Mike Trout veya Shohei Ohtani home run yaparsa, Angels’ın sığınağına döndüklerinde başlarına bir samuray miğferi takılacak. San Diego Padres, sayıları kazanan kahramanlarıyla sevimsiz bir poz veriyor ve bir Polaroid fotoğrafı çekiyor.
Milwaukee’de kutlamalar, vurucunun Brewers’ın sığınağı boyunca peynir kafalı bir şapkayla yürüdüğünü görürken, Chicago White Sox anı bir gangster ceketi ve şapkasıyla kutlar.
Ancak Cleveland Guardians bir oyuncuyu yere indirdiğinde, olan tek şey yedek kulübesinden gelen eski moda güzel bir tezahürattır.
Major League Baseball takımlarının üçte birinden fazlasının uyguladığı ayrıntılı ve koreografisi yapılmış ritüellere atıfta bulunarak, topa vuran oyuncu adayı Josh Bell, “Hayır, parti yapmıyoruz,” dedi. “Henüz değil. Ceket yok. Herhangi bir taç yok.”
Tabii ki, homer’lar arasında çok fazla dakika – veya saatler, bazen günler – olduğundan, donanım eksikliğini fark etmek bir dakika sürer. Bu sezon sadece 48 oyuncuyla Cleveland, MLB’de en az isabet alan takım oldu. Geçen yıl, Muhafızlar lig şampiyonluğuna ve sezon sonrasına beklenmedik bir yol kat ederken, 30 takım arasında 29’uncu oldular.
Guardians menajeri Terry Francona, “Onlarla tanışmazsanız, belki daha fazla kutlama yapmalısınız,” diye şaka yaptı.
Diğer uçta ise, bu sezona beklenmedik bir performans artışıyla başlayan Tampa Bay Rays var. 50 galibiyet alan ilk beyzbol takımı olan Tampa Bay, Perşembe günü itibariyle 120 home run yaptı ve 2022’de 25. sırada yer aldıktan sonra ana dallarda en çok ikinci sırada yer aldı.
Cleveland ve Tampa Bay, kendi iyi uygulanmış kadro oluşturma formüllerini izleyen analitik ekiplerdir. Hepsi son derece başarılı oldu: Cleveland, son yedi American League Central şampiyonluğundan dördünü kazandı ve bu sezon birinciliğin gerisinde bir oyun (beyzbolun en zayıf bölümünde ve kaybetme rekoru olsa da); Tampa Bay, 2008’den bu yana ana liglerde normal sezon galibiyetlerinde üçüncü oldu.
Garip bir şekilde, Tampa Bay’in 2023’teki güç artışı, doğrudan Cleveland’a ve geçen Ekim ayında iki takım arasındaki AL joker turuna bağlı. Üç serinin en iyisi serisinin her iki maçını da Guardians’a kaptıran Rays, 24 istekada yalnızca bir koşuyu başardı. İkinci maç, Tampa Bay 15 istekadan sonra 1-0 kaybettiğinde en kötüsüydü. Rays o maçta 6-49’luk bir rekora sahipti ve 20 vuruş yaptı.
Tampa Bay vuruş koçu Chad Mottola, “Orada dört saat oturduk ve gerçekten herhangi bir rekabetçi vuruş girişimimiz olmadı,” dedi. “Yakın bile değildik. Aşağılanmış hissettiler. Kendimi aşağılanmış hissettim.”
“Aynı grubun geri dönmesini sağladık, bu o şeylerden sadece biriydi, bir ayarlama yapmalıyız. Aynı şeyi yapamayız.”
Bu molozdan, bu baharda benzersiz bir tatbikat ortaya çıktı ve Mottola, vurucularına, çeşitli atışlar yapan bir atış makinesinin karşısına sallanmadan vuruş kafesinde birkaç seansı tamamlamaları için meydan okudu. Fikir, basitçe sahaları ve konumları belirlemeye odaklanmaktı.
Her saha için, Tampa Bay sabit vurucu sahanın türünü ve yerini belirledi. “Fastball, yukarı.” “Curveball, dışarıda.” “Slider, plakanın üzerinde.”
Her oyunda olduğu gibi, dijital izleme cihazları saha bilgilerini stadyum puan tablosuna iletti. Bu, vurucuların doğru mu yanlış mı olduklarını teyit etmelerine izin verdi.
