Memnun Çocuklar Daha Özgüvenli Oluyor “Eğer bir gün yolunuzu kaybederseniz bir çocuğun gözlerinin içine bakın; zira bir çocuğun bir yetişkine öğretebileceği her vakit üç şey vardır: niçinsiz yere keyifli olmak, her vakit meşgul olabilecek bir şey bulmak ve elde etmek istediği şey için var gücüyle dayatmaktır.” -Paulo Coelho
Çocuk dünyaya geldiği andan itibaren toplumun en küçük ünitesi olan aile ortasında yaşamaya başlar. bu biçimdece çocuğun birinci toplumsal etkileşimi anne-babası ile başlar ve çabucak sonrasında aile etrafındaki başka yakın bireylerle devam eder. Çocuk fizikî, duygusal, zihinsel ve lisan istikametinden geliştikçe etrafı de genişler. Aile ortasında başlayan bu toplumsal etkileşim, arkadaş ilgileri ve okuldaki yaşantılarla devam eder. Yetişkinlik devrinde ise iş yaşantısı ile daha farklı bir boyut kazanır.
Çocuklar duygusal gelişmeninde anne yakınlığı, zeka gelişmeninde ise baba yakınlığının kıymeti epeyce büyüktür. Sevgi ve inanç, çocuğun gelişmesinde oksijenden, besinden daha değerlidir. Keyifli, sevgi dolu ve kabul edildiğini hissettiği aile ortamında büyüyen çocuklar gelişim devirlerini de sağlıklı bir biçimde ilerleyecektir.
Çocukların küçük yaşlarda muhtaçlığı olan sadece sizsiniz. Biroldukca şeyin şuurunda lakin yalnızca memnun bir çocuk yetiştirmek için tekliflere gereksiniminiz var ise yazım sizler için. İşte memnun çocuk yetiştirmek için size klavuz niteliğinde teklifler..
• Bebeklik devrinden itibaren anne-babalarından fazlaca ilgi goren ve kabul edildiğini hisseden çocuklar daha olumlu bir benlik hürmetine sahip olurlar. Bu yüzden anne-baba ve okul hayatından daha sonra da öğretmenler, çocuğun olumlu bir davranışta bulunduğu ve bir işi başardığı vakit ona gülümseyerek, başını okşayarak ve beğenisini söz ederek çocuğun benlik gelişmenini desteklemelidir.
• Memnunluk paylaştıkça artar. Keyifli bir çocuk istiyorsanız evvela anne-baba olarak sizlerin memnun olması gerekir. Çocuklar ailelerinin aynasıdır. Gerilimli ve dertli durumları yönetebilmek, iş hayatında yaşanan aksilikleri konuta gelince dışarıda bırakabilmek üzere gerilim yönetebilme maharetini geliştirmelidir. Çocuklar korkulu olduğunuzu, onlarla istekli ve isteyerek oyun oynayıp oynamadığınızı anlarlar.
• Çocuğunuz büyüdüğünde annem ve babam benim fazlaca uygun okullara gidebilmem için fazlaca fazla çalıştılar o denli ki ben uyuduktan daha sonra konuta gelirlerdi ne kadar hoş günlerdi diye hatırlamazlar. Hatırlayacakları kısım sizin ne kadar ağır ve gerilimli olduğunuz olacaktır. Asıl hatırlamalarını istediğimiz hoş vakit ve anılar biriktirdiğiniz vakit içinder olacaktır. şüphesiz ki bir yetişkinin sorumluluğu daima oyun oynamaya imkan vermeyecektir. Burada kıymetli olan geçirilen vaktin
niteliği ve kalitesidir. Kendinizi o anda hissetmeniz ve keyif alarak vakit geçirmenizdir.
• Çocuğunuzla bol ölçüde sohbet edin ve onları can kulağıyla dinleyin. Gün ortasında neler yaptığınızı, sizi nelerin heyecanlandırdığını, nelerin sinirlendirdiğini, kimlerle neler yaptığınızı anlatın. Çocuğunuza anlattığınızda artık ona birey olarak paha verdiğinizi ve önemsediğinizi göstermiş olursunuz. Onunla konuşun, anlatın bir süre daha sonra bakılırsaceksiniz ki o da size samimiyetle her şeyini anlatacaktır. Lakin çocuğunuz size bir şey anlatacaksa lütfen işinizi gücünüzü bırakın ve çocuğunuzun göz hizasına gelerek onu dinleyin. Sonuna kadar dinleyin. Yargılamadan, eleştirmeden samimiyetle dinleyin.
