Toksik Bağlantılar; O Yapmamıştır, Yaptıysa Bir sebebi Vardır! Tahminen başımıza geldi. Tahminen hala başımızda mevcut. Tahminen de etrafımızda şahit olduk, oluyoruz… İlgilerde, münasebetlerimizde partnerimiz istenmeyen bir olay yahut istenmeyen bir davranış sergilediğinde bunu yapmış olabileceğine dair inancımız, içgörümüz, hissiyatımız hiç yokmuşcasına davranıyoruz. Ya da bu inanç, içgörü, hissiyat hakikaten yok mu? Zira farkında olmadan bedenimizde var olan tüm hücreler ile bir inkâr ve kabullenememe savaşına fazlacatan girmiş durumdayız. Zannımca ilgilerde bunun yaşanmasının en büyük niçinleri içinde itimat, bağlanma ve biraz da duygusal manipülasyonun tesiri kelam konusu olabilir.
hayatımıza devam etmemiz için yemek, uyumak üzere en temel ihtiyaç de Güven! niye bu biçimde bir duyguya muhtaçlığımız var? niye bu arayışımız? Kişilerarası bir ilgide, kişinin karşı taraftan birinci ve tek istediği şey aslında inançtır. Toplumsal birer varlık olarak biz insanoğlu, tüm bağlarımızda olması gereken kriterleri sıraladığımızda; ekseriyetle birinci üçün içerisinde itimat hissini görüyoruz. Yani güvenmek istiyoruz; işimize, eşimize, ailemize, toplumsal etrafımıza. hayatı paylaşabilmek ve öteki beşerlerle bağlantı kurabilmek için itimat en büyük yardımcımızdır. İnanç hissinin oluşumu hayatın birinci senelerında gelişmeye başlar. Bebeğin ihtiyaçlarını karşılayan anne, bakıcı, birey ile bebek içindeki ilgide süreklilik, tutarlılık ve birebirlik itimat hissinin gelişmesini sağlar. İnsan hayatının bu devrinde körü körüne inanç duygusu gereklidir. Bu körü körüne itimat duygusu tamamlanamadığında ya da haddinden çok tamamlandığında olanlar oluyor işte. hayatın ilerleyen periyotlarında girdiğimiz her ikili alakada, bir umut gözü kapalı boşluğu doldurmaya çalışıyor ya da ezberlenen hissiyatı arıyoruz. Ve ruhsal bir yanılgı olan çok güvenme hissinin ellerine bırakıyoruz kendimizi. Çok inanç tüm ruhsal önyargıların anasıdır. İnsanın düşünmesini etkileyen önyargıların en yaygın olanıdır.
Hepimiz insanlara, objelere yahut yerlere bir cins bağlılık hissederiz. ömrümüzde yeterli bir şey var ise, o kişiyi, durumu yahut objeyi kaybetmeye karşı direnç göstermemiz olağandır. Bağlanma modeli erken çocukluk devrinde kurulur ve yetişkinlikteki ilgilerimizde çalışmaya devam eder. Bağlanma modeli, her birimizin gereksinimlerimize nasıl reaksiyon verdiğini ve onların nasıl karşılanacağını tesirler. İnançsız bir bağlanma modeli ile büyüdüysek, ailemizde gördüklerimizi ekseriyetle münasebetlerimizde de bir daha üretme eğilimine sahip olabiliriz. Fakat kimi durumlarda bunun zıddı de mümkündür. Bir kişiyi ya da bir şeyi istemek olağandır. Lakin, ateşli ve takıntılı davranış, günlük hayatımızda kopukluklara ve tuhaf davranışlara yol açabilir. “Toksik” seviyede bağlanma olarak nitelendirebileceğimiz sıhhatsiz bağlanma modelleri mevcuttur.
Kendinden çok karşısındakini seven şahıslar; yani Saplantılı Bağlanma stili! Kendisine olumsuz his beslerken, karşısındakine olumlu hisler besler. Saplantılı bir biçimde karşısındaki bireye bağlanan bu şahısların, en büyük korkusu ve telaşı terk edilmektir. Terk edilmemek için kendisiyle ilgili ödün vermekten ve ilgisi için değişmekten çekinmezler. Münasebette kendisinin evvelarini bir kenara bırakır ve partnerinin memnuniyeti için yaşar. Tüm bu saplantılı durumun ortaya çıkmasındaki ana sebep ise, kişinin kendine inancının olmamasıdır. Kişi yalnızlığını yönetemez ve kendini eksik hisseder. Geçmişe gidildiğinde ise, kişinin kaygılı ebeveynleri olduğu ve o denli yetiştirildiğini görmek fazlaca sıkıntı olmasa gerekdir.
