Piyasadaki genel dertlerden en kıymetlisi; “Fed faiz arttırıp, bilanço küçültmeye başlayınca endekslerde kalıcı bir gerileme yahut çöküş gerçekleşecek mi?” telaşı.
Fed’in 08/08/1983 – 16/12/2015 tarihleri içindeki son 8 faiz artırım sürecini incelediğimizde sayılar telaşların yersiz olabileceğine işaret ediyor.
Kelam konusu periyodun ortalamasına baktığımızda, Fed’in birinci faiz artışından daha sonra S&P 500’ün birinci 3 ayda %2.7, 6 ayda %7.5 ve 12 ayda %10.8 olumlu performans sergilediği görülüyor.
Bu sayıları sunarken her faiz artırım sürecinin dinamiklerinin farklı olduğunun altını çizmek, içerisinde bulunduğumuz devri geçmişten ayıran birtakım durumlar olduğunu belirtmek istiyoruz.
1) Öncelikle, 2000 yılından daha sonra endeksler ortasında tartısı giderek artan teknoloji payları (büyüme hisseleri), yüksek faiz hassasiyetinden dolayı S&P 500’ün
performansı üzerinde geçmişe kıyasla hayli daha fazla baskı oluşturma potansiyeli taşıyor.
2) Şu an 8.96 trilyon dolar üzere rekor düzeyde bulunan Fed bilançosu evvelki periyotlarla kıyaslanmayacak kadar büyük düzeyde, hatta Fed’in birinci tapering periyodunun (2013 – 2014) 2 katı düzeyinde.
3) Bunlara ek olarak, evvel pandemi daha sonra savaş kaynaklı üretim ve tedarik zinciri problemleriyle birlikte tahminen de ABD’de enflasyonun 1980’den bu yana (1979 güç
krizinden itibaren) birinci kere çift hanede oluşacağı bir periyoda giriyoruz. Ancak şunu unutmayalım; bu tip yüksek enflasyon ve faiz artış ortamlarında para
çıkışları, dün de olduğu üzere genel olarak tahvil ve tahvil fonlarından yaşanıyor. Uzun vadeli nakit akışı sorunu olmayan, borçluluğu düşük olan şirketler ise enflasyonist ortamda en düzgün performans sergileyen varlık sınıflarından bir olmaya devam ediyor. Bankacılık, hammadde, tarım/gıda, güç ve perakende üzere paha payları yükselen faiz, enflasyon ve emtia meblağları ortamından karlı çıkan dallar olabilirler. Teknoloji tarafında ise bir daha yüksek likiditeye ve fiyatlama gücüne sahip şirketlerin portföylere eklenebileceğini düşünüyoruz.
Garanti Yatırım
Fed’in 08/08/1983 – 16/12/2015 tarihleri içindeki son 8 faiz artırım sürecini incelediğimizde sayılar telaşların yersiz olabileceğine işaret ediyor.
Kelam konusu periyodun ortalamasına baktığımızda, Fed’in birinci faiz artışından daha sonra S&P 500’ün birinci 3 ayda %2.7, 6 ayda %7.5 ve 12 ayda %10.8 olumlu performans sergilediği görülüyor.
Bu sayıları sunarken her faiz artırım sürecinin dinamiklerinin farklı olduğunun altını çizmek, içerisinde bulunduğumuz devri geçmişten ayıran birtakım durumlar olduğunu belirtmek istiyoruz.
1) Öncelikle, 2000 yılından daha sonra endeksler ortasında tartısı giderek artan teknoloji payları (büyüme hisseleri), yüksek faiz hassasiyetinden dolayı S&P 500’ün
performansı üzerinde geçmişe kıyasla hayli daha fazla baskı oluşturma potansiyeli taşıyor.
2) Şu an 8.96 trilyon dolar üzere rekor düzeyde bulunan Fed bilançosu evvelki periyotlarla kıyaslanmayacak kadar büyük düzeyde, hatta Fed’in birinci tapering periyodunun (2013 – 2014) 2 katı düzeyinde.
3) Bunlara ek olarak, evvel pandemi daha sonra savaş kaynaklı üretim ve tedarik zinciri problemleriyle birlikte tahminen de ABD’de enflasyonun 1980’den bu yana (1979 güç
krizinden itibaren) birinci kere çift hanede oluşacağı bir periyoda giriyoruz. Ancak şunu unutmayalım; bu tip yüksek enflasyon ve faiz artış ortamlarında para
çıkışları, dün de olduğu üzere genel olarak tahvil ve tahvil fonlarından yaşanıyor. Uzun vadeli nakit akışı sorunu olmayan, borçluluğu düşük olan şirketler ise enflasyonist ortamda en düzgün performans sergileyen varlık sınıflarından bir olmaya devam ediyor. Bankacılık, hammadde, tarım/gıda, güç ve perakende üzere paha payları yükselen faiz, enflasyon ve emtia meblağları ortamından karlı çıkan dallar olabilirler. Teknoloji tarafında ise bir daha yüksek likiditeye ve fiyatlama gücüne sahip şirketlerin portföylere eklenebileceğini düşünüyoruz.
Garanti Yatırım