Yetmişlerin şafağında benim gibi bir çocuk için Francesco Sanavio hem bir melek hem de bir şeytandı. Bir melek çünkü benim gibi çocukların, Davide Zard ve Franco Mamone gibi İtalya’ya getirdiği, ülkemizin sınırlarını rock’ın büyüklerine ilk açan efsanevi sanatçıların rock konserlerini izlemelerine izin verdi. Ve bir şeytan, çünkü benim gibi bir ‘aşırılık yanlısı’ için Sanavio ‘müziğin ustalarından’ biriydi. Benim gibi yaşlı bir beyefendi için, yukarıda bahsedilen üçlünün hayatta kalan son üyesi olan Francesco Sanavio’nun bugün ortadan kaybolması sadece büyük bir üzüntü sebebidir. O, modern İtalyan müziğinin tarihini yaşayan, kırk yılı aşkın bir süredir İtalya’da konserler ve turlar düzenleyen, pek çok iyi ve güzel şey yapan, başka çirkin ve kötü şeyler yapan, birçok yönden bu tarihi yazan bir kişiydi. Bir melek ya da şeytan değil, 1970’lerde yaptığı çalışmalarla İtalyan müzik tarihinde çok önemli bir parçaya damgasını vuran, uluslararası rock’a olduğu kadar ülkemize de yer veren bir organizatör.
Yazılı 10 Temmuz 2023 Pazartesi 18:37
blog kategorisinde. Bu gönderiye yapılan yorumları RSS 2.0 beslemesinden takip edebilirsiniz.
Yazılı 10 Temmuz 2023 Pazartesi 18:37
blog kategorisinde. Bu gönderiye yapılan yorumları RSS 2.0 beslemesinden takip edebilirsiniz.