• Çocuğunuzu olduğu üzere kabullenin. Kendi beklentilerinizi ona dayatmamaya ihtimam gösterin Sizin isteklerinizi yapınca ödül yapmayınca ceza vermeyin. Gerekli gereksiz ödüllendirmeyin. Çocuğunuzun da birey olduğunun şuurunda olarak davranın.
• Çocuğunuzun yaşına uygun sorumluluk almasına müsaade verin. Konut için de makul nazaranvler ve sorumlulukları vererek özgüven hissini pekiştirmelisinizdir.
•Sürekli takviye vermek yerine çocuğunuza fırsat tanıyın. Neler yapabildiğini hem kendi görsün birebir vakitte siz görün. Örneğin kendi gibir dahabilir, ellerini yıkayabilir, yemeğini yiyebilir, ödevlerini yapabilir. Bu örnekler yaş ve gelişim düzebir daha göre değişkenlik gösterdiğini unutmayarak çocuğunuza fırsat verin.
• Daima ikramlar almayın. Çocuğun doyumsuz olmasını istemiyorsanız şayet. Her vakit oyuncak alınamayacağını ve tahminen de para biriktirmesini destekleyerek ayın aşikâr periyodunda oyuncak alabileceğini benimsetin. Sabır ve beklemeyi öğrenerek oyuncağının da değerini bilerek oynamayı öğrenecektir.
• Diğer çocuklarla kıyaslamayın. Her çocuk özel ve biriciktir. Çocuğunuzun kendi gelişimi ile ilgilenin.
• Çocuğunuza sevdiğinizi söylemekten çekinmeyin ve bunu davranışlarınızla gösterin. Sevildiğini hisseden çocuk şımarmaz.
• Kendine güvenen, kendini kıymetli hisseden ve öz farkındalığı olan çocuk, hayat ne getirirse getirsin, kesinlikle bir çıkış yolu bulur. Özgüvenli çocuklar, kusur yapmanın da doğal bir müddetç olduğunu bildikleri için bunlardan ders alırlar. bu biçimdece geriye değil her vakit ileriye bakarlar.
Keyifli çocuk yetiştirmek için bir ebeveyn olarak davranışlarımızı gözden geçirmekte fayda var. Kendine yetmeyi bilen, öz farkındalığı olan bir çocuk yetiştirmek sanıldığı kadar güç olmasa gerek.
Çocuk dünyaya geldiği andan itibaren toplumun en küçük ünitesi olan aile ortasında yaşamaya başlar. bu biçimdece çocuğun birinci toplumsal etkileşimi anne-babası ile başlar ve çabucak sonrasında aile etrafındaki başka yakın bireylerle devam eder. Çocuk fizikî, duygusal, zihinsel ve lisan istikametinden geliştikçe etrafı de genişler. Aile ortasında başlayan bu toplumsal etkileşim, arkadaş ilgileri ve okuldaki yaşantılarla devam eder. Yetişkinlik devrinde ise iş yaşantısı ile daha farklı bir boyut kazanır.
Çocuklar duygusal gelişmeninde anne yakınlığı, zeka gelişmeninde ise baba yakınlığının kıymeti epeyce büyüktür. Sevgi ve inanç, çocuğun gelişmesinde oksijenden, besinden daha değerlidir. Keyifli, sevgi dolu ve kabul edildiğini hissettiği aile ortamında büyüyen çocuklar gelişim devirlerini de sağlıklı bir biçimde ilerleyecektir.
Çocukların küçük yaşlarda muhtaçlığı olan sadece sizsiniz. Biroldukca şeyin şuurunda lakin yalnızca memnun bir çocuk yetiştirmek için tekliflere gereksiniminiz var ise yazım sizler için. İşte memnun çocuk yetiştirmek için size klavuz niteliğinde teklifler..
• Bebeklik devrinden itibaren anne-babalarından fazlaca ilgi goren ve kabul edildiğini hisseden çocuklar daha olumlu bir benlik hürmetine sahip olurlar. Bu yüzden anne-baba ve okul hayatından daha sonra da öğretmenler, çocuğun olumlu bir davranışta bulunduğu ve bir işi başardığı vakit ona gülümseyerek, başını okşayarak ve beğenisini söz ederek çocuğun benlik gelişmenini desteklemelidir.
