CatWalk
New member
Müjde Işıl – Sinemanın en sevilen çeşitlerinden biridir biyografik sinemalar. hayatı merak edilen ünlü bireylerin özel hayatını izleyen seyirci için dahil olmak istediği dünyaların kapıları aralanır. kimi vakit “Keşke onun yerinde ben olsaydım” kimi vakit de “Para ve şöhret memnunluk getirmiyor” yorumlarıyla izlenir o hayatlar. Madalyonun başka yüzü de var şüphesiz. O kişinin kendisi yahut ailesi kimi vakit hiç mutlu kalmaz ve tartışmalardan, suçlamalardan mahkemelere uzanan bir müddetç başlar. Yakın periyotta tartışmalara mevzu olan kimi sinemaları hatırlayalım.
“House of Gucci”: Şu sıralar Lady Gaga’nın abartılı performansı ile gündeme oturan imal, Gucci Ailesi’nin yansısını çekti. Aldo Gucci’nin varisleri sineması, ailelerini “holigan” ve “cahil” olarak tasvir ettiği için eleştirmekle kalmadı, kendi isimlerini ve imajlarını korumak için dava açma haklarını gizli tuttuklarını da lisana getirdi. Sinemanın direktörü Ridley Scott’ı da “kâr elde etmek için bir ailenin kimliğini çalmakla” suçladı.
“The Social Network”: Facebook’un nasıl doğduğunu anlatan sinema, platformun kurucusu Mark Zuckerberg’i tam manasıyla çıldırttı. Sinemada gerçek hayatta var olmayan bir kızla birliktemiş üzere gösterilmesinin, Facebook’u kuruluşunu “kız meselesi”ne indirgenmesinin açıkça bir çarpıtma olduğunu deklare etti. O kadar kızdı ki, “İnsanların yalnızca yapmaktan hoşlandıkları için bir şey yarattıklarını anlamaktan acizler” diyerek sinemanın yapımcılarını yerden yere vurdu.
“Diana”: Kristen Stewart’ın Prenses Diana’yı canlandırdığı “Spencer” sineması için kıyamet kopmadı ancak Naomi Watts’ın rol aldığı “Diana”, vaktinde çok reaksiyon toplamıştı. Evvel, Prenses Diana ve sevgilisi Dodi El-Fayed’in kazada öldüğü Paris’teki tünelin yakınına sinemanın afişinin asılmasıyla eleştirildi. daha sonrasında Diana’nın iki yıllık bağ yaşadığı Hekim Hasnat Khan ise sineması aşklarına ihanet olarak tanımladı ve izlenmemesinden keyifli olacağını ima etti.
“Grace of Monaco”: Nicole Kidman’ın Monaco Prensesi Grace Kelly’yi canlandırdığı sinemada aile, sinemaya dayanak vereceklerini açıklasa da daha sonrasında işler değişti. Aile, sinemanın senaryosunda çeşitli değişiklikler yapmak istediklerini lakin taleplerinin dikkate alınmadığını beyan etti. Grace Kelly’nin çocukları, vakit içinde yansılarını daha da sertleştirdi. Yanlış referanslar üzerine konseyi olduğunu tez ettikleri sineması, saçmalık olarak nitelendirdiler.
“Amy”: Amy Winehouse’un hayatını anlatan belgesel, hayranlarını bir daha yasa boğarken bilhassa Amy’nin babası Mitch Winehouse’un büyük yansısını çekmişti. Baba Winehouse, belgeselde canavarmış üzere gösterildiğini, ailenin Amy’ye yardım etmek için harcadığı eforun yansıtılmadığını söyleyerek sineması onaylamadıklarını deklare etti. Sinema üretimcileri ise Winehouse’u yakından tanıyan 100 kişi ile görüşerek belgeseldeki ayrıntıların gerçekliğine vurgu yaptı.
Bizde neler oldu?
Sinemamızda biyografik sinemalar epeyce tercih edilen bir cins değil. Lakin son periyotta bu tıptaki sinemaları sıkça izler olduk. Yabancı türdeşleriyle kıyaslandığında bizdeki tartışmaların, karakterlerin ve/veya olayların yanlışsız yansıtılıp yansıtılmamasından çok “izin” odaklı olduğu dikkat çekiyor.
