1960'ların sonlarında ve 1970'lerin başlarında verimsiz Yankees'in cesur bir atıcısı olan, ancak kalıcı şöhreti daha çok beyzbolun en kötü şöhretli “işlemlerinden” birine – takım arkadaşıyla karısını değiştirmesine – dayanan Fritz Peterson öldü. 82 yaşındaydı.
Ölümü Cuma günü Northern Illinois Üniversitesi, mezun olduğu okul ve Yankees tarafından duyuruldu. Duyuruların hiçbiri ne zaman, nerede öldüğünü belirtmedi, ne de bir sebep belirtmedi.
Peterson daha önce prostat kanseriyle mücadele etmişti ve 2018'de New York Post ile yaptığı bir röportajda ve bir Facebook gönderisinde Alzheimer hastalığından muzdarip olduğunu açıklamıştı.
Peterson, 1966'da Yankees'e katılma talihsizliğini yaşadı; takım, takım tarihinin en kötü dönemlerinden birinin başlangıcından hemen önce, on takımdan oluşan Amerikan Ligi'ni son sırada bitiriyordu. New York'ta geçirdiği sekiz sezon boyunca Yankees hiçbir zaman ikinciliği geçemedi ve yalnızca dört kez kaybettiklerinden fazlasını kazandı. Yankee'nin kalıcı zaferinin son kalıntısı Mickey Mantle emekli oldu; Bronx'a katılım, George Steinbrenner ve diğer yatırımcıların takımı CBS'den satın alıp 10 milyon dolar zararla, yani çok az bir fiyata satmasından hemen önce, İkinci Dünya Savaşı'ndan bu yana en düşük seviyesine geriledi.
Bu karanlık çağda Peterson öncüydü. Rotasyonun zirvesini başka bir şanssız Yankee olan Mel Stottlemyre (sonuçta o da 1964'te flama kazanan takımda oynamıştı) ile paylaşan Peterson, tek All-Star olduğu 1970'te 20'si dahil olmak üzere 109 maç kazandı. görünüm ekibi kuruldu. ve 1969'dan 1972'ye kadar dört yıllık bir dönemde ortalama 17'den fazla galibiyet elde etti.
Solak bir vurucu olarak, vurucuları bunaltmadı. Ancak “hentbol” adı verilen değişikliğin bir varyasyonunu kullanarak hızı etkili bir şekilde değiştirdi ve mükemmel bir kontrole sahipti. Amerikan Ligi'nde üst üste beş sezon boyunca dokuz vuruş başına en az yürüyüşe sahip olan oyuncu oldu. Kariyeri boyunca maç başına ortalama sadece 1,7 yürüyüş yaptı.
Aynı zamanda soyunma odasında gelişen çocuksuluktan hoşlanan bir şakacı olarak da biliniyordu. Yankees'le yoldayken, daha sonra anıları “Dört Top”la tanınan atıcı ve beyzbol ikonoklastı Jim Bouton'la bir süre kaldı. Kitap arkadaşlıklarını baltaladı, ancak bundan önce Kulüp Binası maskaralıklarına ortak oldular; Bir keresinde saçlara duyarlı, peruk takan takım arkadaşları Joe Pepitone'un saç kurutma makinesini talk pudrasıyla doldurmuşlardı.
Peterson'un kendi anı kitabı Mickey Mantle Cennete Gidiyor (2009), beyzbol edebiyatının en tuhaf eserlerinden biridir. Bu, oyun sahasından ve Peterson'un Hıristiyan müjdeciliğine uzanan dolambaçlı yolculuğundan hikaye anlatımının bir birleşimidir ve birkaç bölümü, Peterson'un eski takım arkadaşlarından hangisinin cennete gideceğine (Mantle ve Bobby Murcer) ve hangisinin gitmeyeceğine (Bouton) dair spekülasyonlarla bitirir. .
Ancak Peterson'un sahadaki başarılarından veya saha dışındaki tuhaflıklarından hiçbiri, Mart 1973'te kendisi ve başka bir Yankee atıcısı olan Mike Kekich'in evde birbirlerinin karısı ve çocuklarıyla birlikte yaşadıklarının ortaya çıkması kadar akılda kalıcı olmadı. Daily News'in manşeti şöyle: “İki Yank Atıcının Eşlerini Takas Etmesi: Peterson, Kekich Hurl Değişiklikleri.”
