Los Angeles Dodgers ve Washington Senatörleri için inanılmaz gol sayıları kaydederken beyzbolun en büyük sayılarından bazılarına imza atan, Bünyan benzeri sümüklü oyuncu Frank Howard, kötü topları kovalama tutkusunu yenemedi ve Pazartesi günü Aldie, Virginia’da öldü. 87 yaşındaydı. .
Kızı Catherine Braun, hastanedeki ölümünün felç komplikasyonlarından kaynaklandığını söyledi.
1,80 boyunda ve 220 pound ağırlığında (bazen bunun çok üzerinde olmasına rağmen) Howard, Büyük Liglerde 16 sezon oynadı ve 382 home run yaptı. Bu kategoride iki kez Amerikan Ligi’ne liderlik etti. Ev koşularının çoğu ve hatta çitleri aşmayan bazı vuruşları bile unutulmazdı.
1960 yılında bir Dodger olarak, Pittsburgh’daki Forbes Field’da, ana plakadan yaklaşık 560 metre uzakta park edilmiş bir arabanın yanında bulunan sol saha duvarının üzerinden bir topa vurdu.
Orijinal Yankee Stadyumu’nda 1963 Dünya Serisinin ilk maçında Whitey Ford’la karşı karşıya geldiğinde, orta sahadaki Yankee’nin büyüklerine ait anıtların hemen solunda, ana plakanın kaldırıldığı yerden yaklaşık 120 metre uzakta, adil bir bölgeye inen bir arabaya çarptı. Yankee Stadyumu tarihindeki en uzun ikili olarak adlandırılan yarışta yalnızca ikinci aşamaya geçmeyi başardı.
4. Maçta, Ford’dan Dodger Stadyumu’nun sol asma katına doğru 450 metrelik bir home run yaptı ve Dodger’ın serideki zaferini tamamlayan 2-1’lik bir galibiyet elde etti.
Howard uzun kariyeri boyunca 1.119 koşu yaptı. Ama aynı zamanda 1.460 kez de şut attı.
Howard, takım arkadaşları arasında popüler, taraftarlarla dost canlısı ve hatalarına gülebilen mütevazı bir kaslı adamdı. Bir keresinde, 1969’da Senatörlerin menajeri olan büyük smaçör Ted Williams’ın vuruşta daha fazla sabır göstermesine nasıl yardımcı olduğunu anlatmıştı. Yine de Williams hayal kırıklığını gizleyemedi.
Howard, 1981’de Haberler’a şunları söyledi: “Birisi bir ziyaretçiye, RFK Stadyumu’ndaki dış koltuklardan bazılarının, uzun ev koşularımın indiği yeri işaretlemek için beyaza boyandığını açıkladı.” “Ted adama döndü ve ‘Bütün yeşil noktalar onun resim yaptığı zamanlara ait’ dedi.”
Howard, 1958’de Dodgers’la 108.000 dolarlık bir bonus (bugünkü para birimiyle yaklaşık 1,2 milyon dolar) karşılığında sözleşme imzalamadan önce Ohio State Üniversitesi’nde basketbol ve beyzbol yıldızıydı. 1953 Hollywood western filmi “Hondo”da John Wayne’in canlandırdığı güçlü süvari izci Hondo Lane’den sonra Hondo olarak tanındı. Senatörler için oynadığında ona “Başkentin Cezalandırıcısı” deniyordu.
Howard, önceki iki sezonda Dodgers’da kısa bir süre oynadıktan sonra 1960 yılında Dodgers adına 23 home run yaptığında Ulusal Lig’de yılın çaylağı olmuştu.
En iyi yılları, onu 1965 sezonundan önce çok oyunculu bir takasa imza atan Senatörlerle geçirdi. 1968’de Amerikan Ligi’nde 44 home run yaptı ve mayıs ayında altı maçta 10 sayı atmasıyla daha da güçlendi.
Washington’un modern çağın üçüncü büyük lig takımı olan Nationals’ın ev sahibi takımını hatırlatarak, “Doğru türden güçlü atıcılar bana karşıydı” dedi. “Plakadaki dengem iyiydi. Topu iyi gördüm. Sahada çok erken taahhütte bulunmadım.”
Howard, 1969’da kariyerinin en yüksek olduğu 48 home run’a ulaştı ve ertesi yıl 44 home run ve 126 run ile AL’ye liderlik etti.
