Yankees mükemmel. Markalarının tüm temeli budur. Elbette en çok şampiyonluğa sahipler ama bundan daha fazlası var. sakal yok Gömleklerde isim yok. On yıllardır kayıp mevsim yok.
İkincisi ciddi tehlikede. Yankees, Pazar günü Bronx’ta Boston Red Sox’a karşı üst üste sekizinci maçını 6-5 kaybetti. Bu sezon 60-64’ler ve takımın Aaron Judge’ın doğduğu yıl olan 1992’den bu yana ilk mağlubiyet sezonuna hızla yaklaşıyorlar.
Yargıç, Pazar günü dokuzuncu vuruşta çıktı, iki ons ve çıkış yok. Büyük bir vuruş oyunu kazanırdı. Kenley Jansen onu üç atışta yendi ve ardından Gleyber Torres’i de yakaladı. Yankees, Ben Rortvedt .095’lik bir şutla topu bitirmek için ortadan uçmadan önce 14 kez dağıldı.
Yankees’in üçüncü meydan oyuncusu Isiah Kiner-Falefa, “Bugün mideye büyük bir yumruk, özellikle de onu kaybetme şeklimiz,” dedi.
Kiner-Falefa, tekrarda karar iptal edilmeden önce sekizinci turda onay vermiş görünüyordu. Red Sox, dokuzuncu turda Justin Turner’ın desteğiyle ayrıldı.
Kiner-Falefa, “Bu adamlardan etkilenmek kesinlikle zor,” dedi ve daha sonra “Bunun olmasına izin verilemez” dedi.
Ama öyle ve Yankees tek başlarına patchwork rakiplerini joker yarışta alakalı hale getirmeyi başardılar. Red Sox, Yankees ile oynamadığında .500’ün bir oyun üzerinde ve Yankees ile oynarken 8-1’dir. 66-58’de Boston yaşıyor.
Yankees sonradan akla gelen bir şey, sezonları artık sıradanlık arayışıyla damgasını vuruyor. Sıradanlar, olmak istedikleri en son şey. Amerikan Ligi’ne üst üste dördüncü kez bir salgın olmadan liderlik ediyorlar, ancak küme düşmeleri, daha ne kadar talep göreceklerini merak ediyor.
Can sıkıntısı satmıyor ve Yankees bir flama için bastırıyormuş gibi bile yapamıyor.
Menajer Aaron Boone, “Yolun geri kalanında inanılmaz olmalıyız,” dedi. “Yani mesele bu değil. Salı günü gelip bir oyun kazanmaya çalışmakla ilgili. Sonra birdenbire istiflemeye başlarsınız ve inanılmaz bir şey olur. Ama bundan hala çok uzaktayız. Önce galibiyet almamız gerekiyor.”
Yankees’in sekiz maçlık mağlubiyet serisi, Ağustos 1995’in sonlarında sekiz maçlık elenmelerinden bu yana en uzun galibiyet serisi. Takım, erken gelişmiş çaylak dörtlüsüyle ilk AL joker kartını 26-7 kazandı – Derek Jeter ve Andy Pettitte, Jorge Posada, Mariano Rivera – seninle.
Ardından gelenler gerçekten inanılmazdı: lekelenmiş bir Yankee tacını restore eden bir hanedan. Bugünün taraftar desteğini hafife almak kolay, ancak sezon sonrası atılımlarından önceki sekiz sezonda (yani, 1987’den 1994’e kadar), Yankees Minnesota Twins’ten daha az taraftar topladı. Don Mattingly’nin ev koşularının çoğu boş noktalara indi.
Bu, kaybedilen bir sezonun taraftarları gelecek yıl Yankees’i desteklemekten alıkoyacağı anlamına gelmez. Yakın tarih aslında oldukça ikna edici: Yankees, 2009’daki son Dünya Serisi şampiyonluklarından bu yana beş kez Amerikan Ligi Şampiyonası Serisine ulaştı. Tüm bu serilerin yenilgisi, o dönemi ölü olmaktan çok sinir bozucu bıraktı.
Ancak Yankees’in bir sarsıntıya ihtiyacı var ve serbest oyuncunun şeker patlaması – Shohei Ohtani, Cody Bellinger, Matt Chapman – uzun sürmeyecek. Yankees’in toplam maaşı açılış gününde yaklaşık 275 milyon dolardı ve çoğu – Josh Donaldson, Aaron Hicks, Frankie Montas – neredeyse hiçbir şey getirmedi.