Her birinin iki küçük çocuğu olan iki adam, birbirlerini 1969'da Kekich'in Los Angeles Dodgers'dan Yankees'e takas edilmesinden beri tanıyordu. Yakın arkadaş olmuşlar, birbirlerinin eşlerini tanımışlardı ve 1972 yazında, Kekich ve Marilyn Peterson gibi Peterson ile Susanne Kekich'in de birbirlerine aşık oldukları gerçeğini tartışıyorlardı. Çözümleri, erkeklerin sadece eşlerini değil aynı zamanda ailelerini de değiştirmeleriydi; Kekiches'in kızları Kristen (5) ve Reagan (2), annelerinin yanına Peterson'un evine taşınıyor ve Peterson'ların oğulları Gregg (5) ve Eric , 2, Kekich'in yanına taşınıyorlar. O zamanki röportajlarda çiftlerin her ikisi de sözde skandalın pek de skandal olmadığını söyledi. Kekich, “Bu bir eş değişimi değildi” dedi. “Bu bir hayat takasıydı. Kendimizin haklı olduğumuzu ve bizim hatalı olduğumuzu düşünen herkesin hatalı olduğunu söylemiyoruz. Biz de böyle hissettik.”
Mike Kekich ve Marilyn Peterson'un ilişkisi, yayınlandıktan kısa bir süre sonra sona erdi. Fritz Peterson ve Susanne Kekich 1974'te evlendiler ve öyle kaldılar. Ondan kurtulur. Hayatta kalanlar hakkında tam bilgi hemen mevcut değildi.
Fritz Peterson, Fred Ingels Peterson olarak doğdu 8 Şubat 1942'de Chicago'da, Fred ve Annette (Ingels) Peterson'un üç çocuğunun en büyüğü. Babası yerel telefon şirketinde telefon kurulumcusuydu; Annesi evin işlerine bakıyordu.
Aile bir süre Chicago'nun kuzeybatısındaki Crystal Lake, Illinois'de yaşadı ve Fred, hem hokey hem de beyzbol oynadığı Arlington Heights, Illinois'deki liseye gitti. Atıcı olarak rol aldığı Northern Illinois Üniversitesi'ne gitti ve Yankees'le sözleşme imzaladıktan ve üç küçük lig sezonunun ilkini oynadıktan iki yıl sonra, 1965'te lisans derecesi aldı.
15 Nisan 1966'da büyük ligdeki ilk maçında Peterson, Baltimore Orioles'i yenerek Yankees'in sezonun ilk galibiyetine yardımcı oldu.
Çaylak yılında rekoru 70-89-1 olan takımda 12-11 kazandı. Bir sonraki offseason olan 1972-73'te, Peterson ve Kekich'in evlilikleri birleşirken Peterson, kısa ömürlü Dünya Hokey Birliği'nin New York Raiders'ında radyo yorumcusu olarak çalıştı. O kış Yankees, oyuncularının takımı açıkça temsil etmesi konusunda ısrar eden bir işadamı olan Steinbrenner tarafından satın alındı.
Aile değişiminin ardından Kekich, Haziran ayında Cleveland'a takas edildi ve Peterson, 1973'te hayranlar tarafından yuhalandı ve ardından Nisan 1974'te Cleveland'a gönderildi.
Orada iki sezondan biraz fazla zaman geçirdi ve kariyerini 1976'da Texas Rangers'da kısa bir süreliğine sonlandırdı. Genel galibiyet-mağlubiyet rekoru 3,30 kazanılan koşu ortalaması ile 133-131 oldu.
Beyzbol sonrası kariyerinde Peterson bir sigorta satıcısı ve blackjack satıcısıydı ve iki kitap daha yazdı: “The Art of De-Conditioning: Eating Your Way to Heaven”, diyet ve egzersiz programları üzerine bir hiciv ve “When the Yankees We” Were.” 'Fritz'de: 'Horace Clarke Dönemini Yeniden Ziyaret Etmek'”, Peterson'ın oynadığı vasat Yankee takımlarını temsil eden saha oyuncusuna bir gönderme.