Kuşkucu hisler ortasında münasebete başlayan ve yürütmeye çalışan şahıslar; yani Telaşlı Bağlanma stili! Dertli bağlanma tarzına sahip olan bireyler partnerlerinin onları sevmekten vazgeçeceğinden kaygı duyarlar. Terk edilme korkusu hissederler. Partnerleri soğuk ya da uzak davranırsa bir şeyleri yanlış yaptıklarından kaygı duyarlar. Partnerleri uzak olduğunda bir diğeri ile ilgileneceklerinden korkarlar. Alakaları hayatlarının odak noktasıdır ve bağlantıları hakkında fazlaca düşünürler. Partnerlerine süratli bağlanma eğilimleri vardır. Partnerlerinin ruh halinden epey etkilenirler. Terk edilirlerse tekrar kimseyi bulamayacaklarından tasa duyarlar. Gereğince cazibeli, zayıf, akıllı, eğlenceli olmadıklarını düşünürler. Bir tartışma anında sıkıntıyı konuşmak yerine tepkisel davranır ve daha sonradan pişman olacakları davranışlarda bulunurlar.
Aslında bu bağlanma tarzlarında birçok vakit partnerlerin duygusal manipülasyona maruz kaldığını gorebiliriz. Zira “Duygusal manipülasyon” öbür birinin algısını, hissini, fikrini, davranışını ve hatta hayatını istenilen tarafta değiştirmeyi amaçlayan aldatıcı, duygusal olarak tahrip edici ve ruhsal sorunlara yol açıcı bir tesir çeşididir.
Görünen o ki; “O yapmaz!” “Yapmamıştır!” “Yaptıysa bir sebebi vardır!” dediğimiz ilgilerimiz, sağlıklı olmayan toksik ilişkiler! Pekala tahlili var mı? Bir sorunu çözmenin en tesirli yolu hiç kuşkusuz ki, o sorunu yanlışsız bir biçimde tespit edebilmektir. Bu prensip, hayatımızdaki tüm meselelerin tahlilinde geçerlidir. Öncelikle, “Toksik İlişkileri” yaşadığınızı düşündüğünüz şahısla ilginiz, saplantılı bir sevgiye dönüşmüş olabilir. Onsuz yaşayamayacağınızı zannediyor olabilirsiniz ve onun size muhtaç olduğu konusunda emin olabilirsiniz… Tüm bunlar hem size tıpkı vakitte karşınızdakine ziyan verecek sıhhatsiz bağlanma modelleridir. Kaideler ne olursa olsun bu şekil hisler yerine aranızdaki sevgi ve itimat bağlantısına odaklanmalısınız. Hayat, hiç bir insanın hakikaten vazgeçilmez olmadığını gösterme konusunda fazla cömert ve açık davranıyor. Hal bu biçimdeyken, bir şahsa bu ölçüde bağlanmanın yanlış olduğunu da sağlıklı bir halde düşündüğünüzde aslına bakarsan anlayacaksınız.
hayatımıza devam etmemiz için yemek, uyumak üzere en temel ihtiyaç de Güven! niye bu biçimde bir duyguya muhtaçlığımız var? niye bu arayışımız? Kişilerarası bir ilgide, kişinin karşı taraftan birinci ve tek istediği şey aslında inançtır. Toplumsal birer varlık olarak biz insanoğlu, tüm bağlarımızda olması gereken kriterleri sıraladığımızda; ekseriyetle birinci üçün içerisinde itimat hissini görüyoruz. Yani güvenmek istiyoruz; işimize, eşimize, ailemize, toplumsal etrafımıza. hayatı paylaşabilmek ve öteki beşerlerle bağlantı kurabilmek için itimat en büyük yardımcımızdır. İnanç hissinin oluşumu hayatın birinci senelerında gelişmeye başlar. Bebeğin ihtiyaçlarını karşılayan anne, bakıcı, birey ile bebek içindeki ilgide süreklilik, tutarlılık ve birebirlik itimat hissinin gelişmesini sağlar. İnsan hayatının bu devrinde körü körüne inanç duygusu gereklidir. Bu körü körüne itimat duygusu tamamlanamadığında ya da haddinden çok tamamlandığında olanlar oluyor işte. hayatın ilerleyen periyotlarında girdiğimiz her ikili alakada, bir umut gözü kapalı boşluğu doldurmaya çalışıyor ya da ezberlenen hissiyatı arıyoruz. Ve ruhsal bir yanılgı olan çok güvenme hissinin ellerine bırakıyoruz kendimizi. Çok inanç tüm ruhsal önyargıların anasıdır. İnsanın düşünmesini etkileyen önyargıların en yaygın olanıdır.