Hal Steinbrenner, iyi olanın, Yankees’in üniformalarındaki reklam alanını bir sigorta şirketine satarak şimdi 25 milyon dolar kazanması olduğunu söylüyor. Takımlar artık bunu yapabilir, ancak yapmak zorunda değiller. Klasik hareket, bunun üzerinde durmak olurdu – ince çizgilerin kutsallığı ve tüm bunlar hakkında – ama gerçek bu değil.
Bir takım, örneğin 2027’ye kadar (lüks vergisi nedenleriyle) yıllık olarak bu kadar hakkı olan dış saha oyuncusu Giancarlo Stanton’a etkin bir şekilde ödeme yapmak için 25 milyon doları kullanamadığı zaman değil. Stanton Pazar günü kadroda yoktu; Geçen yaz All-Star tatilinden bu yana, saldırılarının üçte birinde vuruş yaparken 0,184 vuruş yaptı. (Yedinci oyunda çimdik atıcı olarak iki koşucuyla uçtu.)
Stanton, tamamı 30’lu yaşlarında olan ve yine lüks vergi nedenleriyle Yankees’e önümüzdeki üç sezonda toplam 143 milyon dolara mal olacak beş oyuncudan biri. Listede ayrıca Yargıç, Gerrit Cole, Carlos Rodón ve DJ LeMahieu yer alıyor.
Her ikisi de eski ilk tur draft seçimleri olan genç oyuncular, özellikle ilk beşte Clarke Schmidt ve kısa stoper Anthony Volpe olmak üzere cesaret verici sezonlar geçirdiler. Ancak 2010’ların ortasından sonlarına kadarki “bebek bombardıman uçakları”nın çoğu – Yargıç’ın dikkate değer istisnası – hiçbir zaman fazla bir şey yapmadı ve MLB.com bu ayın kapanışından sonra çiftlik sistemlerini sıraladığında, Yankees genel olarak 21. sırada yer aldı. ilk 75’te umut yok.
Adil olmak gerekirse, Yankees bu sezonun büyük bölümünde o kadar da umutsuz görünmüyordu. 4 Temmuz’da 10 maç 0,500’ün üzerindeydi ve Rodón, önkol gerginliği nedeniyle üç ayı kaçırdıktan sonra sakatlananlar listesinden çıkarılmak üzereydi. Luis Severino mücadele etse de, Yankees’in Cole, Rodón, Schmidt, Nestor Cortes ve Domingo Germán’ın rotasyonunu destekleyen güçlü bir boğa güreşi ile mücadele etmesi makuldü.
Bu grup dağıldı. Salı günü başka bir hamstring sakatlığından dönen Rodón, altı startta 7.33’lük bir kazanılmış koşu ortalamasına sahip. Geçen sezonun All-Star’ı olan Cortes, rotator manşet gerginliği nedeniyle Mayıs ayından bu yana bir kez görev yaptı. Germán, Haziran’ı mükemmel bir oyunla bitirdi, Temmuz’da galibiyet alamadan gitti ve Ağustos’ta alkol bağımlılığı tedavisi görmek için takımdan ayrıldı.
Ve bu sadece atış. Yankees, Pazar günkü maça 30 takım arasında 26. sırada yer alan .305 taban yüzdesi ve yalnızca Oakland Athletics’in önünde .230 vuruş ortalamasıyla girdi. Yankees, tepenin daha yüksek olduğu, atıcıların vurduğu ve Mickey Mantle’ın ilk aşamada oynadığı 1968’den beri takım olarak bu kadar kötü vuruş yapmamıştı.
Mantle’ın eski tembel takım arkadaşı Roger Maris, bu sezon St. Louis Cardinals ile emekli oldu. Yankees, 1961’deki 61 homer sezonunu anmak için Pazar günü Maris bobbleheads dağıttı. Geçen sezon 62 homers ile Maris’in AL rekorunu kıran Yargıç için gelecek ay benzer bir promosyon olacak.
Bu uzun zaman önce gibi görünüyor, bir heyecan ve umut zamanı ve Bronx değil, Boston’da son sıradaki bir takım. Şimdi, Red Sox rutin olarak Yankees’e yumruk atıyor – veya Boone’un dediği gibi, hemen hemen onların kıçlarına tekme atıyor.
