CatWalk
New member
İhsan Dindar – milliyet.com.tr / [email protected]
Karşımızda büyük bir prodüksiyon var. Peter Shaffer’in çok önemli bir yapıtın uyarlaması hem de. Böyle bir projenin içinde yer almak nasıl bir his?
bu biçimdesi büyük bir yapımı yapmak kolay bir şey değil. Oldukça zahmetli, meşakkatli bir iş. Bir de başarılı olamazsanız yıkımı epeyce daha büyük olur. Bana bu teklif ile geldiklerinde “olması gerektiği üzere yapılmazsa bu iş olmaz” dedim. Dekoru, kostümü her şeyiyle en güzel olması gerektiğini söylemiş oldum. Nitekim onlar da sağ olsunlar bütün her şeyiyle tüm basamakları büyük bir titizlikle gerçekleştirdiler. Ortaya da bu sonuç çıktı.
Amadeus’un sahneleneceği anons edildiği andan itibaren büyük bir ilgiyle karşılanmıştı. Natürel daha sonrasında hayatımıza maalesef pandemi girdi. Uzun ortalar vermek zorunda kaldınız. Bir sanatçı olarak bu bahiste neler düşünüyorsunuz?
Daha sahnelenmeden biletleri tükenen seçkin oyunlardan biri oldu. 11 Ocak 2020’de sahnelemeye başlamıştık. Pandemi başlayınca epey üzüldük doğal. Yalnızca bizim oyun değil bütün tiyatroların pandemiye kurban gitmemesini istedik. Konserlerin, operaların, balelerin her şeyin… Bunların yok olması insanların moral yapılarını da epeyce etkiledi. En son Kasım 2020’de oynamıştık. Olağan ki bunun altından kalkacağız. Geçecek. Birbirimize yardımlaşmayı unutmadan hayatı bedelli kılacağız.
Umarız bu kötü günler bir an evvelden geride kalır. Pekala az önce belirttiğiniz günler öncesinden tüm biletlerin tükenmesiyle sonuçlanan bu ağır ilgiliyi bekliyor muydunuz?
Çok yeterli bir işin ortaya çıkacağını öngörüyordum. Zira o hissi yaşamadan kolay kolay hiç bir işe girmem ben. Olumlu bir biçimde sonuçlanacağını birinci baştan hissetmiştim evet. Ancak bu kadar ağır bir ilgi karşısında hayli duygulandım. Çok memnunum.
Sözü yavaş yavaş oyunda sizin canlandırdığınız Salieri karakterine getirmek istiyorum. Dönemin çok ünlü bir müzisyeni. Ancak bir talihsizliği var ki o da Mozart ile tıpkı dönemde yaşamak. Oyundaki bir repliğinizde Salieri’nin Allah’a sitemini söz ediyorsunuz. Rolünüze hazırlanırken karşınıza nasıl bir Salieri, nasıl bir insan çıktı?
Aslında tarihteki Antonio Salieri daha farklı bir karakter. Çok güzel bir bestekar. Oldukça hoş konçertoları ve operaları var. Hatta dostum Fazıl Say da Salieri’nin bir piyano konçertosunu çalmayı epeyce istediğini söylemişti bana. Oyundaki Salieri ise Peter Shaffer’in üstün zekâsıyla yorumladığı bir karakter. İnsanın ortasındaki hırsı, yalancılığı, kıskançlığı epeyce hoş yansıtıyor.
“Esasında dünyanın koronavirüsü insan”
Artık psikolojide de yer edinmiş bir Salieri Kompleksi hâli söz konusu. Bugünün dünyasında da karşılaşılan bir hikâye mi?
