“Kadınlar Venüs’ten Erkekler Mars’tan” Aile ve İlgi Terapisti olarak çalıştığım yüzlerce çift oldu. Alakaların olumsuz gidişatı ile ilgili görünen biroldukca niye var. Asıl görünmeyen niçinler daha fazla risk barındırıyor. Temelde görünen sorun üzerinde çalışılıp, süreksiz bir rahatlık sağlandığında gelecekte daha şiddetli bir halde “Geçinememe” durumu ortaya çıkıyor. Evliliklerde vakit ilerledikçe üstü örtülen husus artıyor. Kanıksama kararı asıl sorun yeterlice derinde kalabiliyor. Bastırılan, geçiştirilen sıkıntılar eşlerde öfke, haksızlığa uğrama hissi, intikam alma isteği üzere hislerin gelişmesini sağlıyor.
İnsanın temelde her türlü münasebetinde aradığı birkaç ana his var. Sıhhatinin önemsenmesi, gerekli olmak, bedelli olmak, takdir edilmek, gelişmek üzere. Bunları gereğince hissetmediğimiz münasebetlerden uzaklaşma eğilimindeyiz. Doğal olarak bunları hissettiremediğimiz bireylerde bizden uzaklaşır. Bağların olumsuz gidişata başlama sebebi yüksek ihtimalle bunlardan biri ya da birkaçının noksanlığıyla başlıyor. Hele ki; yetiştirilme usulümüzde bunlara aç isek durum daha yüksek frekansla karışmaya başlıyor.
“Anlamalıyız ki şayet memnun bir toplum olarak gelişmek istiyorsak, insanın tabiatını, Kadın-Erkek doğal farklılıklarını dikkatlice incelememiz ve ikisini nasıl uyumlu bir biçimde birleştirebileceğimizi anlamamız gerekir. Bu, görünürde tabiatımızda olan farklılıkları yok etmek değildir, tersine, birbirimizi tamamlamaktır, herkes olduğu üzeredir.”
(Dr. Laitman’ın konuşmasından alıntı, 11 Aralık 2007)
Evlilik sonucu verirken her iki kişi de onların dünyanın en keyifli çifti olduğunu düşünürler. Hayalindeki bayanı ya da adamı artık bulmuşlardır. Sevdiceğinin birebir kendisi üzere düşündüğünü kendisi üzere hissettiğini, hayata birebir pencereden baktıklarını söylerler. halbuki evlilikte etkenler ve değişkenler yalnızca bir erkek ve bir bayan değildir. Hatta ikisinin birebir pencereden bakması hakikaten hayaldir. Zira doğal farklılıklar vardır. En değerlisi evlilik ömrü gerçektir! İçinde duygusal ve maddi zahmetlerin, hastalıkların, çocuklarla ilgili faktörlerin, yetiştirilme üsluplarının vs. etkilediği gerçek bir yaşantıdır.
“Kadınlar venüsten erkekler marstan”. Adeta Farklı dünyalardan gelmiş üzereyiz. niye mi? Zira bayanlar günde yaklaşık 20.000 söz kullanırken erkekler yalnızca 7.000 sözle yetiniyor. Bayanlar sorununu biroldukça bireye anlatırken, erkekler paylaşmadan ortasında yaşamayı tercih ediyor. Bayanlar sorunun ne hissettirdiğine odaklıyken, erkekler tahlili düşünüyor. Bayanlar ayrıntıya sanata hassasiyetlere kıymet verirken, erkekler iktisada, toplumsal statüye ve güce odaklı. Erkekler zayıflık göstermemek için umursamaz görünüyor, bayanlar ağlamaktan ya da hislerini söz etmekten çekinmiyorlar. Erkekler için renklerin tonları yoktur, bayanlar için onlarca renk tonu tanımı mümkündür. Okurken de fark ettiğiniz üzere, bunlar eksiklik ya da fazlalık değil doğal olarak tamamlayıcı farklılıklardır.
Kıyamet nerede mi kopuyor? Erkek bayanın, bayan erkeğin kendisi üzere düşünmesi hissetmesi ve algılaması gerektiğini düşündüğünde…
Üstte gereksinim duyulan temel hisleri, üstüne bayan ve erkek tabiatının normallerini birleştirince mutluluğun anahtarının bu gereksinim ve farklılıkları gözetince kazanılacağı konusunda hemfikir olacağımızı umuyorum.