Rays, ev koşularından asla bahsetmedi. Konu bu değildi.
Mottola, “Sadece çekim kalitesinin iyileşmesini istedik,” dedi. “Home runların artmasını beklemiyorduk. Sadece sahalar hakkında daha iyi kararlar vermek ve adam size sürülebilir sahalar vermediğinde sayıyı daha derine inmek istedik. Ve yine de, bu noktada, home runlardan hiç bahsetmiyoruz.”
Mottola, en zor kısmın, vurucuların saha izleme seanslarından sonra kafeslere geri döndüğü zaman olduğunu söyledi. Vurucu oyuncular, zamanlamalarının yanlış olduğunu ve vuruşlarının biraz da olsa yeniden ayarlanması gerektiğini fark ettiler. Altı veya yedi Rays vurucusu programa sezon boyunca devam etti.
Tampa Bay tarafından atanan vurucu 28 yaşındaki Luke Raley onlardan biri. 2023’e 144 maçta sadece üç homer ile başlayan Raley, Çarşamba gününe kadar 188 maçta 12 maça çıktı ve Yandy Díaz ve Jose Siri ile takımda üçüncü oldu. Isaac Paredes 13’e sahipti. 2020’de sezon sonrası atılım yapan Randy Arozarena, 14 sayı ile takımın başına geçti.
Ailesi kuzeydoğu Ohio’da bir Noel ağacı çiftliğine sahip olan kaslı Raley, “Momentumu ortadan kaldırdığınızda perdeyi belirlemeye kesinlikle yardımcı oluyor” dedi. İşi, sahada oyun öncesi antrenman yapmadan önce tipik olarak yaklaşık yarım düzine sahayı gözlemlemeyi içerir.
Genel olarak, bu yılın Çarşamba gününe kadar maç başına 1,15 olan MLB home run oranı, şimdiye kadarki en yüksek yedinci orandı. Rays o kadar sert vurdu ki, sıralamadaki en alttaki üç oyuncu, geçen ay toplu olarak tüm Guardians ekibinden daha fazla homers vurdu.
Haydutlar şöyle dursun, ne Ray’ler ne de Muhafızlar serbest ajanlara fazla para harcamıyor. Cleveland’ın maaş bordrosu (yaklaşık 91 milyon dolar) bu sezon ana dallarda 26. sırada ve Tampa Bay (yaklaşık 80 milyon dolar) 27. sırada.
Tampa Bay geçtiğimiz Ekim ayında yeni bir yaklaşım arayışıyla Cleveland’dan ayrılırken, normal sezonda 92 maç kazanan ve sonunda bir tümen serisinde Yankees’e yenilen Guardians, taban yüzdesini, gençliği ve hızı vurgulayarak istikrarlı yolunda devam etti.
Yaş ortalaması 26,4 ile üst üste ikinci yıldır ana dallardaki en genç takım konumundalar. Ayrıca, üç düzenli oyuncu (Amed Rosario, Andrés Gímenez ve Myles Straw) ile sprint hızında ana dallar arasında ilk 35’e giren beyzboldaki en hızlı takımlardan biridir.
Cleveland’ın vuruş koçu Chris Valaika, “Gücün arttığını düşünüyorum” dedi. “Ve birçok adamımızın bu temasa sahip olduğunu düşünüyorum ve bu yaklaşımı şimdi benimsemeyi tercih ederim. Temasa geçin ve olgunlaşmaya devam edebiliriz. Ve bu adamlar büyük liglerde ikinci ve üçüncü sınıflarına yerleşirken, belki atıcılara biraz aşina olacaklar ve şut aramak için bu şansları ne zaman kullanacaklarını bilecekler.”
Ekledi: “Şu anda tekrar ayağa kalktıklarını hissediyorum. Büyük bir ligde nasıl oynanacağını öğreniyorsun. Bence zamanla birçok adamımızın performans rakamları yükselecek.”
Cleveland’ın Will Brennan (4), Steven Kwan (2) ve Straw’dan (0) oluşan normal başlangıç sahasında sadece altı oyuncu var ve Straw, bu sezon derinlemesine vuruş yapmayan tek nitelikli MLB smaçörü oldu. Daimi All-Star üçüncü kalecisi José Ramírez, bu ayın başlarında Boston’a karşı oynanan bir maçta üç sayı attığında, bu bir göz açıcıydı.