Salieri’nin kompleksi aslında bir kişinin zekâsına ve yeteneğine duyulan kıskançlık. Onu öldürmek geldi içimden diyor lakin bildiğimiz manada bir öldürmek değil bu. Salieri, Mozart ile karşılaşmasa ünü tahminen de bu kadar ortaya çıkmayacaktı. Onun kaldıramadığı tek şey Mozart’ın müziğini manaya zekâsına sahip lakin birebirini yapacak yeteneğe sahip olmaması. Asabının en epeyce bozulduğu, ruhunun rahatsız olduğu nokta bu. Günümüzde baktığımızda ise olumlu kıskançlıklar hoş bir kıskançlıktır. Kıskanırsın, sen de yeterli bir şey yapmak için gayret gösterirsin, hırslanırsın. Başardığın vakit da uygun ki kıskanmışım ben de artık bu biçimde bir şey yaptım diyebilirsin. Lakin kıskandığın şeyi bir diğerinin üstüne basarak elde etmeye çalıştığın vakit süreksiz bir biçimde başarılı olursun daha sonrası hüsran olur. Tarihî süreç ve gelişim hep bu biçimde olmuştur. bu biçimde olmaya da devam edecektir. Zira hayatın özü bilgeliğe ve doğruluğa kodludur.
Sanatın her kolu şu dönemde kuvvetli bir süreçderi geçiyor. Geleceğe nasıl bakıyorsunuz? Olağana dönüş için ümitvar mısınız?
Olmaz olur mu? Umut olmadan yaşayamayız aslına bakarsanız. Hayata tutunamayız. Fakat alışılmış eski şuursuzlukların yaşanmamasını diliyorum ben. Bu açgözlülüğümüzü yaşamamızı diliyorum. İnsan hem olumsuzluğu tıpkı vakitte olumlu şeylere epey çabuk alışır. Bir anda her şeyi unutup eskisi üzere davranırsak bu sefer diğer bir bela başımıza gelecek. Zira temelinde dünyanın koronavirüsü insan oldu bence. İnsan, tabiatın kendi kardeşi olduğunu unutmamalı. Fakat bunu unutursak bir daha sonrakisi epey daha acımasız olacaktır, bunu da hissediyorum.
Karşımızda büyük bir prodüksiyon var. Peter Shaffer’in çok önemli bir yapıtın uyarlaması hem de. Böyle bir projenin içinde yer almak nasıl bir his?
bu biçimdesi büyük bir yapımı yapmak kolay bir şey değil. Oldukça zahmetli, meşakkatli bir iş. Bir de başarılı olamazsanız yıkımı epeyce daha büyük olur. Bana bu teklif ile geldiklerinde “olması gerektiği üzere yapılmazsa bu iş olmaz” dedim. Dekoru, kostümü her şeyiyle en güzel olması gerektiğini söylemiş oldum. Nitekim onlar da sağ olsunlar bütün her şeyiyle tüm basamakları büyük bir titizlikle gerçekleştirdiler. Ortaya da bu sonuç çıktı.
Amadeus’un sahneleneceği anons edildiği andan itibaren büyük bir ilgiyle karşılanmıştı. Natürel daha sonrasında hayatımıza maalesef pandemi girdi. Uzun ortalar vermek zorunda kaldınız. Bir sanatçı olarak bu bahiste neler düşünüyorsunuz?
Daha sahnelenmeden biletleri tükenen seçkin oyunlardan biri oldu. 11 Ocak 2020’de sahnelemeye başlamıştık. Pandemi başlayınca epey üzüldük doğal. Yalnızca bizim oyun değil bütün tiyatroların pandemiye kurban gitmemesini istedik. Konserlerin, operaların, balelerin her şeyin… Bunların yok olması insanların moral yapılarını da epeyce etkiledi. En son Kasım 2020’de oynamıştık. Olağan ki bunun altından kalkacağız. Geçecek. Birbirimize yardımlaşmayı unutmadan hayatı bedelli kılacağız.
Umarız bu kötü günler bir an evvelden geride kalır. Pekala az önce belirttiğiniz günler öncesinden tüm biletlerin tükenmesiyle sonuçlanan bu ağır ilgiliyi bekliyor muydunuz?