Ellerinde kılıç ve karşılıklı savaşan iki insan düşünün. Yalnızca birinin kılıcı bırakması barışı sağlar mı? Sanırım yaşlılıkta birbirine sevgi ve hürmetle bakan bir çift olmak için dikkatli davranmalıyız. “Kavganın kazananı yoktur.”
Münasebetlerde ortak yanlara ve tamamlayıcı ögelere değil de farklılıklarımıza odaklanırsak sonuç iç açıcı olmayacaktır.
İnsanın temelde her türlü münasebetinde aradığı birkaç ana his var. Sıhhatinin önemsenmesi, gerekli olmak, bedelli olmak, takdir edilmek, gelişmek üzere. Bunları gereğince hissetmediğimiz münasebetlerden uzaklaşma eğilimindeyiz. Doğal olarak bunları hissettiremediğimiz bireylerde bizden uzaklaşır. Bağların olumsuz gidişata başlama sebebi yüksek ihtimalle bunlardan biri ya da birkaçının noksanlığıyla başlıyor. Hele ki; yetiştirilme usulümüzde bunlara aç isek durum daha yüksek frekansla karışmaya başlıyor.
“Anlamalıyız ki şayet memnun bir toplum olarak gelişmek istiyorsak, insanın tabiatını, Kadın-Erkek doğal farklılıklarını dikkatlice incelememiz ve ikisini nasıl uyumlu bir biçimde birleştirebileceğimizi anlamamız gerekir. Bu, görünürde tabiatımızda olan farklılıkları yok etmek değildir, tersine, birbirimizi tamamlamaktır, herkes olduğu üzeredir.”
(Dr. Laitman’ın konuşmasından alıntı, 11 Aralık 2007)
Evlilik sonucu verirken her iki kişi de onların dünyanın en keyifli çifti olduğunu düşünürler. Hayalindeki bayanı ya da adamı artık bulmuşlardır. Sevdiceğinin birebir kendisi üzere düşündüğünü kendisi üzere hissettiğini, hayata birebir pencereden baktıklarını söylerler. halbuki evlilikte etkenler ve değişkenler yalnızca bir erkek ve bir bayan değildir. Hatta ikisinin birebir pencereden bakması hakikaten hayaldir. Zira doğal farklılıklar vardır. En değerlisi evlilik ömrü gerçektir! İçinde duygusal ve maddi zahmetlerin, hastalıkların, çocuklarla ilgili faktörlerin, yetiştirilme üsluplarının vs. etkilediği gerçek bir yaşantıdır.
“Kadınlar venüsten erkekler marstan”. Adeta Farklı dünyalardan gelmiş üzereyiz. niye mi? Zira bayanlar günde yaklaşık 20.000 söz kullanırken erkekler yalnızca 7.000 sözle yetiniyor. Bayanlar sorununu biroldukça bireye anlatırken, erkekler paylaşmadan ortasında yaşamayı tercih ediyor. Bayanlar sorunun ne hissettirdiğine odaklıyken, erkekler tahlili düşünüyor. Bayanlar ayrıntıya sanata hassasiyetlere kıymet verirken, erkekler iktisada, toplumsal statüye ve güce odaklı. Erkekler zayıflık göstermemek için umursamaz görünüyor, bayanlar ağlamaktan ya da hislerini söz etmekten çekinmiyorlar. Erkekler için renklerin tonları yoktur, bayanlar için onlarca renk tonu tanımı mümkündür. Okurken de fark ettiğiniz üzere, bunlar eksiklik ya da fazlalık değil doğal olarak tamamlayıcı farklılıklardır.
Kıyamet nerede mi kopuyor? Erkek bayanın, bayan erkeğin kendisi üzere düşünmesi hissetmesi ve algılaması gerektiğini düşündüğünde…
Üstte gereksinim duyulan temel hisleri, üstüne bayan ve erkek tabiatının normallerini birleştirince mutluluğun anahtarının bu gereksinim ve farklılıkları gözetince kazanılacağı konusunda hemfikir olacağımızı umuyorum.
Ellerinde kılıç ve karşılıklı savaşan iki insan düşünün. Yalnızca birinin kılıcı bırakması barışı sağlar mı? Sanırım yaşlılıkta birbirine sevgi ve hürmetle bakan bir çift olmak için dikkatli davranmalıyız. “Kavganın kazananı yoktur.”
Münasebetlerde ortak yanlara ve tamamlayıcı ögelere değil de farklılıklarımıza odaklanırsak sonuç iç açıcı olmayacaktır.