CatWalk
New member
Seyhan Akıncı – Nathalie Stutzmann, soprano Christiane Stutzmann’ın kızı olarak dünyaya geldiğinde müzikten uzağa savrulma ihtimali yok üzereydi. Müzikal seyahatine baktığımızda o denli bir niyeti olmadığı da… Sesiyle dinleyenleri büyülü dünyalara taşıyan Nathalie Stutzmann, geçtiğimiz günlerde heyecan verici bir haberin öznesiydi. Bu heyecan verici haber Stutzmann’ın, Atlanta Senfoni Orkestrası’nın tarihteki birinci bayan müzik yöneticisi olacağını söylüyordu. Bu bununla birlikte Baltimore Senfoni Orkestrası’nın müzik yöneticiliğini yapan Marin Alsop’tan daha sonra Amerika Birleşik Devletleri’ndeki en değerli orkestraların birinde müzik yöneticiliği yapacak tarihteki yalnızca ikinci bayan olacağı manasını taşıyordu. Atlanta Senfoni Orkestrası tarafınca yapılan resmi duyuruda gelecek yıldan itibaren dört yıl boyunca Atlanta Senfoni Orkestrası’nın müzik yöneticisi olarak misyon yapacak Nathalie Stutzmann’ın da açıklamalarına yer verildi. Atlanta Senfoni Orkestrası’nın müzik yöneticiliğini üstlenecek olmasının bir ayrıcalık olduğunu tabir eden Nathalie Stutzmann kelamlarını şöyleki sürdürüyor: “Atlanta Senfoni Orkestrası müzisyenlerinin müziğe olan bağlılığı kalbime dokunuyor. Sıkı çalışmayı, meydan okunmayı ve gerekli olanı almayı seviyorlar. Müziğe hizmet etme ve dinleyicilerine en yüksek his düzeylerini getirme talihleri var. Orkestrayla aramda hepimizin çabucak fark ettiği özel bir kimya var ve bu, münasebetimizi derinleştirmemiz için eksiksiz bir vakit. Bu inanılmaz toplulukla çalışmayı dört gözle bekliyorum. Bir müzikçi olarak, Atlanta Senfoni Orkestra Korosu ile çalışma ihtimalinden de heyecan duyuyorum. Bulaşıcı müzik sevgimizi paylaşarak Atlanta topluluğuyla irtibat kurmak bizim için fazlaca değerli. Topluluğun umutlarını ve beklentilerini yerine getirmek büyük bir sorumluluk ve devam etmekten onur duyduğum bir miras.” Dünyada hâl bu biçimdeyken bizim buralarda durumun farklı olduğunu söylemek ne yazık ki mümkün değil. İnci Özdil, Sera Yazıcı ve Nisan Ak diye liste başlıyor ve bitiyor. Pekala, bir orkestrayı yönetmek, bir orkestranın müzik yöneticisi olmak için niye ısrarla erkek olma kuralı aranır? Elinin hamuruyla oyunbozanlığa soyunan genç bayan şeflerden Nisan Ak’a sorduk.
“Liderliklerinden hoşlanmıyorlar”
Nathalie Stutzmann’ın gelecek yıl Atlanta Senfoni Orkestrası’nın müzik yöneticisi olacağının açıklanmasını heyecan verici olarak yorumlayan Nisan Ak, bayanların bu alanda bu kadar geri planda kalmasını enteresan bir bilgiyle örneklendirerek anlatıyor: “Natalie Stutzman, Amerika’daki en yüksek ligdeki orkestraların (AA) içindeki tek bayan orkestra şefi olacak. Bir öbür deyişle, Amerika’da halihazırda “regional” dedigimiz ya da B düzeyinde olan orkestralarda bayan şefler mevcut lakin Natalie Stutzman’ın yeni konumu epey heyecan verici! Daha evvel Marin Alsop, Baltimore Senfoni’nin şefiyken ondan “Amerika’nın AA düzey orkestralarındaki tek bayan şef” olarak bahsediyorduk, fakat geçen sene Baltimore’dan ayrıldı Alsop. Yakın vakitte Amerika’daki yüksek tahsilde erkek öğrencilerin okulu bırakma oranının bayan öğrencilere nazaran fazlaca vahim bir oranda olduğunu okudum… Bayanlar epey büyük bir heyecan ve tutkuyla okuyorlar, hem müzikte hem öbür kollarda. Lakin liderlik durumlarına geldiğimiz vakit önümüze görünmez bir duvar çıkıyor, tosluyoruz. Erkekler, bayanların liderliklerinden hoşlanmıyor.
