Fred McGriff altı franchise için oynadı, o kadar çok ki yeni Onur Listesi plaketinin kapağında logo yok. Scott Rolen, St. Louis Cardinals’ı temsil ediyor ancak toplamda dört takımda oynadı.
“Derek, Chipper,” dedi Rolen Pazar günü Clark Spor Merkezi’ndeki sahneden, “Bunu sana daha sonra açıklamam gerekecek.”
Eski Yankees kaptanı Derek Jeter ve Atlanta Braves’in dayanak noktası Chipper Jones da dahil olmak üzere Rolen’in arkasındaki büyüklerin çoğu asla takım değiştirmedi. Bu oyuncular, hayranlar arasında en büyük sadakati uyandırır ve insanları Otsego Gölü’ndeki beyzbol tapınağına giden engebeli, geniş yolları takip etmeye zorlayan bir tür manyetik çekim uygular.
Bunu akılda tutarak, bu yazki toplantının her zamankinden daha samimi olması şaşırtıcı olmadı. Ne McGriff ne de Rolen, bir mekanda beşten fazla tam sezon geçirmedi ve törenleri yaklaşık 10.000 hayran çekti. Öncülüğünü Boston’da uzun süreli slugger David Ortiz’in yaptığı geçen yılki parkur, yaklaşık 35.000 seyirci çekti.
Ancak McGriff ve Rolen çok seyahat etmelerine rağmen, aynı zamanda büyük bir prestije de sahiptiler. Kanada ve Kaliforniya, Orta Batı, Derin Güney ve Doğu Sahili’nde sürekli üretim talebi korudu ve onu Cooperstown’a getirdi.
Lou Gehrig’in 493 ev koşusuna rakip olan dokuzuncu tur draft seçimi McGriff, “Amacım sadece büyük liglere girmekti,” dedi ve “hayal edebileceğim her beklentiyi aştım – ve sonra bazılarını.”
McGriff, Tampa, Florida’daki Jefferson Lisesi’nde ikinci sınıf öğrencisiyken kolej beyzbol takımından atıldı. 1981’deki ilk profesyonel yazında 0,148 vuruş yaptı ve Yankees onu Aralık 1982’de deneyimli bir orta yardımcısı olan Dale Murray için bir paketle Toronto’ya takas etti.
George Steinbrenner’ın pervasız 1980’lerindeki tüm manik manevralar arasında, McGriff anlaşması Yankees’e en çok zararı verdi. Jay Buhner, Doug Drabek, Willie McGee ve Jose Rijo gibi sürgündeki yetenekli yıldızlardan hiçbiri Cooperstown’a ulaşamadı.
McGriff, Yankee Stadyumu’nun davetkar solak koşullarına atıfta bulunarak, “Sağ alandaki o küçük kısa sundurma muhtemelen benim için hoş bir dokunuş olurdu,” dedi. Ancak Toronto, San Diego, Atlanta, Tampa Bay, Chicago Cubs ve Los Angeles Dodgers ile ilk etapta başarılı oldu.
McGriff’in konuşması, bu dolambaçlı yolda kendisine yardım eden birkaç Onur Listesi üyesinden alıntı yaptı. Kansas City vuruş şampiyonu George Brett gibi vurmaya çalıştı. Ünlü yöneticiler Pat Gillick ve John Schuerholz onun için imza attı. Jones, McGriff’in 1995’te çaylak bir fenomen olarak Braves ile bir şampiyonluk kazanmasına yardım etti. Bir Tampa Bay takım arkadaşı ve vuruş uzmanı olan Wade Boggs, onu her sahada hızlı top gibi görünmesi için teşvik etti.
“Bunu yaptım,” dedi McGriff, “ve işe yaradı.”
Üçüncü bir kaleci olan Rolen, konuşmasına farklı bir yaklaşım getirdi. Seçilmesinden bu yana geçen altı ay içinde, en büyük beyzbol etkilerinden bazılarına kişisel mektuplarla teşekkür ettiğini söyledi. Pazar günü neredeyse tamamen ailesine odaklandı.
Kentucky sınırının yaklaşık 80 km kuzeyindeki Jasper, Indiana’da büyüyen Rolen, “Basit beklentiler ve derslerle basit bir çocukluktu” dedi. “Önce aile; seviliyoruz ve her zaman ana yoldan gidiyoruz.”
O durdu.
“Sonra askere alındım – ve böylece 20 yıllık yüksek tansiyon ve asit reflüsü başladı, hiçbir şeye değişmem.”