Tabii bu aynı zamanda Peterson'ın da dönemiydi.
Ölümü Cuma günü Northern Illinois Üniversitesi, mezun olduğu okul ve Yankees tarafından duyuruldu. Duyuruların hiçbiri ne zaman, nerede öldüğünü belirtmedi, ne de bir sebep belirtmedi.
Peterson daha önce prostat kanseriyle mücadele etmişti ve 2018'de New York Post ile yaptığı bir röportajda ve bir Facebook gönderisinde Alzheimer hastalığından muzdarip olduğunu açıklamıştı.
Peterson, 1966'da Yankees'e katılma talihsizliğini yaşadı; takım, takım tarihinin en kötü dönemlerinden birinin başlangıcından hemen önce, on takımdan oluşan Amerikan Ligi'ni son sırada bitiriyordu. New York'ta geçirdiği sekiz sezon boyunca Yankees hiçbir zaman ikinciliği geçemedi ve yalnızca dört kez kaybettiklerinden fazlasını kazandı. Yankee'nin kalıcı zaferinin son kalıntısı Mickey Mantle emekli oldu; Bronx'a katılım, George Steinbrenner ve diğer yatırımcıların takımı CBS'den satın alıp 10 milyon dolar zararla, yani çok az bir fiyata satmasından hemen önce, İkinci Dünya Savaşı'ndan bu yana en düşük seviyesine geriledi.
Bu karanlık çağda Peterson öncüydü. Rotasyonun zirvesini başka bir şanssız Yankee olan Mel Stottlemyre (sonuçta o da 1964'te flama kazanan takımda oynamıştı) ile paylaşan Peterson, tek All-Star olduğu 1970'te 20'si dahil olmak üzere 109 maç kazandı. görünüm ekibi kuruldu. ve 1969'dan 1972'ye kadar dört yıllık bir dönemde ortalama 17'den fazla galibiyet elde etti.
Solak bir vurucu olarak, vurucuları bunaltmadı. Ancak “hentbol” adı verilen değişikliğin bir varyasyonunu kullanarak hızı etkili bir şekilde değiştirdi ve mükemmel bir kontrole sahipti. Amerikan Ligi'nde üst üste beş sezon boyunca dokuz vuruş başına en az yürüyüşe sahip olan oyuncu oldu. Kariyeri boyunca maç başına ortalama sadece 1,7 yürüyüş yaptı.
Aynı zamanda soyunma odasında gelişen çocuksuluktan hoşlanan bir şakacı olarak da biliniyordu. Yankees'le yoldayken, daha sonra anıları “Dört Top”la tanınan atıcı ve beyzbol ikonoklastı Jim Bouton'la bir süre kaldı. Kitap arkadaşlıklarını baltaladı, ancak bundan önce Kulüp Binası maskaralıklarına ortak oldular; Bir keresinde saçlara duyarlı, peruk takan takım arkadaşları Joe Pepitone'un saç kurutma makinesini talk pudrasıyla doldurmuşlardı.
Peterson'un kendi anı kitabı Mickey Mantle Cennete Gidiyor (2009), beyzbol edebiyatının en tuhaf eserlerinden biridir. Bu, oyun sahasından ve Peterson'un Hıristiyan müjdeciliğine uzanan dolambaçlı yolculuğundan hikaye anlatımının bir birleşimidir ve birkaç bölümü, Peterson'un eski takım arkadaşlarından hangisinin cennete gideceğine (Mantle ve Bobby Murcer) ve hangisinin gitmeyeceğine (Bouton) dair spekülasyonlarla bitirir. .
Ancak Peterson'un sahadaki başarılarından veya saha dışındaki tuhaflıklarından hiçbiri, Mart 1973'te kendisi ve başka bir Yankee atıcısı olan Mike Kekich'in evde birbirlerinin karısı ve çocuklarıyla birlikte yaşadıklarının ortaya çıkması kadar akılda kalıcı olmadı. Daily News'in manşeti şöyle: “İki Yank Atıcının Eşlerini Takas Etmesi: Peterson, Kekich Hurl Değişiklikleri.”