Çok yeterli bir işin ortaya çıkacağını öngörüyordum. Zira o hissi yaşamadan kolay kolay hiç bir işe girmem ben. Olumlu bir biçimde sonuçlanacağını birinci baştan hissetmiştim evet. Ancak bu kadar ağır bir ilgi karşısında hayli duygulandım. Çok memnunum.
Sözü yavaş yavaş oyunda sizin canlandırdığınız Salieri karakterine getirmek istiyorum. Dönemin çok ünlü bir müzisyeni. Ancak bir talihsizliği var ki o da Mozart ile tıpkı dönemde yaşamak. Oyundaki bir repliğinizde Salieri’nin Allah’a sitemini söz ediyorsunuz. Rolünüze hazırlanırken karşınıza nasıl bir Salieri, nasıl bir insan çıktı?
Aslında tarihteki Antonio Salieri daha farklı bir karakter. Çok güzel bir bestekar. Oldukça hoş konçertoları ve operaları var. Hatta dostum Fazıl Say da Salieri’nin bir piyano konçertosunu çalmayı epeyce istediğini söylemişti bana. Oyundaki Salieri ise Peter Shaffer’in üstün zekâsıyla yorumladığı bir karakter. İnsanın ortasındaki hırsı, yalancılığı, kıskançlığı epeyce hoş yansıtıyor.
“Esasında dünyanın koronavirüsü insan”
Artık psikolojide de yer edinmiş bir Salieri Kompleksi hâli söz konusu. Bugünün dünyasında da karşılaşılan bir hikâye mi?
Salieri’nin kompleksi aslında bir kişinin zekâsına ve yeteneğine duyulan kıskançlık. Onu öldürmek geldi içimden diyor lakin bildiğimiz manada bir öldürmek değil bu. Salieri, Mozart ile karşılaşmasa ünü tahminen de bu kadar ortaya çıkmayacaktı. Onun kaldıramadığı tek şey Mozart’ın müziğini manaya zekâsına sahip lakin birebirini yapacak yeteneğe sahip olmaması. Asabının en epeyce bozulduğu, ruhunun rahatsız olduğu nokta bu. Günümüzde baktığımızda ise olumlu kıskançlıklar hoş bir kıskançlıktır. Kıskanırsın, sen de yeterli bir şey yapmak için gayret gösterirsin, hırslanırsın. Başardığın vakit da uygun ki kıskanmışım ben de artık bu biçimde bir şey yaptım diyebilirsin. Lakin kıskandığın şeyi bir diğerinin üstüne basarak elde etmeye çalıştığın vakit süreksiz bir biçimde başarılı olursun daha sonrası hüsran olur. Tarihî süreç ve gelişim hep bu biçimde olmuştur. bu biçimde olmaya da devam edecektir. Zira hayatın özü bilgeliğe ve doğruluğa kodludur.
Sanatın her kolu şu dönemde kuvvetli bir süreçderi geçiyor. Geleceğe nasıl bakıyorsunuz? Olağana dönüş için ümitvar mısınız?
Olmaz olur mu? Umut olmadan yaşayamayız aslına bakarsanız. Hayata tutunamayız. Fakat alışılmış eski şuursuzlukların yaşanmamasını diliyorum ben. Bu açgözlülüğümüzü yaşamamızı diliyorum. İnsan hem olumsuzluğu tıpkı vakitte olumlu şeylere epey çabuk alışır. Bir anda her şeyi unutup eskisi üzere davranırsak bu sefer diğer bir bela başımıza gelecek. Zira temelinde dünyanın koronavirüsü insan oldu bence. İnsan, tabiatın kendi kardeşi olduğunu unutmamalı. Fakat bunu unutursak bir daha sonrakisi epey daha acımasız olacaktır, bunu da hissediyorum.