Phillies, Haziran 1993’te ikinci turda Rolen’i perçinledi, ancak o, Georgia Üniversitesi’nde beyzbol ve basketbol oynamaya kararlıydı. Profesyonel futboldan emekli olmadan önce Rolen, Indianapolis’teki Market Square Arena’da bir Indiana/Kentucky All-Star basketbol maçının kadrosundaydı. Kendini hazırlıksız hissederek tavsiye için babası Ed’i aradı.
“Pekala baba,” dedi Rolen, “topu kontrol edemiyorum, şut atamıyorum, basketbol için tamamen formsuzum ve spor salonundaki herkes – koç dahil – benden daha iyi.”
“Tamam,” diye yanıtladı Ed Rolen ve Scott’ın kafası karışmıştı.
Ed Rolen, Scott’ın sözlerini yineledi ve tüm endişe nedenlerini sıraladı. Sonra Ed ne olduğunu sordu. mayıs Onlar yapar? Scott zıplayabileceğini, savunabileceğini, toplar için koşabileceğini ve diğer oyuncuları geride bırakabileceğini tahmin etti. Ed kulağa iyi geldiğini söyledi.
Kalabalık tezahürat yaparken tekrar duraksayan Rolen, “Ve sonra bilge sözler gelir: ‘O zaman şunu yap,'” dedi. “‘Pekala, şunu yap’ sözü beni alt liglere çıkardı ve bana basit bir tavır verdi: Kendimi asla hazırlıksız veya fazla çalışmama izin vermem. “Pekala, o zaman şunu yap” beni bugün bu aşamaya getirdi.”
Rolen, babasının mantrasını benimsedikten sonra asla insanların yanıldığını kanıtlamak için oynamadığını söyledi. Bunun yerine, her gün elinden gelenin en iyisini yapmak ve bu sürecin sonuçlarıyla yaşamak için oynadı.
Sonunda sekiz altın eldiven kazandı, 316 homers’ı vurdu ve 2006’da Cardinals ile bir şampiyonluk kazandı, Phillies’den sonraki ilk durağı Blue Jays ve Cincinnati Reds’in önündeydi.
Şimdi McGriff ve Rolen, içlerinden en büyüğü olan ebedi takımlarına nihayet katıldılar. Hall of Fame üyesidirler.
“Derek, Chipper,” dedi Rolen Pazar günü Clark Spor Merkezi’ndeki sahneden, “Bunu sana daha sonra açıklamam gerekecek.”
Eski Yankees kaptanı Derek Jeter ve Atlanta Braves’in dayanak noktası Chipper Jones da dahil olmak üzere Rolen’in arkasındaki büyüklerin çoğu asla takım değiştirmedi. Bu oyuncular, hayranlar arasında en büyük sadakati uyandırır ve insanları Otsego Gölü’ndeki beyzbol tapınağına giden engebeli, geniş yolları takip etmeye zorlayan bir tür manyetik çekim uygular.
Bunu akılda tutarak, bu yazki toplantının her zamankinden daha samimi olması şaşırtıcı olmadı. Ne McGriff ne de Rolen, bir mekanda beşten fazla tam sezon geçirmedi ve törenleri yaklaşık 10.000 hayran çekti. Öncülüğünü Boston’da uzun süreli slugger David Ortiz’in yaptığı geçen yılki parkur, yaklaşık 35.000 seyirci çekti.
Ancak McGriff ve Rolen çok seyahat etmelerine rağmen, aynı zamanda büyük bir prestije de sahiptiler. Kanada ve Kaliforniya, Orta Batı, Derin Güney ve Doğu Sahili’nde sürekli üretim talebi korudu ve onu Cooperstown’a getirdi.
Lou Gehrig’in 493 ev koşusuna rakip olan dokuzuncu tur draft seçimi McGriff, “Amacım sadece büyük liglere girmekti,” dedi ve “hayal edebileceğim her beklentiyi aştım – ve sonra bazılarını.”
McGriff, Tampa, Florida’daki Jefferson Lisesi’nde ikinci sınıf öğrencisiyken kolej beyzbol takımından atıldı. 1981’deki ilk profesyonel yazında 0,148 vuruş yaptı ve Yankees onu Aralık 1982’de deneyimli bir orta yardımcısı olan Dale Murray için bir paketle Toronto’ya takas etti.