Bir Senatör olarak üst üste dört sezon All-Star oldu ve çoğunlukla kaybeden takımlarla oynadı. 30 Eylül 1971’de, takım Washington’dan ayrılmadan önce Senatörlerin RFK Stadyumu’ndaki son sayı vuruşunu yaptı ve Texas Rangers oldu.
Ama tam bir oyuncu değildi. Gözlük takmasına rağmen, öncelikle dış saha oyuncusu olarak ve bazen de ilk kalede saha performansı zayıftı. Çarpıcı sorunlarından kurtulamadı. Kariyerindeki vuruş ortalaması sadece 0,273’tü.
Frank Oliver Howard, 8 Ağustos 1936’da Columbus, Ohio’da doğdu. Babası John bir makinistti. Annesi Erma (Denny) Howard bir ev hanımıydı. Frank, 1956-57 sezonunda Ohio Eyalet Üniversitesi’nde genç yaşta All-American basketbol oyuncusuydu ve maç başına 20,1 sayı ortalamasıyla oynadı.
NBA’in Philadelphia Warriors takımı tarafından draft edildi ancak profesyonel basketboldan kaçındı.
Howard, Dodgers adına 123 home run yaptı, ancak vuruş ortalamasının neredeyse 50 puan düşerek 0,226’ya düştüğü ve 24 home run’unun üst üste ikinci sezonda bir düşüşe işaret ettiği 1964 sezonundan sonra onun gözden çıkarılabilir olduğuna karar verdiler.
İlk iki oyuncuları Sandy Koufax ve Johnny Podres’in kol problemlerinden kurtulamayacağından endişe duyan Dodgers, Howard’ı çok oyunculu bir anlaşmayla Senatörlere gönderdi ve bu anlaşma onlara Washington takımı için 15 maç kazanan Claude Osteen’i kazandırdı. dokuzuncu bitirmişti. (Bu Washington top kulübü, 1961’de önceki Senatörlerin İkizler olmak üzere Minnesota’ya gitmesiyle bir genişleme takımı olarak kuruldu.)
Washington ve Teksas’ta geçirdiği zamanın ardından Howard, 1972 sezonunun ortasında Detroit Tigers takımına gönderildi. 1973 sezonundan sonra emekli oldu. 1981’in grevle kısaltılmış sezonunda San Diego Padres’i ve 1983’te Mets’i yöneterek o sezon George Bamberger’in yerini aldı. Her iki takım da son sırada yer aldı. Ayrıca Mets ve Yankees dahil olmak üzere birçok takıma koçluk yaptı.
2009’da Ulusal Takım, basketbol sahalarına Washington’daki beyzbolun zaman çizelgesini gösteren üç heykel dikti. Howard, 20. yüzyılın ilk on yıllarının büyük atıcısı Walter Johnson ve hem Pittsburgh’da hem de Washington’da kendi sahasında oynayan Negro Liglerinden Homestead Greys’in yıldız yakalayıcısı Josh Gibson ile birlikte onurlandırıldı.
Howard, 1959’da Carol Johanski ile evlendi. 1980’lerin ortasında boşandılar. O ve Donna (Scott) Howard, 1990’dan 2016’daki ölümüne kadar evlendiler. Birkaç yıl önce Howard ve ilk karısı yeniden evlendi.
Kızı Catherine’in yanı sıra karısı ve diğer beş çocuğu Tim, Daniel, Mary ve Mitch Howard ve Rebecca Thomas tarafından hayatta kaldı; bir kız kardeş, Grace Rocci; sekiz torun; iki üvey torun; iki büyük torun; ve birkaç üvey torun. Washington’un batısındaki Aldie’de yaşıyordu.
Howard’ın 1958’de Cincinnati’deki Dodger maçındaki en şiddetli sürüşlerinden biri olan uzun home run’larına rağmen sadece 25 metrelik mesafeyi kat etmişti.
Howard sıralamaya geldiğinde Duke Snider üçüncü sıradaydı.
Snider, 1964’te Sports Illustrated’a “Sana vurma ihtimaline karşı kaskımı taktım ve vurdu” dedi. “Top omzumdan sekerek kaskımın alt kısmına çarptı. Kulağımdan kan akmaya başladı. Beni aldılar ve üç, dört, beş gün boyunca başım döndü.”