Boone, “Bizi getirdikleri yere ulaşan bir avuç rekabetçi oyun oynadık,” dedi. “Yeterince iyi değildik.”
İkincisi ciddi tehlikede. Yankees, Pazar günü Bronx’ta Boston Red Sox’a karşı üst üste sekizinci maçını 6-5 kaybetti. Bu sezon 60-64’ler ve takımın Aaron Judge’ın doğduğu yıl olan 1992’den bu yana ilk mağlubiyet sezonuna hızla yaklaşıyorlar.
Yargıç, Pazar günü dokuzuncu vuruşta çıktı, iki ons ve çıkış yok. Büyük bir vuruş oyunu kazanırdı. Kenley Jansen onu üç atışta yendi ve ardından Gleyber Torres’i de yakaladı. Yankees, Ben Rortvedt .095’lik bir şutla topu bitirmek için ortadan uçmadan önce 14 kez dağıldı.
Yankees’in üçüncü meydan oyuncusu Isiah Kiner-Falefa, “Bugün mideye büyük bir yumruk, özellikle de onu kaybetme şeklimiz,” dedi.
Kiner-Falefa, tekrarda karar iptal edilmeden önce sekizinci turda onay vermiş görünüyordu. Red Sox, dokuzuncu turda Justin Turner’ın desteğiyle ayrıldı.
Kiner-Falefa, “Bu adamlardan etkilenmek kesinlikle zor,” dedi ve daha sonra “Bunun olmasına izin verilemez” dedi.
Ama öyle ve Yankees tek başlarına patchwork rakiplerini joker yarışta alakalı hale getirmeyi başardılar. Red Sox, Yankees ile oynamadığında .500’ün bir oyun üzerinde ve Yankees ile oynarken 8-1’dir. 66-58’de Boston yaşıyor.
Yankees sonradan akla gelen bir şey, sezonları artık sıradanlık arayışıyla damgasını vuruyor. Sıradanlar, olmak istedikleri en son şey. Amerikan Ligi’ne üst üste dördüncü kez bir salgın olmadan liderlik ediyorlar, ancak küme düşmeleri, daha ne kadar talep göreceklerini merak ediyor.
Can sıkıntısı satmıyor ve Yankees bir flama için bastırıyormuş gibi bile yapamıyor.
Menajer Aaron Boone, “Yolun geri kalanında inanılmaz olmalıyız,” dedi. “Yani mesele bu değil. Salı günü gelip bir oyun kazanmaya çalışmakla ilgili. Sonra birdenbire istiflemeye başlarsınız ve inanılmaz bir şey olur. Ama bundan hala çok uzaktayız. Önce galibiyet almamız gerekiyor.”
Yankees’in sekiz maçlık mağlubiyet serisi, Ağustos 1995’in sonlarında sekiz maçlık elenmelerinden bu yana en uzun galibiyet serisi. Takım, erken gelişmiş çaylak dörtlüsüyle ilk AL joker kartını 26-7 kazandı – Derek Jeter ve Andy Pettitte, Jorge Posada, Mariano Rivera – seninle.
Ardından gelenler gerçekten inanılmazdı: lekelenmiş bir Yankee tacını restore eden bir hanedan. Bugünün taraftar desteğini hafife almak kolay, ancak sezon sonrası atılımlarından önceki sekiz sezonda (yani, 1987’den 1994’e kadar), Yankees Minnesota Twins’ten daha az taraftar topladı. Don Mattingly’nin ev koşularının çoğu boş noktalara indi.
Bu, kaybedilen bir sezonun taraftarları gelecek yıl Yankees’i desteklemekten alıkoyacağı anlamına gelmez. Yakın tarih aslında oldukça ikna edici: Yankees, 2009’daki son Dünya Serisi şampiyonluklarından bu yana beş kez Amerikan Ligi Şampiyonası Serisine ulaştı. Tüm bu serilerin yenilgisi, o dönemi ölü olmaktan çok sinir bozucu bıraktı.
Ancak Yankees’in bir sarsıntıya ihtiyacı var ve serbest oyuncunun şeker patlaması – Shohei Ohtani, Cody Bellinger, Matt Chapman – uzun sürmeyecek. Yankees’in toplam maaşı açılış gününde yaklaşık 275 milyon dolardı ve çoğu – Josh Donaldson, Aaron Hicks, Frankie Montas – neredeyse hiçbir şey getirmedi.