“Bu duvarı yıkmak mümkün”
Nisan Ak, ülkemizde yalnızca üçüncü bayan orkestra şefi. Ona goreyse müzik yöneticiliği düşünülünce önümüzde uzun ve engebeli bir yol var: “İşin içine tam vakitli müzik yöneticiliği girdiği vakit ben bırakın üçüncüyü, ikinci bile değilim. Şu an Türkiye’deki tam vakitli orkestraların hiç birinin devamlı şefi ya da müzik yöneticisi bayan değil. Bir öbür deyişle, yüzde yüze yüzde sıfırız şu an Türkiye’de. Bildiğim kadarıyla Türkiye’de sadece bir bayan müzik yöneticisi oldu o da Bursa Senfoni Orkestrası’ndan İnci Özdil’di. O da yıllar evvel emekli oldu, şu an kimse yok tam vakitli.” Pekala, bu alandaki erkek egemenliğini nasıl yorumlamalı? Erkekler mi fazlaca yetenekli yoksa bayanlar mı yetersiz? Sorun bir daha o görünmez duvarlara dayanıyor. Tarih boyunca bayanların önünde itinayla örülmüş o duvarları yıkmaksa bugün bile o kadar kolay değil. Bunun yakın gelecekte yıkılması mümkün mü? Nisan Ak’ın karşılığı umut verici: “Mümkün, yıkılıyor da! Lakin bayan önderlerin görünürlüğünü artırarak, dayanak vererek önümüzü açabiliriz. Yüzde yüze yüzde sıfır hayli büyük bir dağ. Öğrenciliğimizi yapıyoruz, okulları birincilikle bitiriyoruz, hatta kimi vakit konuk şeflik durumları da alıyoruz fakat işin içine vizyon katabileceğimiz, uzun soluklu işler çıkaracağımığımız yerlerde birden teğe kesintiye uğruyoruz.”
“Bana yazsınlar konuşalım”
Bayanlar önlerinde o koca dağlara karşın hayal kurmaya devam ediyor. Nisan Ak’ın, kendisi üzere orkestra şefi olmayı hayal eden genç kızlara bir de iletisi var: “İşin en başında kucak kucak öğrenmek var. Öğrenmeyi sevmek ve bilgiye aç olmak bence en uygun çıkış yolu. Zira yavaş pişen bir meslek bu. daha sonrasında da kucak kucak pes etmemek… Bir de bana yazsınlar konuşalım!”
“Liderliklerinden hoşlanmıyorlar”
Nathalie Stutzmann’ın gelecek yıl Atlanta Senfoni Orkestrası’nın müzik yöneticisi olacağının açıklanmasını heyecan verici olarak yorumlayan Nisan Ak, bayanların bu alanda bu kadar geri planda kalmasını enteresan bir bilgiyle örneklendirerek anlatıyor: “Natalie Stutzman, Amerika’daki en yüksek ligdeki orkestraların (AA) içindeki tek bayan orkestra şefi olacak. Bir öbür deyişle, Amerika’da halihazırda “regional” dedigimiz ya da B düzeyinde olan orkestralarda bayan şefler mevcut lakin Natalie Stutzman’ın yeni konumu epey heyecan verici! Daha evvel Marin Alsop, Baltimore Senfoni’nin şefiyken ondan “Amerika’nın AA düzey orkestralarındaki tek bayan şef” olarak bahsediyorduk, fakat geçen sene Baltimore’dan ayrıldı Alsop. Yakın vakitte Amerika’daki yüksek tahsilde erkek öğrencilerin okulu bırakma oranının bayan öğrencilere nazaran fazlaca vahim bir oranda olduğunu okudum… Bayanlar epey büyük bir heyecan ve tutkuyla okuyorlar, hem müzikte hem öbür kollarda. Lakin liderlik durumlarına geldiğimiz vakit önümüze görünmez bir duvar çıkıyor, tosluyoruz. Erkekler, bayanların liderliklerinden hoşlanmıyor.
“Bu duvarı yıkmak mümkün”
Nisan Ak, ülkemizde yalnızca üçüncü bayan orkestra şefi. Ona goreyse müzik yöneticiliği düşünülünce önümüzde uzun ve engebeli bir yol var: “İşin içine tam vakitli müzik yöneticiliği girdiği vakit ben bırakın üçüncüyü, ikinci bile değilim. Şu an Türkiye’deki tam vakitli orkestraların hiç birinin devamlı şefi ya da müzik yöneticisi bayan değil. Bir öbür deyişle, yüzde yüze yüzde sıfırız şu an Türkiye’de. Bildiğim kadarıyla Türkiye’de sadece bir bayan müzik yöneticisi oldu o da Bursa Senfoni Orkestrası’ndan İnci Özdil’di. O da yıllar evvel emekli oldu, şu an kimse yok tam vakitli.” Pekala, bu alandaki erkek egemenliğini nasıl yorumlamalı? Erkekler mi fazlaca yetenekli yoksa bayanlar mı yetersiz? Sorun bir daha o görünmez duvarlara dayanıyor. Tarih boyunca bayanların önünde itinayla örülmüş o duvarları yıkmaksa bugün bile o kadar kolay değil. Bunun yakın gelecekte yıkılması mümkün mü? Nisan Ak’ın karşılığı umut verici: “Mümkün, yıkılıyor da! Lakin bayan önderlerin görünürlüğünü artırarak, dayanak vererek önümüzü açabiliriz. Yüzde yüze yüzde sıfır hayli büyük bir dağ. Öğrenciliğimizi yapıyoruz, okulları birincilikle bitiriyoruz, hatta kimi vakit konuk şeflik durumları da alıyoruz fakat işin içine vizyon katabileceğimiz, uzun soluklu işler çıkaracağımığımız yerlerde birden teğe kesintiye uğruyoruz.”
“Bana yazsınlar konuşalım”
Bayanlar önlerinde o koca dağlara karşın hayal kurmaya devam ediyor. Nisan Ak’ın, kendisi üzere orkestra şefi olmayı hayal eden genç kızlara bir de iletisi var: “İşin en başında kucak kucak öğrenmek var. Öğrenmeyi sevmek ve bilgiye aç olmak bence en uygun çıkış yolu. Zira yavaş pişen bir meslek bu. daha sonrasında da kucak kucak pes etmemek… Bir de bana yazsınlar konuşalım!”