George Steinbrenner’ın pervasız 1980’lerindeki tüm manik manevralar arasında, McGriff anlaşması Yankees’e en çok zararı verdi. Jay Buhner, Doug Drabek, Willie McGee ve Jose Rijo gibi sürgündeki yetenekli yıldızlardan hiçbiri Cooperstown’a ulaşamadı.
McGriff, Yankee Stadyumu’nun davetkar solak koşullarına atıfta bulunarak, “Sağ alandaki o küçük kısa sundurma muhtemelen benim için hoş bir dokunuş olurdu,” dedi. Ancak Toronto, San Diego, Atlanta, Tampa Bay, Chicago Cubs ve Los Angeles Dodgers ile ilk etapta başarılı oldu.
McGriff’in konuşması, bu dolambaçlı yolda kendisine yardım eden birkaç Onur Listesi üyesinden alıntı yaptı. Kansas City vuruş şampiyonu George Brett gibi vurmaya çalıştı. Ünlü yöneticiler Pat Gillick ve John Schuerholz onun için imza attı. Jones, McGriff’in 1995’te çaylak bir fenomen olarak Braves ile bir şampiyonluk kazanmasına yardım etti. Bir Tampa Bay takım arkadaşı ve vuruş uzmanı olan Wade Boggs, onu her sahada hızlı top gibi görünmesi için teşvik etti.
“Bunu yaptım,” dedi McGriff, “ve işe yaradı.”
Üçüncü bir kaleci olan Rolen, konuşmasına farklı bir yaklaşım getirdi. Seçilmesinden bu yana geçen altı ay içinde, en büyük beyzbol etkilerinden bazılarına kişisel mektuplarla teşekkür ettiğini söyledi. Pazar günü neredeyse tamamen ailesine odaklandı.
Kentucky sınırının yaklaşık 80 km kuzeyindeki Jasper, Indiana’da büyüyen Rolen, “Basit beklentiler ve derslerle basit bir çocukluktu” dedi. “Önce aile; seviliyoruz ve her zaman ana yoldan gidiyoruz.”
O durdu.
“Sonra askere alındım – ve böylece 20 yıllık yüksek tansiyon ve asit reflüsü başladı, hiçbir şeye değişmem.”
Phillies, Haziran 1993’te ikinci turda Rolen’i perçinledi, ancak o, Georgia Üniversitesi’nde beyzbol ve basketbol oynamaya kararlıydı. Profesyonel futboldan emekli olmadan önce Rolen, Indianapolis’teki Market Square Arena’da bir Indiana/Kentucky All-Star basketbol maçının kadrosundaydı. Kendini hazırlıksız hissederek tavsiye için babası Ed’i aradı.
“Pekala baba,” dedi Rolen, “topu kontrol edemiyorum, şut atamıyorum, basketbol için tamamen formsuzum ve spor salonundaki herkes – koç dahil – benden daha iyi.”
“Tamam,” diye yanıtladı Ed Rolen ve Scott’ın kafası karışmıştı.
Ed Rolen, Scott’ın sözlerini yineledi ve tüm endişe nedenlerini sıraladı. Sonra Ed ne olduğunu sordu. mayıs Onlar yapar? Scott zıplayabileceğini, savunabileceğini, toplar için koşabileceğini ve diğer oyuncuları geride bırakabileceğini tahmin etti. Ed kulağa iyi geldiğini söyledi.
Kalabalık tezahürat yaparken tekrar duraksayan Rolen, “Ve sonra bilge sözler gelir: ‘O zaman şunu yap,'” dedi. “‘Pekala, şunu yap’ sözü beni alt liglere çıkardı ve bana basit bir tavır verdi: Kendimi asla hazırlıksız veya fazla çalışmama izin vermem. “Pekala, o zaman şunu yap” beni bugün bu aşamaya getirdi.”
Rolen, babasının mantrasını benimsedikten sonra asla insanların yanıldığını kanıtlamak için oynamadığını söyledi. Bunun yerine, her gün elinden gelenin en iyisini yapmak ve bu sürecin sonuçlarıyla yaşamak için oynadı.
Sonunda sekiz altın eldiven kazandı, 316 homers’ı vurdu ve 2006’da Cardinals ile bir şampiyonluk kazandı, Phillies’den sonraki ilk durağı Blue Jays ve Cincinnati Reds’in önündeydi.
Şimdi McGriff ve Rolen, içlerinden en büyüğü olan ebedi takımlarına nihayet katıldılar. Hall of Fame üyesidirler.