Snider’ın ilk elden söylediği gibi, “Frank Howard’ın beyzboldaki herkesten daha fazla saf gücü var.”
Alex Traub raporlamaya katkıda bulunmuştur.
Kızı Catherine Braun, hastanedeki ölümünün felç komplikasyonlarından kaynaklandığını söyledi.
1,80 boyunda ve 220 pound ağırlığında (bazen bunun çok üzerinde olmasına rağmen) Howard, Büyük Liglerde 16 sezon oynadı ve 382 home run yaptı. Bu kategoride iki kez Amerikan Ligi’ne liderlik etti. Ev koşularının çoğu ve hatta çitleri aşmayan bazı vuruşları bile unutulmazdı.
1960 yılında bir Dodger olarak, Pittsburgh’daki Forbes Field’da, ana plakadan yaklaşık 560 metre uzakta park edilmiş bir arabanın yanında bulunan sol saha duvarının üzerinden bir topa vurdu.
Orijinal Yankee Stadyumu’nda 1963 Dünya Serisinin ilk maçında Whitey Ford’la karşı karşıya geldiğinde, orta sahadaki Yankee’nin büyüklerine ait anıtların hemen solunda, ana plakanın kaldırıldığı yerden yaklaşık 120 metre uzakta, adil bir bölgeye inen bir arabaya çarptı. Yankee Stadyumu tarihindeki en uzun ikili olarak adlandırılan yarışta yalnızca ikinci aşamaya geçmeyi başardı.
4. Maçta, Ford’dan Dodger Stadyumu’nun sol asma katına doğru 450 metrelik bir home run yaptı ve Dodger’ın serideki zaferini tamamlayan 2-1’lik bir galibiyet elde etti.
Howard uzun kariyeri boyunca 1.119 koşu yaptı. Ama aynı zamanda 1.460 kez de şut attı.
Howard, takım arkadaşları arasında popüler, taraftarlarla dost canlısı ve hatalarına gülebilen mütevazı bir kaslı adamdı. Bir keresinde, 1969’da Senatörlerin menajeri olan büyük smaçör Ted Williams’ın vuruşta daha fazla sabır göstermesine nasıl yardımcı olduğunu anlatmıştı. Yine de Williams hayal kırıklığını gizleyemedi.
Howard, 1981’de Haberler’a şunları söyledi: “Birisi bir ziyaretçiye, RFK Stadyumu’ndaki dış koltuklardan bazılarının, uzun ev koşularımın indiği yeri işaretlemek için beyaza boyandığını açıkladı.” “Ted adama döndü ve ‘Bütün yeşil noktalar onun resim yaptığı zamanlara ait’ dedi.”
Howard, 1958’de Dodgers’la 108.000 dolarlık bir bonus (bugünkü para birimiyle yaklaşık 1,2 milyon dolar) karşılığında sözleşme imzalamadan önce Ohio State Üniversitesi’nde basketbol ve beyzbol yıldızıydı. 1953 Hollywood western filmi “Hondo”da John Wayne’in canlandırdığı güçlü süvari izci Hondo Lane’den sonra Hondo olarak tanındı. Senatörler için oynadığında ona “Başkentin Cezalandırıcısı” deniyordu.
Howard, önceki iki sezonda Dodgers’da kısa bir süre oynadıktan sonra 1960 yılında Dodgers adına 23 home run yaptığında Ulusal Lig’de yılın çaylağı olmuştu.
En iyi yılları, onu 1965 sezonundan önce çok oyunculu bir takasa imza atan Senatörlerle geçirdi. 1968’de Amerikan Ligi’nde 44 home run yaptı ve mayıs ayında altı maçta 10 sayı atmasıyla daha da güçlendi.
Washington’un modern çağın üçüncü büyük lig takımı olan Nationals’ın ev sahibi takımını hatırlatarak, “Doğru türden güçlü atıcılar bana karşıydı” dedi. “Plakadaki dengem iyiydi. Topu iyi gördüm. Sahada çok erken taahhütte bulunmadım.”
Howard, 1969’da kariyerinin en yüksek olduğu 48 home run’a ulaştı ve ertesi yıl 44 home run ve 126 run ile AL’ye liderlik etti.