“Ayla”: Sinemanın senaristi Yiğit Güralp, senaryoyu yazmamış üzere davranıldığını açıklayarak şikâyetçi oldu. Ayla’yı kurtaran Süleyman Dilbirliği’nin kızı Sebahat Dilbirliği ile üretimci Mustafa Uslu içinde para pazarlığı yapıldığı argümanı üzerinden de tartışma yansıdı basına.
“Müslüm”: Müslüm Gürses’in ömrünü anlatan sinemada kullanılan gömlek ve yüzüğün açık artırmaya çıkması olay oldu. Saygıdeğer Parıltı, o eşyaların eşine ilişkin olmadığını deklare etti; sinema karşılığında kendisine konut alınıp para ödendiği tezini da reddetti.
“Cep Herkülü: Naim Süleymanoğlu”: Naim Süleymanoğlu’nun kardeşi Muharrem Süleymanoğlu’nun anılarından uyarlanan sinemaya, Süleymanoğlu’nun kızları reaksiyon gösterdi. Kendilerinden müsaade alınmadan babalarının sinemasının çekilmesinden şikâyetçi oldular.
“Çiçero”: Casus İlyas Bazna’yı anlatan “Çiçero”da Bazna’nın kızları hem kendilerinden müsaade alınmadan sinema çekildiği birebir vakitte babalarının sinemada sahiden farklı biçimde yansıtıldığı için üretimci Mustafa Uslu’dan davacı oldu.
Ahmet Kaya sinemaları: Ahmet Kaya’yı anlatan “İki Gözüm Ahmet” ve “Son Şarkı” sinemaları, Kaya’nın eşi Gülten Kaya’nın reaksiyonunu çekti. “Yapılanlar Ahmet Kaya’nın yabanî bir sömürüsünden ibaret, ticari bir faaliyettir” diyen Kaya, mahkeme yoluna başvurdu. “İki Gözüm Ahmet” vizyona girdi lakin sinemada Ahmet Kaya’nın sesi kullanılmadı ve Gülten Kaya canlandırılmadı.
“Garip Bülbül Neşet Ertaş”: Neşet Ertaş’ın ailesi, sinema için kendilerinden müsaade alınmadığını, esasen Ertaş’ın vasiyeti gereği bu tıp projelere müsaade vermeyeceklerini deklare etti. Sinemanın çekilmemesi için üretimci Mustafa Uslu’ya dava açıldı. Mahkeme ise sinemanın çekilmesi istikametinde karar verdi.
“House of Gucci”: Şu sıralar Lady Gaga’nın abartılı performansı ile gündeme oturan imal, Gucci Ailesi’nin yansısını çekti. Aldo Gucci’nin varisleri sineması, ailelerini “holigan” ve “cahil” olarak tasvir ettiği için eleştirmekle kalmadı, kendi isimlerini ve imajlarını korumak için dava açma haklarını gizli tuttuklarını da lisana getirdi. Sinemanın direktörü Ridley Scott’ı da “kâr elde etmek için bir ailenin kimliğini çalmakla” suçladı.
“The Social Network”: Facebook’un nasıl doğduğunu anlatan sinema, platformun kurucusu Mark Zuckerberg’i tam manasıyla çıldırttı. Sinemada gerçek hayatta var olmayan bir kızla birliktemiş üzere gösterilmesinin, Facebook’u kuruluşunu “kız meselesi”ne indirgenmesinin açıkça bir çarpıtma olduğunu deklare etti. O kadar kızdı ki, “İnsanların yalnızca yapmaktan hoşlandıkları için bir şey yarattıklarını anlamaktan acizler” diyerek sinemanın yapımcılarını yerden yere vurdu.
“Diana”: Kristen Stewart’ın Prenses Diana’yı canlandırdığı “Spencer” sineması için kıyamet kopmadı ancak Naomi Watts’ın rol aldığı “Diana”, vaktinde çok reaksiyon toplamıştı. Evvel, Prenses Diana ve sevgilisi Dodi El-Fayed’in kazada öldüğü Paris’teki tünelin yakınına sinemanın afişinin asılmasıyla eleştirildi. daha sonrasında Diana’nın iki yıllık bağ yaşadığı Hekim Hasnat Khan ise sineması aşklarına ihanet olarak tanımladı ve izlenmemesinden keyifli olacağını ima etti.