Hepimiz insanlara, objelere yahut yerlere bir cins bağlılık hissederiz. ömrümüzde yeterli bir şey var ise, o kişiyi, durumu yahut objeyi kaybetmeye karşı direnç göstermemiz olağandır. Bağlanma modeli erken çocukluk devrinde kurulur ve yetişkinlikteki ilgilerimizde çalışmaya devam eder. Bağlanma modeli, her birimizin gereksinimlerimize nasıl reaksiyon verdiğini ve onların nasıl karşılanacağını tesirler. İnançsız bir bağlanma modeli ile büyüdüysek, ailemizde gördüklerimizi ekseriyetle münasebetlerimizde de bir daha üretme eğilimine sahip olabiliriz. Fakat kimi durumlarda bunun zıddı de mümkündür. Bir kişiyi ya da bir şeyi istemek olağandır. Lakin, ateşli ve takıntılı davranış, günlük hayatımızda kopukluklara ve tuhaf davranışlara yol açabilir. “Toksik” seviyede bağlanma olarak nitelendirebileceğimiz sıhhatsiz bağlanma modelleri mevcuttur.
Kendinden çok karşısındakini seven şahıslar; yani Saplantılı Bağlanma stili! Kendisine olumsuz his beslerken, karşısındakine olumlu hisler besler. Saplantılı bir biçimde karşısındaki bireye bağlanan bu şahısların, en büyük korkusu ve telaşı terk edilmektir. Terk edilmemek için kendisiyle ilgili ödün vermekten ve ilgisi için değişmekten çekinmezler. Münasebette kendisinin evvelarini bir kenara bırakır ve partnerinin memnuniyeti için yaşar. Tüm bu saplantılı durumun ortaya çıkmasındaki ana sebep ise, kişinin kendine inancının olmamasıdır. Kişi yalnızlığını yönetemez ve kendini eksik hisseder. Geçmişe gidildiğinde ise, kişinin kaygılı ebeveynleri olduğu ve o denli yetiştirildiğini görmek fazlaca sıkıntı olmasa gerekdir.
Kuşkucu hisler ortasında münasebete başlayan ve yürütmeye çalışan şahıslar; yani Telaşlı Bağlanma stili! Dertli bağlanma tarzına sahip olan bireyler partnerlerinin onları sevmekten vazgeçeceğinden kaygı duyarlar. Terk edilme korkusu hissederler. Partnerleri soğuk ya da uzak davranırsa bir şeyleri yanlış yaptıklarından kaygı duyarlar. Partnerleri uzak olduğunda bir diğeri ile ilgileneceklerinden korkarlar. Alakaları hayatlarının odak noktasıdır ve bağlantıları hakkında fazlaca düşünürler. Partnerlerine süratli bağlanma eğilimleri vardır. Partnerlerinin ruh halinden epey etkilenirler. Terk edilirlerse tekrar kimseyi bulamayacaklarından tasa duyarlar. Gereğince cazibeli, zayıf, akıllı, eğlenceli olmadıklarını düşünürler. Bir tartışma anında sıkıntıyı konuşmak yerine tepkisel davranır ve daha sonradan pişman olacakları davranışlarda bulunurlar.
Aslında bu bağlanma tarzlarında birçok vakit partnerlerin duygusal manipülasyona maruz kaldığını gorebiliriz. Zira “Duygusal manipülasyon” öbür birinin algısını, hissini, fikrini, davranışını ve hatta hayatını istenilen tarafta değiştirmeyi amaçlayan aldatıcı, duygusal olarak tahrip edici ve ruhsal sorunlara yol açıcı bir tesir çeşididir.
Görünen o ki; “O yapmaz!” “Yapmamıştır!” “Yaptıysa bir sebebi vardır!” dediğimiz ilgilerimiz, sağlıklı olmayan toksik ilişkiler! Pekala tahlili var mı? Bir sorunu çözmenin en tesirli yolu hiç kuşkusuz ki, o sorunu yanlışsız bir biçimde tespit edebilmektir. Bu prensip, hayatımızdaki tüm meselelerin tahlilinde geçerlidir. Öncelikle, “Toksik İlişkileri” yaşadığınızı düşündüğünüz şahısla ilginiz, saplantılı bir sevgiye dönüşmüş olabilir. Onsuz yaşayamayacağınızı zannediyor olabilirsiniz ve onun size muhtaç olduğu konusunda emin olabilirsiniz… Tüm bunlar hem size tıpkı vakitte karşınızdakine ziyan verecek sıhhatsiz bağlanma modelleridir. Kaideler ne olursa olsun bu şekil hisler yerine aranızdaki sevgi ve itimat bağlantısına odaklanmalısınız. Hayat, hiç bir insanın hakikaten vazgeçilmez olmadığını gösterme konusunda fazla cömert ve açık davranıyor. Hal bu biçimdeyken, bir şahsa bu ölçüde bağlanmanın yanlış olduğunu da sağlıklı bir halde düşündüğünüzde aslına bakarsan anlayacaksınız.