. Akabinde hazırlıklar başladı. Güneş Umuttur gönüllüleri poğaçaları, kurabiyeleri yaptı, Sarp ise önlüğünü giyip tezgahın başına geçti. İlerde tahtalarda oyuncaklar yapan bir mühendis olmak, yaptığı oyuncakları sattığı bir dükkan açmak ve daha epey çocuğun eğlenmesi vesile olmak isteyen Sarp, “Saat 10’da başladım, birkaç saat ortasında hepsi satıldı. Beni görür görmez şaşıran ne yaptığımı soranlar oldu, anlattığıma beni tebrik ettiler, ben de fazlaca keyifli oldum. yine yapmak istiyorum zira bence kıymetli bir şey, her çocuğun oyun oynamaya hakkı var. İlerde tahminen oyuncak dükkanı açarım ve daha fazlaca çocuğun oyuncağı olmasını sağlarım. Aslında büyüdüğümde mühendis olmak istiyorum lakin bence bir mühendis tahtalardan oyuncaklar icat edip bir dükkan açabilir, uçak, otomobil topaç… Bir sürü şey yapabilirim. Hem kendi yaptığım oyuncakları muhtaçlığı olan çocuklara gönderirim birebir vakitte kazandığım parayla diğer oyuncaklar alıp gönderirim” diyor.
HER İNSANIN MEMNUNLUĞU BİR BAŞKASINA BAĞLI
Ada ve Efe is hislerini şu biçimde anlatıyor:
Ada Arıbaş (15): Komşumuz Sedef Turan’dan Güneş Umuttur kümesinin köy okulları için çalışmalarını duymuştum, iki hafta evvel Sarp’ın kendi sokaklarında yaptığı aktifliği duydum. Bizim de bu biçimde bir şey yapabileceğimizi düşündüm. Sarp’ın yaşının bizden epey küçük bulunmasına karşın bu biçimde yiğit olması bizi de cesaretlendirdi. Bence herkesin memnunluğu bir başkasına bağlı. Yardımlaşmak insan olmanın gereğidir. Oyun oynamak ise her çocuğun hakkıdır. Oyuncağı olmayan çocuklara dayanak olmak gurur verici lakin kâfi değil. Daha fazlaca çocuğun eğitim, sıhhat, güvenlik, kendini geliştirme ve oyun haklarının desteklenmesi gerek. hayatım boyunca her vakit bana muhtaçlığı olan insanların farkında olmak ve elimden geleni yapmak istiyorum.
Efe Sakız (15): Sedef ve Billur Teyzelerin Güneş Umuttur isimli yardım tertiplerinden haberdar oldum. Bu toplumsal sorumluluk tertibi fazlaca hoşuma gitti ve benim de yardımım dokunsun istedim. Sarp’ın bu biçimde bir projede olması epey etkileyici. Kendisini buradan da tebrik ediyorum, zira bize bakılırsa yaşı küçük bu biçimde bir aktiflik için. Ama Sarp bu aktifliğe katılıp üstesinden gelmişti. Ben de Sarp’ın yaptığını arkadaşım Ada ile devam ettirmek istedim. Bizim de okulumuzda top olmadığı oluyordu, ancak ben bunu 1-2 gün yaşadım. halbuki top almaya bütçesi yetmeyen okul arkadaşlarım bunu her gün yaşıyorlardı. Buna da son vermek istedim. Aslında bu işin maddi kısmı manevi kısmı da pek kıymetli, zira birilerinin başkalarına yardım etmesi fazlaca olağanüstü bir şey .Ben bundan daha sonra bu ve bunun üzere projelerde bulunmak isterim. Şayet daha yeterli bir gelecek istiyorsak bu biçimde gönüllülük temelli yardımların hayatımızın ortasında daima olması lazım.