Her birinin iki küçük çocuğu olan iki adam, birbirlerini 1969'da Kekich'in Los Angeles Dodgers'dan Yankees'e takas edilmesinden beri tanıyordu. Yakın arkadaş olmuşlar, birbirlerinin eşlerini tanımışlardı ve 1972 yazında, Kekich ve Marilyn Peterson gibi Peterson ile Susanne Kekich'in de birbirlerine aşık oldukları gerçeğini tartışıyorlardı. Çözümleri, erkeklerin sadece eşlerini değil aynı zamanda ailelerini de değiştirmeleriydi; Kekiches'in kızları Kristen (5) ve Reagan (2), annelerinin yanına Peterson'un evine taşınıyor ve Peterson'ların oğulları Gregg (5) ve Eric , 2, Kekich'in yanına taşınıyorlar. O zamanki röportajlarda çiftlerin her ikisi de sözde skandalın pek de skandal olmadığını söyledi. Kekich, “Bu bir eş değişimi değildi” dedi. “Bu bir hayat takasıydı. Kendimizin haklı olduğumuzu ve bizim hatalı olduğumuzu düşünen herkesin hatalı olduğunu söylemiyoruz. Biz de böyle hissettik.”
Mike Kekich ve Marilyn Peterson'un ilişkisi, yayınlandıktan kısa bir süre sonra sona erdi. Fritz Peterson ve Susanne Kekich 1974'te evlendiler ve öyle kaldılar. Ondan kurtulur. Hayatta kalanlar hakkında tam bilgi hemen mevcut değildi.
Fritz Peterson, Fred Ingels Peterson olarak doğdu 8 Şubat 1942'de Chicago'da, Fred ve Annette (Ingels) Peterson'un üç çocuğunun en büyüğü. Babası yerel telefon şirketinde telefon kurulumcusuydu; Annesi evin işlerine bakıyordu.
Aile bir süre Chicago'nun kuzeybatısındaki Crystal Lake, Illinois'de yaşadı ve Fred, hem hokey hem de beyzbol oynadığı Arlington Heights, Illinois'deki liseye gitti. Atıcı olarak rol aldığı Northern Illinois Üniversitesi'ne gitti ve Yankees'le sözleşme imzaladıktan ve üç küçük lig sezonunun ilkini oynadıktan iki yıl sonra, 1965'te lisans derecesi aldı.
15 Nisan 1966'da büyük ligdeki ilk maçında Peterson, Baltimore Orioles'i yenerek Yankees'in sezonun ilk galibiyetine yardımcı oldu.
Çaylak yılında rekoru 70-89-1 olan takımda 12-11 kazandı. Bir sonraki offseason olan 1972-73'te, Peterson ve Kekich'in evlilikleri birleşirken Peterson, kısa ömürlü Dünya Hokey Birliği'nin New York Raiders'ında radyo yorumcusu olarak çalıştı. O kış Yankees, oyuncularının takımı açıkça temsil etmesi konusunda ısrar eden bir işadamı olan Steinbrenner tarafından satın alındı.
Aile değişiminin ardından Kekich, Haziran ayında Cleveland'a takas edildi ve Peterson, 1973'te hayranlar tarafından yuhalandı ve ardından Nisan 1974'te Cleveland'a gönderildi.
Orada iki sezondan biraz fazla zaman geçirdi ve kariyerini 1976'da Texas Rangers'da kısa bir süreliğine sonlandırdı. Genel galibiyet-mağlubiyet rekoru 3,30 kazanılan koşu ortalaması ile 133-131 oldu.
Beyzbol sonrası kariyerinde Peterson bir sigorta satıcısı ve blackjack satıcısıydı ve iki kitap daha yazdı: “The Art of De-Conditioning: Eating Your Way to Heaven”, diyet ve egzersiz programları üzerine bir hiciv ve “When the Yankees We” Were.” 'Fritz'de: 'Horace Clarke Dönemini Yeniden Ziyaret Etmek'”, Peterson'ın oynadığı vasat Yankee takımlarını temsil eden saha oyuncusuna bir gönderme.
Tabii bu aynı zamanda Peterson'ın da dönemiydi.