“Grace of Monaco”: Nicole Kidman’ın Monaco Prensesi Grace Kelly’yi canlandırdığı sinemada aile, sinemaya dayanak vereceklerini açıklasa da daha sonrasında işler değişti. Aile, sinemanın senaryosunda çeşitli değişiklikler yapmak istediklerini lakin taleplerinin dikkate alınmadığını beyan etti. Grace Kelly’nin çocukları, vakit içinde yansılarını daha da sertleştirdi. Yanlış referanslar üzerine konseyi olduğunu tez ettikleri sineması, saçmalık olarak nitelendirdiler.
“Amy”: Amy Winehouse’un hayatını anlatan belgesel, hayranlarını bir daha yasa boğarken bilhassa Amy’nin babası Mitch Winehouse’un büyük yansısını çekmişti. Baba Winehouse, belgeselde canavarmış üzere gösterildiğini, ailenin Amy’ye yardım etmek için harcadığı eforun yansıtılmadığını söyleyerek sineması onaylamadıklarını deklare etti. Sinema üretimcileri ise Winehouse’u yakından tanıyan 100 kişi ile görüşerek belgeseldeki ayrıntıların gerçekliğine vurgu yaptı.
Bizde neler oldu?
Sinemamızda biyografik sinemalar epeyce tercih edilen bir cins değil. Lakin son periyotta bu tıptaki sinemaları sıkça izler olduk. Yabancı türdeşleriyle kıyaslandığında bizdeki tartışmaların, karakterlerin ve/veya olayların yanlışsız yansıtılıp yansıtılmamasından çok “izin” odaklı olduğu dikkat çekiyor.
“Ayla”: Sinemanın senaristi Yiğit Güralp, senaryoyu yazmamış üzere davranıldığını açıklayarak şikâyetçi oldu. Ayla’yı kurtaran Süleyman Dilbirliği’nin kızı Sebahat Dilbirliği ile üretimci Mustafa Uslu içinde para pazarlığı yapıldığı argümanı üzerinden de tartışma yansıdı basına.
“Müslüm”: Müslüm Gürses’in ömrünü anlatan sinemada kullanılan gömlek ve yüzüğün açık artırmaya çıkması olay oldu. Saygıdeğer Parıltı, o eşyaların eşine ilişkin olmadığını deklare etti; sinema karşılığında kendisine konut alınıp para ödendiği tezini da reddetti.
“Cep Herkülü: Naim Süleymanoğlu”: Naim Süleymanoğlu’nun kardeşi Muharrem Süleymanoğlu’nun anılarından uyarlanan sinemaya, Süleymanoğlu’nun kızları reaksiyon gösterdi. Kendilerinden müsaade alınmadan babalarının sinemasının çekilmesinden şikâyetçi oldular.
“Çiçero”: Casus İlyas Bazna’yı anlatan “Çiçero”da Bazna’nın kızları hem kendilerinden müsaade alınmadan sinema çekildiği birebir vakitte babalarının sinemada sahiden farklı biçimde yansıtıldığı için üretimci Mustafa Uslu’dan davacı oldu.
Ahmet Kaya sinemaları: Ahmet Kaya’yı anlatan “İki Gözüm Ahmet” ve “Son Şarkı” sinemaları, Kaya’nın eşi Gülten Kaya’nın reaksiyonunu çekti. “Yapılanlar Ahmet Kaya’nın yabanî bir sömürüsünden ibaret, ticari bir faaliyettir” diyen Kaya, mahkeme yoluna başvurdu. “İki Gözüm Ahmet” vizyona girdi lakin sinemada Ahmet Kaya’nın sesi kullanılmadı ve Gülten Kaya canlandırılmadı.
“Garip Bülbül Neşet Ertaş”: Neşet Ertaş’ın ailesi, sinema için kendilerinden müsaade alınmadığını, esasen Ertaş’ın vasiyeti gereği bu tıp projelere müsaade vermeyeceklerini deklare etti. Sinemanın çekilmemesi için üretimci Mustafa Uslu’ya dava açıldı. Mahkeme ise sinemanın çekilmesi istikametinde karar verdi.