Straw, “Hastaydı,” dedi. “Onun da dördüncüyü alacağı hissine kapıldın.”
Bir zamanlar Cleveland’ın taraftarları güce alışıktı. Albert Belle sığınakta pazılarını sergiledi. Manny Ramirez, Jim Thome, David Justice ve Roberto Alomar, 1990’ların sonunda ve 2000’lerin başında dalgalar yarattı. Ancak bu günlerde, Muhafızlar kim olduklarını ve kim olmaları gerektiğini anlıyorlar.
“Kwan vuruş antrenmanında home run yapacak, bahsettiğimiz şeyler, topa vurma yolları üzerinde çalışacak ve José kafesin arkasında ‘Hey, oyununu oyna’ diye cıvıldayacak. “Ortada kalın,” dedi Valaika gülümseyerek.
“Elbette hepimiz salyangozu istiyoruz. Ama erkek çocuklarımız da bizim kimliğimize büründü.”
Ancak elektrik olmadan hata oranı düşüktür.
Francona, 22 Nisan’da .500’ün altına düşen ve o zamandan beri geri dönen takımı hakkında “Topu stadyumdan daha erken vurmakla kalmadık, aynı zamanda ortalamayı da tutturamadık,” dedi. “İyi bir kombinasyon değil. Vuruşlarımızı yapmalıyız çünkü üsleri yönetmekten ve agresif olmaktan büyük gurur duyuyoruz.”
“Çocuklarımızın nasıl oynadığına saygı duyuyorum. Ama üçlü home run hoş karşılanır, inan bana.”
Belki Muhafızlar geldiğinde kutlama için bir sebep görürler. Home run oyununda yeni olan Rays, bu konuda özellikle becerikli değiller ve bopper içinden geçerken ellerini başlarının üzerine kaldırdıkları bir “home run tüneli” oluşturuyorlar.
Díaz, tercümanı Manny Navarro aracılığıyla takımın mütevazı kutlamaları hakkında İspanyolca olarak “Bence bizi ayıran şey bu,” dedi. “İhtiyacımız yok.”
Milwaukee’de kutlamalar, vurucunun Brewers’ın sığınağı boyunca peynir kafalı bir şapkayla yürüdüğünü görürken, Chicago White Sox anı bir gangster ceketi ve şapkasıyla kutlar.
Ancak Cleveland Guardians bir oyuncuyu yere indirdiğinde, olan tek şey yedek kulübesinden gelen eski moda güzel bir tezahürattır.
Major League Baseball takımlarının üçte birinden fazlasının uyguladığı ayrıntılı ve koreografisi yapılmış ritüellere atıfta bulunarak, topa vuran oyuncu adayı Josh Bell, “Hayır, parti yapmıyoruz,” dedi. “Henüz değil. Ceket yok. Herhangi bir taç yok.”
Tabii ki, homer’lar arasında çok fazla dakika – veya saatler, bazen günler – olduğundan, donanım eksikliğini fark etmek bir dakika sürer. Bu sezon sadece 48 oyuncuyla Cleveland, MLB’de en az isabet alan takım oldu. Geçen yıl, Muhafızlar lig şampiyonluğuna ve sezon sonrasına beklenmedik bir yol kat ederken, 30 takım arasında 29’uncu oldular.
Guardians menajeri Terry Francona, “Onlarla tanışmazsanız, belki daha fazla kutlama yapmalısınız,” diye şaka yaptı.
Diğer uçta ise, bu sezona beklenmedik bir performans artışıyla başlayan Tampa Bay Rays var. 50 galibiyet alan ilk beyzbol takımı olan Tampa Bay, Perşembe günü itibariyle 120 home run yaptı ve 2022’de 25. sırada yer aldıktan sonra ana dallarda en çok ikinci sırada yer aldı.
