Major League Baseball’a başlayan sadece beş oyuncu hızlı toplarıyla saatte ortalama 97 mil. Tampa Bay Rays’ten Shane McClanahan dışında herkes bu atışın yarısından fazlasını yapıyor. Çok fazla başka seçeneği var.
McClanahan Perşembe günü Yankee Stadyumu’ndaki misafir kulüp binasındaki dolabından “97, 87, 86, 82 için zamanında olmak zor,” dedi ve hızlı topu, kaydırıcısı, değişimi ve eğri topu için tipik hız okumalarını listeledi.
“Zor bir oyun adamı ve ligdeki topa vuran oyuncular çok fazla övgüyü hak ediyor. Çünkü yaptıkları imkansız görünüyor. Bu odaya bakıyorum ve bu elit şeylere sahip tüm bu adamları görüyorum ve ‘Bunu nasıl yapıyorsun?’ Gibiyim, ‘Vay canına, atıcı olduğum için memnunum’ gibi.
26 yaşındaki McClanahan en iyilerden biri. Cumartesi günü Bronx’taki tümseği 7-0’lık bir rekor ve 1.76 kazanılan koşu ortalamasıyla alacak, yaklaşık kırk yılda diğer tüm takımlardan daha hızlı 30 galibiyet elde eden Rays takımının ası.
Bunu, oyundaki herhangi bir atıcının en çeşitli ve baskın cephaneliğiyle yapıyor. Geçen ay Chicago White Sox’a karşı bir başlangıçta McClanahan, MLB’nin 2008’de bu tür verileri toplamaya başlamasından bu yana en iyi tek oyun işareti olan yüzde 65,3’lük bir koku oranıyla 49 atışta 32 atış kaçırdı. Bir tekerin kurnazlığı ile bir zımbanın gücünü birleştirerek, dört atışının her birini en az yüzde 14 atışla yapıyor.
Rays atış koçu Kyle Snyder, “Muhtemelen herhangi bir beyzbol başlangıcından bekleyeceğiniz en iyi dört adımlık karışıma sahip,” dedi. “Sahip olduğu kaliteli repertuarı alırsınız, öngörülemezliği korumak için iki atış önünüzdeki bölgedeki dört sahayı da karıştırırsınız, sayımı kontrol edersiniz – ve sonra öldürücü atış yapmak için elinizden gelenin en iyisini yaparsınız.”
Perşembe günü itibariyle, ana liglerde sadece bir atıcı – Atlanta’dan Spencer Strider – bu sezon McClanahan’dan daha fazla yarasa topladı ve ıskaladı. Rays, 2018’de Güney Florida Üniversitesi’nden McClanahan’ı genel klasmanda 31. sırada seçtiklerinde onu yenmenin zor olabileceğini biliyordu. Böyle bir cilayı hayal etmemişlerdi.
Rays genel müdürü Peter Bendix, “Genel düşünce, Koca kol 100 atar, nereye gittiğini gerçekten bilmiyor,” dedi. “Tipik olarak, ilk turda seçilen ancak seçmelere liderlik etmeyen bir kolej atıcınız varsa, genellikle 89 atar ve herkesi dışarı atar veya 100 atar ve o kadar çok insanı dışarı çıkaramaz. Çok yüksek bir risk vardı: iki adım, yüksek yürüme oranı, yüksek çarpma oranı.
Bu, McClanahan’ın olmak istediği türden bir atıcı değildi. En sevdiği oyuncu bir stoper olmasına rağmen, Baltimore’da doğan McClanahan 18 numara giyiyor çünkü Ripken 8 numara giyiyordu – verimlilik ustaları olan Cliff Lee ve Greg Maddux gibi atıcılara hayrandı.
McClanahan, “Maddux dünyadaki en akıllara durgunluk veren atıcı olmayabilir, ancak adam nasıl atılacağını biliyordu,” dedi. “Düzeni nasıl koruyacağını biliyordu, göz seviyesini ve hızı nasıl değiştireceğini biliyordu – içeride, dışarıda, yukarı, aşağı. Bu sanat.”
McClanahan, Florida’daki Cape Coral Lisesi’nde son sınıf öğrencisiyken saatte 94 mil hız yaptı ve 2015’te Mets tarafından 26. turda draft edilecek kadar iyiydi. Bir taahhüde açık olduğunu, ancak bunun 500.000 $ ‘a mal olacağını – bu kadar düşük bir tur için tipik ikramiyeden çok daha fazla – ve iyi bitmeyebileceğini söyledi.
USF’de McClanahan, sağlığı (Tommy John’un ameliyatı), kontrolü (dokuz vuruşta beş yürüyüş) ve duygularını yönetme (“İşler hızlı gittiğinde,” dedi Bendix, “sadece denedi, 150 mph atmayı denedi) “). . Rays onu draft ettiğinde profesyonel baloya hazırdı ve ilk tam sezonunda çiftlik sisteminde üç seviye yukarı tırmandı.