• Memnunluk paylaştıkça artar. Keyifli bir çocuk istiyorsanız evvela anne-baba olarak sizlerin memnun olması gerekir. Çocuklar ailelerinin aynasıdır. Gerilimli ve dertli durumları yönetebilmek, iş hayatında yaşanan aksilikleri konuta gelince dışarıda bırakabilmek üzere gerilim yönetebilme maharetini geliştirmelidir. Çocuklar korkulu olduğunuzu, onlarla istekli ve isteyerek oyun oynayıp oynamadığınızı anlarlar.
• Çocuğunuz büyüdüğünde annem ve babam benim fazlaca uygun okullara gidebilmem için fazlaca fazla çalıştılar o denli ki ben uyuduktan daha sonra konuta gelirlerdi ne kadar hoş günlerdi diye hatırlamazlar. Hatırlayacakları kısım sizin ne kadar ağır ve gerilimli olduğunuz olacaktır. Asıl hatırlamalarını istediğimiz hoş vakit ve anılar biriktirdiğiniz vakit içinder olacaktır. şüphesiz ki bir yetişkinin sorumluluğu daima oyun oynamaya imkan vermeyecektir. Burada kıymetli olan geçirilen vaktin
niteliği ve kalitesidir. Kendinizi o anda hissetmeniz ve keyif alarak vakit geçirmenizdir.
• Çocuğunuzla bol ölçüde sohbet edin ve onları can kulağıyla dinleyin. Gün ortasında neler yaptığınızı, sizi nelerin heyecanlandırdığını, nelerin sinirlendirdiğini, kimlerle neler yaptığınızı anlatın. Çocuğunuza anlattığınızda artık ona birey olarak paha verdiğinizi ve önemsediğinizi göstermiş olursunuz. Onunla konuşun, anlatın bir süre daha sonra bakılırsaceksiniz ki o da size samimiyetle her şeyini anlatacaktır. Lakin çocuğunuz size bir şey anlatacaksa lütfen işinizi gücünüzü bırakın ve çocuğunuzun göz hizasına gelerek onu dinleyin. Sonuna kadar dinleyin. Yargılamadan, eleştirmeden samimiyetle dinleyin.
• Çocuğunuzu olduğu üzere kabullenin. Kendi beklentilerinizi ona dayatmamaya ihtimam gösterin Sizin isteklerinizi yapınca ödül yapmayınca ceza vermeyin. Gerekli gereksiz ödüllendirmeyin. Çocuğunuzun da birey olduğunun şuurunda olarak davranın.
• Çocuğunuzun yaşına uygun sorumluluk almasına müsaade verin. Konut için de makul nazaranvler ve sorumlulukları vererek özgüven hissini pekiştirmelisinizdir.
•Sürekli takviye vermek yerine çocuğunuza fırsat tanıyın. Neler yapabildiğini hem kendi görsün birebir vakitte siz görün. Örneğin kendi gibir dahabilir, ellerini yıkayabilir, yemeğini yiyebilir, ödevlerini yapabilir. Bu örnekler yaş ve gelişim düzebir daha göre değişkenlik gösterdiğini unutmayarak çocuğunuza fırsat verin.
• Daima ikramlar almayın. Çocuğun doyumsuz olmasını istemiyorsanız şayet. Her vakit oyuncak alınamayacağını ve tahminen de para biriktirmesini destekleyerek ayın aşikâr periyodunda oyuncak alabileceğini benimsetin. Sabır ve beklemeyi öğrenerek oyuncağının da değerini bilerek oynamayı öğrenecektir.
• Diğer çocuklarla kıyaslamayın. Her çocuk özel ve biriciktir. Çocuğunuzun kendi gelişimi ile ilgilenin.
• Çocuğunuza sevdiğinizi söylemekten çekinmeyin ve bunu davranışlarınızla gösterin. Sevildiğini hisseden çocuk şımarmaz.
• Kendine güvenen, kendini kıymetli hisseden ve öz farkındalığı olan çocuk, hayat ne getirirse getirsin, kesinlikle bir çıkış yolu bulur. Özgüvenli çocuklar, kusur yapmanın da doğal bir müddetç olduğunu bildikleri için bunlardan ders alırlar. bu biçimdece geriye değil her vakit ileriye bakarlar.
Keyifli çocuk yetiştirmek için bir ebeveyn olarak davranışlarımızı gözden geçirmekte fayda var. Kendine yetmeyi bilen, öz farkındalığı olan bir çocuk yetiştirmek sanıldığı kadar güç olmasa gerek.