Cleveland ve Tampa Bay, kendi iyi uygulanmış kadro oluşturma formüllerini izleyen analitik ekiplerdir. Hepsi son derece başarılı oldu: Cleveland, son yedi American League Central şampiyonluğundan dördünü kazandı ve bu sezon birinciliğin gerisinde bir oyun (beyzbolun en zayıf bölümünde ve kaybetme rekoru olsa da); Tampa Bay, 2008’den bu yana ana liglerde normal sezon galibiyetlerinde üçüncü oldu.
Garip bir şekilde, Tampa Bay’in 2023’teki güç artışı, doğrudan Cleveland’a ve geçen Ekim ayında iki takım arasındaki AL joker turuna bağlı. Üç serinin en iyisi serisinin her iki maçını da Guardians’a kaptıran Rays, 24 istekada yalnızca bir koşuyu başardı. İkinci maç, Tampa Bay 15 istekadan sonra 1-0 kaybettiğinde en kötüsüydü. Rays o maçta 6-49’luk bir rekora sahipti ve 20 vuruş yaptı.
Tampa Bay vuruş koçu Chad Mottola, “Orada dört saat oturduk ve gerçekten herhangi bir rekabetçi vuruş girişimimiz olmadı,” dedi. “Yakın bile değildik. Aşağılanmış hissettiler. Kendimi aşağılanmış hissettim.”
“Aynı grubun geri dönmesini sağladık, bu o şeylerden sadece biriydi, bir ayarlama yapmalıyız. Aynı şeyi yapamayız.”
Bu molozdan, bu baharda benzersiz bir tatbikat ortaya çıktı ve Mottola, vurucularına, çeşitli atışlar yapan bir atış makinesinin karşısına sallanmadan vuruş kafesinde birkaç seansı tamamlamaları için meydan okudu. Fikir, basitçe sahaları ve konumları belirlemeye odaklanmaktı.
Her saha için, Tampa Bay sabit vurucu sahanın türünü ve yerini belirledi. “Fastball, yukarı.” “Curveball, dışarıda.” “Slider, plakanın üzerinde.”
Her oyunda olduğu gibi, dijital izleme cihazları saha bilgilerini stadyum puan tablosuna iletti. Bu, vurucuların doğru mu yanlış mı olduklarını teyit etmelerine izin verdi.
Rays, ev koşularından asla bahsetmedi. Konu bu değildi.
Mottola, “Sadece çekim kalitesinin iyileşmesini istedik,” dedi. “Home runların artmasını beklemiyorduk. Sadece sahalar hakkında daha iyi kararlar vermek ve adam size sürülebilir sahalar vermediğinde sayıyı daha derine inmek istedik. Ve yine de, bu noktada, home runlardan hiç bahsetmiyoruz.”
Mottola, en zor kısmın, vurucuların saha izleme seanslarından sonra kafeslere geri döndüğü zaman olduğunu söyledi. Vurucu oyuncular, zamanlamalarının yanlış olduğunu ve vuruşlarının biraz da olsa yeniden ayarlanması gerektiğini fark ettiler. Altı veya yedi Rays vurucusu programa sezon boyunca devam etti.
Tampa Bay tarafından atanan vurucu 28 yaşındaki Luke Raley onlardan biri. 2023’e 144 maçta sadece üç homer ile başlayan Raley, Çarşamba gününe kadar 188 maçta 12 maça çıktı ve Yandy Díaz ve Jose Siri ile takımda üçüncü oldu. Isaac Paredes 13’e sahipti. 2020’de sezon sonrası atılım yapan Randy Arozarena, 14 sayı ile takımın başına geçti.
Ailesi kuzeydoğu Ohio’da bir Noel ağacı çiftliğine sahip olan kaslı Raley, “Momentumu ortadan kaldırdığınızda perdeyi belirlemeye kesinlikle yardımcı oluyor” dedi. İşi, sahada oyun öncesi antrenman yapmadan önce tipik olarak yaklaşık yarım düzine sahayı gözlemlemeyi içerir.
Genel olarak, bu yılın Çarşamba gününe kadar maç başına 1,15 olan MLB home run oranı, şimdiye kadarki en yüksek yedinci orandı. Rays o kadar sert vurdu ki, sıralamadaki en alttaki üç oyuncu, geçen ay toplu olarak tüm Guardians ekibinden daha fazla homers vurdu.