2019 sezonunun ardından McClanahan, Tropicana Field’da bir Division Series maç bileti satın alarak kendini ödüllendirdi. Katıldığı ilk sezon sonrası maçtı ve Rays, Justin Verlander ve Houston Astros’u yenerek elenmekten kurtuldu. Rays, üst güvertedeki muşambaları kaldırmıştı ve kalabalık, birinci katın 20 sıra üzerinde oturan AA Sınıfı solaklarını büyüledi.
“Komikti çünkü o anda ‘Adamım, ben’ gibiydim. ihtiyaç McClanahan, “Bunu yapmalıyım, buraya gelmeliyim,” dedi. “Gerçeküstüydü. Taraftarlar, enerji rakipsizdi.”
Bir yıl sonra McClanahan takımın bir parçası olacaktı. Pandemi nedeniyle kısaltılmış 2020 sezonunu takımın Port Charlotte, Fla.’daki alternatif antrenman sahasında geçirdi ve sınıfının üstünde bir AA sahası atmadan önce şaşırtıcı bir şekilde playoff listesine girdi.
Bunun bir şaka olduğunu düşündü – “Kamera nerede?” McClanahan, biri World Series de dahil olmak üzere dört maçta asist olarak görev yaparak, sezon sonrası ilk lig maçına çıkan ilk atıcı oldu.
Sonraki sezon – bir boğa güreşi seansında sürdürdüğü bir kaydırıcıyla silahlanmış, dedi Snyder – McClanahan 10-6 kazandı ve Rays’in Boston’a dört maçlık bir playoff mağlubiyetindeki tek galibiyetini aldı. 2022’de, Los Angeles’taki All-Star Maçına başlamak için geliştirilmiş bir hamle kullandı. Belki bu Temmuz’da Seattle’da tekrar yapar.
Rays’in eski bir başlangıç oyuncusu olan Zach Eflin, “Gelişmeye devam etmeye kararlı,” dedi. “Sahip olduğu her adım canavarca iğrenç ve son derece zor ve her gezide sanki biraz değiştiriyormuş gibi hissettiriyor, bu yüzden sürekli gelişiyor. O sadece standart bir planla yola çıkmıyor.”
The Rays, eski bilgeliği desteklemek için gelişmiş verileri kullanma becerisine sahiptir, tıpkı vahşi bir atıcıya klasik bir tavsiye gibi: vuruşları atın, Babe Ruth öldü. Başka bir deyişle, vurucular ölümcül ve yetenekli, korkusuz bir atıcı her zaman olacak. avantaja sahip olmak
Perşembe günü Yankees’i yedi vuruşta yenen Drew Rasmussen, “Bana gerçekten kaç kez ortadaki topların kurbanı olduğumu gösterdiler ve bu şaşırtıcı derecede nadirdir,” dedi. “Vuruş gerçekten çok zor. Dolayısıyla, saldırı bölgesine saldırmaya devam ederseniz, oldukça iyi bir başarı şansınız var.”
McClanahan’ın yürüme oranı bu yıl arttı, ancak topa vuran oyuncular, geçen sezon olduğu gibi ona karşı 0,194’lük bir ortalamayla her zamanki kadar çaresiz. Bu değer, bir anahtarla biten At-yarasalar için daha da düşüktür.
Bu sezon dönüşü azaltmak ve bir ayırıcı gibi düşmek için daha düşük tutulan saha bir keşifti. Statcast’e göre, vurucu oyuncular McClanahan’ın değişikliklerinin yarısından fazlasında ileri geri vuruş yapıyor ve ortalamaları .140. Etkili ve güvenilir olmak için yeterli, ancak Fastball, Slider ve Curve ile yaptığı gibi aşina olmak için yeterli değil, zamanın yaklaşık dörtte birini fırlatıyor.
McClanahan, “Her gece bir şey yokmuş gibi hissedilebilir,” dedi. “Bu sadece ona güvenebilme meselesi. Sahip olmadığını hissetsen bile, atmaya devam et. Kavramaya güvenin, hareket düzenine güvenin ve arkanızdaki adamlara güvenin.”
Bu şekilde, McClanahan muhtemelen Rays’in özünün en iyi örneği: Koçlara güvenin, verilere güvenin, kendinize güvenin. 2027 sezonunun sonuna kadar serbest kalamayacak olan McClanahan, bu işbirliği ruhu içinde bir süre daha kalmak gibi.
“Çevremdeki insanları seviyorum, kurumumu seviyorum ve Tampa’yı seviyorum” dedi. “Yani, arkadaşlarımın ve ailemin önünde atış yapabildiğim ve evim olan bir yerde olabildiğim için ne kadar şanslıyım? Umarım bunu uzun süre devam ettirebilirim.”
