Fabrizio Zampa harikaydı. Bir çok sebepten ötürü. Birincisi, mükemmel bir gazeteci, yorulmak bilmez ve meraklı bir müzik aşığı, İtalya’da müzik eleştirisinin ‘öncülerinden’ biri olmasıydı. Ama Fabrizio “aynı zamanda” bir yaşam tarzı gazetecisiydi çünkü dünyayı, kültürleri, modayı biliyordu, dikkatli ve canlıydı ve hiçbir şey dikkatinden kaçmıyordu. Ve onun bu ikili doğası, 1960’larda hareket halindeki gençlik kültürleri, değişen modalar, gelişen toplum ve müzik tarafından yönlendirilen ‘yeni’ İtalyan müziğini tanımlayabilmek için kesinlikle mükemmeldi. Ama sadece o değil. İkinci sebep ise, Fabrizio’nun aynı zamanda bir müzisyen olması, İtalyan müziğinin yeni gerçekliğini, sağlam bir caz eğitimi ve kendisine has efsanevi bir oluşum olan Flippers’ın oluşturduğu çaresiz bir pop sevgisiyle ilk elden yaşamasıdır. Massimo ve Maurizio Catalano çapındaki karakterler, Franco Bracardi ve çok genç Lucio Dalla ile birlikte davul çaldı ve İtalyan gece kulüplerinin canlı dünyasıyla tanıştı ve aynı zamanda Edoardo Vianello’ya eşlik eden bir grup olarak unutulmaz bir başarı elde etti. Ben Watussi”. Ve burada büyüklüğünün üçüncü, temel unsuru devreye giriyor: Fabrizio Zampa önlenemez derecede iyiydi. Evet, çok iyi biriydi, neşeliydi, girişkendi, güçlü bir mizah anlayışı vardı, her şeye nasıl güleceğini biliyordu ve kaçınılmaz olarak zarif bir şekilde, çünkü kabalık onun kişiliğinin ve eğitiminin bir parçası değildi. Müziği baştan sona biliyordu, hepsini dinledi, hepsini sevdi, bu yüzden müzisyen geçmişi ve doğal sempatisi sayesinde sanatçılarla tanıştığında profesyonelliğin ötesine geçen bir ilişki kurmayı başardı. Ancak Fabrizio, bu alanda bile arkadaşlarını nasıl seçeceğini biliyordu ve aslında mutlaka bahsedilmesi gereken üç kişi çok özel, ulaşılamaz Mina, çok titiz Fabrizio De André ve parlak Renzo Arbore. Gazeteci, yazar, şovmen, afiyet olsun, Roma gecelerinin şovmeni olarak kariyerini Arbore Zampa ile ‘işler ve kabahatler’le doldurdu, onunla birlikte “Il Pap ‘eye” ve “FF.SS…” gibi filmlerde oynadı. , ama aynı zamanda pek çok televizyon, özellikle de Zampa’nın yıldız olduğu “L’ Altra Domenica” programı.
Ve o iyi bir arkadaştı, cömert bir insandı, kocaman bir kalbi vardı, sadece iş fırsatlarında, dünyanın pek çok yerinde ve her yerinde değil, aynı zamanda ve her şeyden önce iş bittiğinde ve onun işi başladığında da tanışmaktan hoşlandığınız biriydi. anekdotlar, meraklar ve şakalardan oluşan sonsuz bir repertuar. Sanremo’nun süper konuğu Jorgo Pandoros’un icadı gibi, merakla beklenen ve açıkçası Çiçekler Şehri’nde hiç ortaya çıkmadığı, ancak kısa ama yoğun bir süre medyanın dikkatini çeken bazıları efsanevidir.
Ama her şeyden önce çok iyi bir gazeteciydi, harika eleştiriler, iyi röportajlar, keskin analizler ve açıklamalar, müzikal yayma ve bilgilendirme yeteneğine sahipti. Bir müzik gazetecisi. İlklerden biri. Ve en iyisinden.
Yazılı
Salı, 4 Temmuz 2023, 17:37
Bloglar, Genel kategorisinde. Bu gönderiye yapılan yorumları RSS 2.0 beslemesinden takip edebilirsiniz.