Hal Steinbrenner, iyi olanın, Yankees’in üniformalarındaki reklam alanını bir sigorta şirketine satarak şimdi 25 milyon dolar kazanması olduğunu söylüyor. Takımlar artık bunu yapabilir, ancak yapmak zorunda değiller. Klasik hareket, bunun üzerinde durmak olurdu – ince çizgilerin kutsallığı ve tüm bunlar hakkında – ama gerçek bu değil.
Bir takım, örneğin 2027’ye kadar (lüks vergisi nedenleriyle) yıllık olarak bu kadar hakkı olan dış saha oyuncusu Giancarlo Stanton’a etkin bir şekilde ödeme yapmak için 25 milyon doları kullanamadığı zaman değil. Stanton Pazar günü kadroda yoktu; Geçen yaz All-Star tatilinden bu yana, saldırılarının üçte birinde vuruş yaparken 0,184 vuruş yaptı. (Yedinci oyunda çimdik atıcı olarak iki koşucuyla uçtu.)
Stanton, tamamı 30’lu yaşlarında olan ve yine lüks vergi nedenleriyle Yankees’e önümüzdeki üç sezonda toplam 143 milyon dolara mal olacak beş oyuncudan biri. Listede ayrıca Yargıç, Gerrit Cole, Carlos Rodón ve DJ LeMahieu yer alıyor.
Her ikisi de eski ilk tur draft seçimleri olan genç oyuncular, özellikle ilk beşte Clarke Schmidt ve kısa stoper Anthony Volpe olmak üzere cesaret verici sezonlar geçirdiler. Ancak 2010’ların ortasından sonlarına kadarki “bebek bombardıman uçakları”nın çoğu – Yargıç’ın dikkate değer istisnası – hiçbir zaman fazla bir şey yapmadı ve MLB.com bu ayın kapanışından sonra çiftlik sistemlerini sıraladığında, Yankees genel olarak 21. sırada yer aldı. ilk 75’te umut yok.
Adil olmak gerekirse, Yankees bu sezonun büyük bölümünde o kadar da umutsuz görünmüyordu. 4 Temmuz’da 10 maç 0,500’ün üzerindeydi ve Rodón, önkol gerginliği nedeniyle üç ayı kaçırdıktan sonra sakatlananlar listesinden çıkarılmak üzereydi. Luis Severino mücadele etse de, Yankees’in Cole, Rodón, Schmidt, Nestor Cortes ve Domingo Germán’ın rotasyonunu destekleyen güçlü bir boğa güreşi ile mücadele etmesi makuldü.
Bu grup dağıldı. Salı günü başka bir hamstring sakatlığından dönen Rodón, altı startta 7.33’lük bir kazanılmış koşu ortalamasına sahip. Geçen sezonun All-Star’ı olan Cortes, rotator manşet gerginliği nedeniyle Mayıs ayından bu yana bir kez görev yaptı. Germán, Haziran’ı mükemmel bir oyunla bitirdi, Temmuz’da galibiyet alamadan gitti ve Ağustos’ta alkol bağımlılığı tedavisi görmek için takımdan ayrıldı.
Ve bu sadece atış. Yankees, Pazar günkü maça 30 takım arasında 26. sırada yer alan .305 taban yüzdesi ve yalnızca Oakland Athletics’in önünde .230 vuruş ortalamasıyla girdi. Yankees, tepenin daha yüksek olduğu, atıcıların vurduğu ve Mickey Mantle’ın ilk aşamada oynadığı 1968’den beri takım olarak bu kadar kötü vuruş yapmamıştı.
Mantle’ın eski tembel takım arkadaşı Roger Maris, bu sezon St. Louis Cardinals ile emekli oldu. Yankees, 1961’deki 61 homer sezonunu anmak için Pazar günü Maris bobbleheads dağıttı. Geçen sezon 62 homers ile Maris’in AL rekorunu kıran Yargıç için gelecek ay benzer bir promosyon olacak.
Bu uzun zaman önce gibi görünüyor, bir heyecan ve umut zamanı ve Bronx değil, Boston’da son sıradaki bir takım. Şimdi, Red Sox rutin olarak Yankees’e yumruk atıyor – veya Boone’un dediği gibi, hemen hemen onların kıçlarına tekme atıyor.
Boone, “Bizi getirdikleri yere ulaşan bir avuç rekabetçi oyun oynadık,” dedi. “Yeterince iyi değildik.”