McClanahan Perşembe günü Yankee Stadyumu’ndaki misafir kulüp binasındaki dolabından “97, 87, 86, 82 için zamanında olmak zor,” dedi ve hızlı topu, kaydırıcısı, değişimi ve eğri topu için tipik hız okumalarını listeledi.
“Zor bir oyun adamı ve ligdeki topa vuran oyuncular çok fazla övgüyü hak ediyor. Çünkü yaptıkları imkansız görünüyor. Bu odaya bakıyorum ve bu elit şeylere sahip tüm bu adamları görüyorum ve ‘Bunu nasıl yapıyorsun?’ Gibiyim, ‘Vay canına, atıcı olduğum için memnunum’ gibi.
26 yaşındaki McClanahan en iyilerden biri. Cumartesi günü Bronx’taki tümseği 7-0’lık bir rekor ve 1.76 kazanılan koşu ortalamasıyla alacak, yaklaşık kırk yılda diğer tüm takımlardan daha hızlı 30 galibiyet elde eden Rays takımının ası.
Bunu, oyundaki herhangi bir atıcının en çeşitli ve baskın cephaneliğiyle yapıyor. Geçen ay Chicago White Sox’a karşı bir başlangıçta McClanahan, MLB’nin 2008’de bu tür verileri toplamaya başlamasından bu yana en iyi tek oyun işareti olan yüzde 65,3’lük bir koku oranıyla 49 atışta 32 atış kaçırdı. Bir tekerin kurnazlığı ile bir zımbanın gücünü birleştirerek, dört atışının her birini en az yüzde 14 atışla yapıyor.
Rays atış koçu Kyle Snyder, “Muhtemelen herhangi bir beyzbol başlangıcından bekleyeceğiniz en iyi dört adımlık karışıma sahip,” dedi. “Sahip olduğu kaliteli repertuarı alırsınız, öngörülemezliği korumak için iki atış önünüzdeki bölgedeki dört sahayı da karıştırırsınız, sayımı kontrol edersiniz – ve sonra öldürücü atış yapmak için elinizden gelenin en iyisini yaparsınız.”
Perşembe günü itibariyle, ana liglerde sadece bir atıcı – Atlanta’dan Spencer Strider – bu sezon McClanahan’dan daha fazla yarasa topladı ve ıskaladı. Rays, 2018’de Güney Florida Üniversitesi’nden McClanahan’ı genel klasmanda 31. sırada seçtiklerinde onu yenmenin zor olabileceğini biliyordu. Böyle bir cilayı hayal etmemişlerdi.
Rays genel müdürü Peter Bendix, “Genel düşünce, Koca kol 100 atar, nereye gittiğini gerçekten bilmiyor,” dedi. “Tipik olarak, ilk turda seçilen ancak seçmelere liderlik etmeyen bir kolej atıcınız varsa, genellikle 89 atar ve herkesi dışarı atar veya 100 atar ve o kadar çok insanı dışarı çıkaramaz. Çok yüksek bir risk vardı: iki adım, yüksek yürüme oranı, yüksek çarpma oranı.
Bu, McClanahan’ın olmak istediği türden bir atıcı değildi. En sevdiği oyuncu bir stoper olmasına rağmen, Baltimore’da doğan McClanahan 18 numara giyiyor çünkü Ripken 8 numara giyiyordu – verimlilik ustaları olan Cliff Lee ve Greg Maddux gibi atıcılara hayrandı.
McClanahan, “Maddux dünyadaki en akıllara durgunluk veren atıcı olmayabilir, ancak adam nasıl atılacağını biliyordu,” dedi. “Düzeni nasıl koruyacağını biliyordu, göz seviyesini ve hızı nasıl değiştireceğini biliyordu – içeride, dışarıda, yukarı, aşağı. Bu sanat.”
McClanahan, Florida’daki Cape Coral Lisesi’nde son sınıf öğrencisiyken saatte 94 mil hız yaptı ve 2015’te Mets tarafından 26. turda draft edilecek kadar iyiydi. Bir taahhüde açık olduğunu, ancak bunun 500.000 $ ‘a mal olacağını – bu kadar düşük bir tur için tipik ikramiyeden çok daha fazla – ve iyi bitmeyebileceğini söyledi.
USF’de McClanahan, sağlığı (Tommy John’un ameliyatı), kontrolü (dokuz vuruşta beş yürüyüş) ve duygularını yönetme (“İşler hızlı gittiğinde,” dedi Bendix, “sadece denedi, 150 mph atmayı denedi) “). . Rays onu draft ettiğinde profesyonel baloya hazırdı ve ilk tam sezonunda çiftlik sisteminde üç seviye yukarı tırmandı.