MÜHENDİS OLUP OYUNCAK DÜKKANI AÇACAĞIM
Anne ve babası karne armağanı olarak Sarp’a basketbol topu aldı. Güneş Umuttur kurucusu, hem de Sarp’ın komşusu olan Billur İnanç, “Senin topun olduğu üzere öteki arkadaşlarının da olsun ister misin?” diye sorunca Sarp bu teklifi anında kabul etti ve hayli heyecanlandı. Akabinde hazırlıklar başladı. Güneş Umuttur gönüllüleri poğaçaları, kurabiyeleri yaptı, Sarp ise önlüğünü giyip tezgahın başına geçti. İlerde tahtalarda oyuncaklar yapan bir mühendis olmak, yaptığı oyuncakları sattığı bir dükkan açmak ve daha epey çocuğun eğlenmesi vesile olmak isteyen Sarp, “Saat 10’da başladım, birkaç saat ortasında hepsi satıldı. Beni görür görmez şaşıran ne yaptığımı soranlar oldu, anlattığıma beni tebrik ettiler, ben de fazlaca keyifli oldum. yine yapmak istiyorum zira bence kıymetli bir şey, her çocuğun oyun oynamaya hakkı var. İlerde tahminen oyuncak dükkanı açarım ve daha fazlaca çocuğun oyuncağı olmasını sağlarım. Aslında büyüdüğümde mühendis olmak istiyorum lakin bence bir mühendis tahtalardan oyuncaklar icat edip bir dükkan açabilir, uçak, otomobil topaç… Bir sürü şey yapabilirim. Hem kendi yaptığım oyuncakları muhtaçlığı olan çocuklara gönderirim birebir vakitte kazandığım parayla diğer oyuncaklar alıp gönderirim” diyor.
HER İNSANIN MEMNUNLUĞU BİR BAŞKASINA BAĞLI
Ada ve Efe is hislerini şu biçimde anlatıyor:
Ada Arıbaş (15): Komşumuz Sedef Turan’dan Güneş Umuttur kümesinin köy okulları için çalışmalarını duymuştum, iki hafta evvel Sarp’ın kendi sokaklarında yaptığı aktifliği duydum. Bizim de bu biçimde bir şey yapabileceğimizi düşündüm. Sarp’ın yaşının bizden epey küçük bulunmasına karşın bu biçimde yiğit olması bizi de cesaretlendirdi. Bence herkesin memnunluğu bir başkasına bağlı. Yardımlaşmak insan olmanın gereğidir. Oyun oynamak ise her çocuğun hakkıdır. Oyuncağı olmayan çocuklara dayanak olmak gurur verici lakin kâfi değil. Daha fazlaca çocuğun eğitim, sıhhat, güvenlik, kendini geliştirme ve oyun haklarının desteklenmesi gerek. hayatım boyunca her vakit bana muhtaçlığı olan insanların farkında olmak ve elimden geleni yapmak istiyorum.
Efe Sakız (15): Sedef ve Billur Teyzelerin Güneş Umuttur isimli yardım tertiplerinden haberdar oldum. Bu toplumsal sorumluluk tertibi fazlaca hoşuma gitti ve benim de yardımım dokunsun istedim. Sarp’ın bu biçimde bir projede olması epey etkileyici. Kendisini buradan da tebrik ediyorum, zira bize bakılırsa yaşı küçük bu biçimde bir aktiflik için. Ama Sarp bu aktifliğe katılıp üstesinden gelmişti. Ben de Sarp’ın yaptığını arkadaşım Ada ile devam ettirmek istedim. Bizim de okulumuzda top olmadığı oluyordu, ancak ben bunu 1-2 gün yaşadım. halbuki top almaya bütçesi yetmeyen okul arkadaşlarım bunu her gün yaşıyorlardı. Buna da son vermek istedim. Aslında bu işin maddi kısmı manevi kısmı da pek kıymetli, zira birilerinin başkalarına yardım etmesi fazlaca olağanüstü bir şey .Ben bundan daha sonra bu ve bunun üzere projelerde bulunmak isterim. Şayet daha yeterli bir gelecek istiyorsak bu biçimde gönüllülük temelli yardımların hayatımızın ortasında daima olması lazım.