Haydutlar şöyle dursun, ne Ray’ler ne de Muhafızlar serbest ajanlara fazla para harcamıyor. Cleveland’ın maaş bordrosu (yaklaşık 91 milyon dolar) bu sezon ana dallarda 26. sırada ve Tampa Bay (yaklaşık 80 milyon dolar) 27. sırada.
Tampa Bay geçtiğimiz Ekim ayında yeni bir yaklaşım arayışıyla Cleveland’dan ayrılırken, normal sezonda 92 maç kazanan ve sonunda bir tümen serisinde Yankees’e yenilen Guardians, taban yüzdesini, gençliği ve hızı vurgulayarak istikrarlı yolunda devam etti.
Yaş ortalaması 26,4 ile üst üste ikinci yıldır ana dallardaki en genç takım konumundalar. Ayrıca, üç düzenli oyuncu (Amed Rosario, Andrés Gímenez ve Myles Straw) ile sprint hızında ana dallar arasında ilk 35’e giren beyzboldaki en hızlı takımlardan biridir.
Cleveland’ın vuruş koçu Chris Valaika, “Gücün arttığını düşünüyorum” dedi. “Ve birçok adamımızın bu temasa sahip olduğunu düşünüyorum ve bu yaklaşımı şimdi benimsemeyi tercih ederim. Temasa geçin ve olgunlaşmaya devam edebiliriz. Ve bu adamlar büyük liglerde ikinci ve üçüncü sınıflarına yerleşirken, belki atıcılara biraz aşina olacaklar ve şut aramak için bu şansları ne zaman kullanacaklarını bilecekler.”
Ekledi: “Şu anda tekrar ayağa kalktıklarını hissediyorum. Büyük bir ligde nasıl oynanacağını öğreniyorsun. Bence zamanla birçok adamımızın performans rakamları yükselecek.”
Cleveland’ın Will Brennan (4), Steven Kwan (2) ve Straw’dan (0) oluşan normal başlangıç sahasında sadece altı oyuncu var ve Straw, bu sezon derinlemesine vuruş yapmayan tek nitelikli MLB smaçörü oldu. Daimi All-Star üçüncü kalecisi José Ramírez, bu ayın başlarında Boston’a karşı oynanan bir maçta üç sayı attığında, bu bir göz açıcıydı.
Straw, “Hastaydı,” dedi. “Onun da dördüncüyü alacağı hissine kapıldın.”
Bir zamanlar Cleveland’ın taraftarları güce alışıktı. Albert Belle sığınakta pazılarını sergiledi. Manny Ramirez, Jim Thome, David Justice ve Roberto Alomar, 1990’ların sonunda ve 2000’lerin başında dalgalar yarattı. Ancak bu günlerde, Muhafızlar kim olduklarını ve kim olmaları gerektiğini anlıyorlar.
“Kwan vuruş antrenmanında home run yapacak, bahsettiğimiz şeyler, topa vurma yolları üzerinde çalışacak ve José kafesin arkasında ‘Hey, oyununu oyna’ diye cıvıldayacak. “Ortada kalın,” dedi Valaika gülümseyerek.
“Elbette hepimiz salyangozu istiyoruz. Ama erkek çocuklarımız da bizim kimliğimize büründü.”
Ancak elektrik olmadan hata oranı düşüktür.
Francona, 22 Nisan’da .500’ün altına düşen ve o zamandan beri geri dönen takımı hakkında “Topu stadyumdan daha erken vurmakla kalmadık, aynı zamanda ortalamayı da tutturamadık,” dedi. “İyi bir kombinasyon değil. Vuruşlarımızı yapmalıyız çünkü üsleri yönetmekten ve agresif olmaktan büyük gurur duyuyoruz.”
“Çocuklarımızın nasıl oynadığına saygı duyuyorum. Ama üçlü home run hoş karşılanır, inan bana.”
Belki Muhafızlar geldiğinde kutlama için bir sebep görürler. Home run oyununda yeni olan Rays, bu konuda özellikle becerikli değiller ve bopper içinden geçerken ellerini başlarının üzerine kaldırdıkları bir “home run tüneli” oluşturuyorlar.
Díaz, tercümanı Manny Navarro aracılığıyla takımın mütevazı kutlamaları hakkında İspanyolca olarak “Bence bizi ayıran şey bu,” dedi. “İhtiyacımız yok.”