2019 sezonunun ardından McClanahan, Tropicana Field’da bir Division Series maç bileti satın alarak kendini ödüllendirdi. Katıldığı ilk sezon sonrası maçtı ve Rays, Justin Verlander ve Houston Astros’u yenerek elenmekten kurtuldu. Rays, üst güvertedeki muşambaları kaldırmıştı ve kalabalık, birinci katın 20 sıra üzerinde oturan AA Sınıfı solaklarını büyüledi.
“Komikti çünkü o anda ‘Adamım, ben’ gibiydim. ihtiyaç McClanahan, “Bunu yapmalıyım, buraya gelmeliyim,” dedi. “Gerçeküstüydü. Taraftarlar, enerji rakipsizdi.”
Bir yıl sonra McClanahan takımın bir parçası olacaktı. Pandemi nedeniyle kısaltılmış 2020 sezonunu takımın Port Charlotte, Fla.’daki alternatif antrenman sahasında geçirdi ve sınıfının üstünde bir AA sahası atmadan önce şaşırtıcı bir şekilde playoff listesine girdi.
Bunun bir şaka olduğunu düşündü – “Kamera nerede?” McClanahan, biri World Series de dahil olmak üzere dört maçta asist olarak görev yaparak, sezon sonrası ilk lig maçına çıkan ilk atıcı oldu.
Sonraki sezon – bir boğa güreşi seansında sürdürdüğü bir kaydırıcıyla silahlanmış, dedi Snyder – McClanahan 10-6 kazandı ve Rays’in Boston’a dört maçlık bir playoff mağlubiyetindeki tek galibiyetini aldı. 2022’de, Los Angeles’taki All-Star Maçına başlamak için geliştirilmiş bir hamle kullandı. Belki bu Temmuz’da Seattle’da tekrar yapar.
Rays’in eski bir başlangıç oyuncusu olan Zach Eflin, “Gelişmeye devam etmeye kararlı,” dedi. “Sahip olduğu her adım canavarca iğrenç ve son derece zor ve her gezide sanki biraz değiştiriyormuş gibi hissettiriyor, bu yüzden sürekli gelişiyor. O sadece standart bir planla yola çıkmıyor.”
The Rays, eski bilgeliği desteklemek için gelişmiş verileri kullanma becerisine sahiptir, tıpkı vahşi bir atıcıya klasik bir tavsiye gibi: vuruşları atın, Babe Ruth öldü. Başka bir deyişle, vurucular ölümcül ve yetenekli, korkusuz bir atıcı her zaman olacak. avantaja sahip olmak
Perşembe günü Yankees’i yedi vuruşta yenen Drew Rasmussen, “Bana gerçekten kaç kez ortadaki topların kurbanı olduğumu gösterdiler ve bu şaşırtıcı derecede nadirdir,” dedi. “Vuruş gerçekten çok zor. Dolayısıyla, saldırı bölgesine saldırmaya devam ederseniz, oldukça iyi bir başarı şansınız var.”
McClanahan’ın yürüme oranı bu yıl arttı, ancak topa vuran oyuncular, geçen sezon olduğu gibi ona karşı 0,194’lük bir ortalamayla her zamanki kadar çaresiz. Bu değer, bir anahtarla biten At-yarasalar için daha da düşüktür.
Bu sezon dönüşü azaltmak ve bir ayırıcı gibi düşmek için daha düşük tutulan saha bir keşifti. Statcast’e göre, vurucu oyuncular McClanahan’ın değişikliklerinin yarısından fazlasında ileri geri vuruş yapıyor ve ortalamaları .140. Etkili ve güvenilir olmak için yeterli, ancak Fastball, Slider ve Curve ile yaptığı gibi aşina olmak için yeterli değil, zamanın yaklaşık dörtte birini fırlatıyor.
McClanahan, “Her gece bir şey yokmuş gibi hissedilebilir,” dedi. “Bu sadece ona güvenebilme meselesi. Sahip olmadığını hissetsen bile, atmaya devam et. Kavramaya güvenin, hareket düzenine güvenin ve arkanızdaki adamlara güvenin.”
Bu şekilde, McClanahan muhtemelen Rays’in özünün en iyi örneği: Koçlara güvenin, verilere güvenin, kendinize güvenin. 2027 sezonunun sonuna kadar serbest kalamayacak olan McClanahan, bu işbirliği ruhu içinde bir süre daha kalmak gibi.
“Çevremdeki insanları seviyorum, kurumumu seviyorum ve Tampa’yı seviyorum” dedi. “Yani, arkadaşlarımın ve ailemin önünde atış yapabildiğim ve evim olan bir yerde olabildiğim için ne kadar şanslıyım? Umarım bunu uzun süre devam ettirebilirim.”