Bir Senatör olarak üst üste dört sezon All-Star oldu ve çoğunlukla kaybeden takımlarla oynadı. 30 Eylül 1971’de, takım Washington’dan ayrılmadan önce Senatörlerin RFK Stadyumu’ndaki son sayı vuruşunu yaptı ve Texas Rangers oldu.
Ama tam bir oyuncu değildi. Gözlük takmasına rağmen, öncelikle dış saha oyuncusu olarak ve bazen de ilk kalede saha performansı zayıftı. Çarpıcı sorunlarından kurtulamadı. Kariyerindeki vuruş ortalaması sadece 0,273’tü.
Frank Oliver Howard, 8 Ağustos 1936’da Columbus, Ohio’da doğdu. Babası John bir makinistti. Annesi Erma (Denny) Howard bir ev hanımıydı. Frank, 1956-57 sezonunda Ohio Eyalet Üniversitesi’nde genç yaşta All-American basketbol oyuncusuydu ve maç başına 20,1 sayı ortalamasıyla oynadı.
NBA’in Philadelphia Warriors takımı tarafından draft edildi ancak profesyonel basketboldan kaçındı.
Howard, Dodgers adına 123 home run yaptı, ancak vuruş ortalamasının neredeyse 50 puan düşerek 0,226’ya düştüğü ve 24 home run’unun üst üste ikinci sezonda bir düşüşe işaret ettiği 1964 sezonundan sonra onun gözden çıkarılabilir olduğuna karar verdiler.
İlk iki oyuncuları Sandy Koufax ve Johnny Podres’in kol problemlerinden kurtulamayacağından endişe duyan Dodgers, Howard’ı çok oyunculu bir anlaşmayla Senatörlere gönderdi ve bu anlaşma onlara Washington takımı için 15 maç kazanan Claude Osteen’i kazandırdı. dokuzuncu bitirmişti. (Bu Washington top kulübü, 1961’de önceki Senatörlerin İkizler olmak üzere Minnesota’ya gitmesiyle bir genişleme takımı olarak kuruldu.)
Washington ve Teksas’ta geçirdiği zamanın ardından Howard, 1972 sezonunun ortasında Detroit Tigers takımına gönderildi. 1973 sezonundan sonra emekli oldu. 1981’in grevle kısaltılmış sezonunda San Diego Padres’i ve 1983’te Mets’i yöneterek o sezon George Bamberger’in yerini aldı. Her iki takım da son sırada yer aldı. Ayrıca Mets ve Yankees dahil olmak üzere birçok takıma koçluk yaptı.
2009’da Ulusal Takım, basketbol sahalarına Washington’daki beyzbolun zaman çizelgesini gösteren üç heykel dikti. Howard, 20. yüzyılın ilk on yıllarının büyük atıcısı Walter Johnson ve hem Pittsburgh’da hem de Washington’da kendi sahasında oynayan Negro Liglerinden Homestead Greys’in yıldız yakalayıcısı Josh Gibson ile birlikte onurlandırıldı.
Howard, 1959’da Carol Johanski ile evlendi. 1980’lerin ortasında boşandılar. O ve Donna (Scott) Howard, 1990’dan 2016’daki ölümüne kadar evlendiler. Birkaç yıl önce Howard ve ilk karısı yeniden evlendi.
Kızı Catherine’in yanı sıra karısı ve diğer beş çocuğu Tim, Daniel, Mary ve Mitch Howard ve Rebecca Thomas tarafından hayatta kaldı; bir kız kardeş, Grace Rocci; sekiz torun; iki üvey torun; iki büyük torun; ve birkaç üvey torun. Washington’un batısındaki Aldie’de yaşıyordu.
Howard’ın 1958’de Cincinnati’deki Dodger maçındaki en şiddetli sürüşlerinden biri olan uzun home run’larına rağmen sadece 25 metrelik mesafeyi kat etmişti.
Howard sıralamaya geldiğinde Duke Snider üçüncü sıradaydı.
Snider, 1964’te Sports Illustrated’a “Sana vurma ihtimaline karşı kaskımı taktım ve vurdu” dedi. “Top omzumdan sekerek kaskımın alt kısmına çarptı. Kulağımdan kan akmaya başladı. Beni aldılar ve üç, dört, beş gün boyunca başım döndü.”
Snider’ın ilk elden söylediği gibi, “Frank Howard’ın beyzboldaki herkesten daha fazla saf gücü var.”
Alex Traub raporlamaya katkıda bulunmuştur.