CatWalk
New member
Uzun bir müddetdir imtihana hazırlanmak bilhassa pandemi devrinde YKS adaylarının yorucu bir müddetç geçirmelerine niye oldu. Bir buçuk yıldır yaşanan belirsizlikler, konuttan çıkamamak ve okulların bir açılıp bir kapanması öğrenciler üzerine daha büyük yüklerin eklenmesine niye oldu. İmtihan gününün yaklaşması ise imtihana girecek adaylarda korku ve endişeyi arttırdı. Olumsuz hislerin daha kollayıcı olduğunu söyleyen MEF Üniversitesi Rehberlik ve Ruhsal Danışmanlık Öğretim Üyesi Prof. Dr. Zümra Atalay, “Kaygı ve endişe üzere olumsuz hisler birey için daha hamidir. Zira bizim daha fazla performans sergilememizi sağlar. Ayrıyeten bu hisler makus ya da düşman değildir. Hatta bir noktaya kadar dostumuzdur. Zira aslında buradaki sorun ve bizim için zorlayıcı olan şey his değil, bizim his ile kurduğumuz alaka biçimi” dedi.
Yaşadığımız duyguyu ‘hoşa gitmeyen bir duygu’ olarak gördüğümüz vakit zihnimizin olumsuz senaryolara yöneldiğini belirten Prof. Dr. Zümra Atalay kelamlarını şöyleki sürdürdü:
“O senaryolar daima varlar. Zira karşımızda bizi zorladığını düşündüğümüz bahisle ilgili sorumlulukları alabilmemiz için bizi uyarıyor. Bak imtihandan geçebilmek için çalışmalısın, bu zorlanmayla baş etmek için performans göstermelisin diyor zihin. aslına bakarsan asıl tasa ve gerilimle ilgili sorun burada başlıyor. Yaşadığımız hissin yoğunluğu ve onun bizi yönetmesine müsaade vermemiz asıl sorun.
Zira kimi vakit hayatta yaşadığımız güzele gitmeyen hisleri kendimizden büyük tutuyoruz.
İmtihan için de birebir durum geçerli. İmtihan gerilimi aslında imtihanın kendisinden çok imtihanın kararına dair beklentilerimiz, kaygılarımız ve olumsuz senaryolarımızdır. ötürüsıyla bu hisleri fark edip hissetmek gerekiyor. Zira burada bu his ile kurduğumuz bağ biçimi hayli kıymetli. ‘Bu duyguyu hisseden kişi benim ancak bu his ben değilim’ diyebilmek gerekiyor. Zira zihinde biroldukca his var. Korku anında hissedilenler zihinin ortasındaki fikirlerden yalnızca birkaç tanesi. Yani başarısız olmak üzere başarılı olmak da var. Güzele giden ve gitmeyen fikirler ve hisler zihnin içeriğini oluşturuyor. Öncelikle bunu fark etmek lazım. İmtihan sorun değil imtihana dair his ve niyetler bizim sorunumuz. Öbür yandan olumsuz duygusal bir durum yaşadığımızda o duyguyu yalnızca biz yaşıyormuşuz üzere davranıyoruz. Güya imtihana giren o kadar kişi içinde tek telaş duyan bizmişiz üzere davranıp kendimizi izole ediyoruz.”
5 UNSURDA İMTİHAN GERİLİMİNİ DİREKTÖRÜN YOLLARI
1. Tüm bunlarla başa çıkabilmek için hislere müsaade vermek gerekiyor. Hisleri bir düşman olarak görmeden bizi motive eden bir istikametini fark etmemiz gerekiyor. Biz buna hislerle arkadaşlık kurmak diyoruz. Yaşadığımız her ne ise onu fark edebilmek ve isimlendirmek epey kıymetli.
2. Sorunun gelecek tasasıyla ilgili olduğunu bilmek hayli değerli. Bu sebepten konsantrasyonu şu ana taşıyabilmek ve orada tutmak gerekiyor. Gelecekle ilgili kaygılanmak yerine şu anda yapılabileceklere odaklanmalı.
3. Bilhassa son devirde imtihan telaşıyla ilgili olarak yalnız olmadığımızı bilmemiz gerekiyor. Aşağı üst imtihana girecek olan herkes tıpkı hisleri yaşıyor. Bunu bilmeniz ve farkında olmanız fazlaca değerli.
4. Hisleri tanıdıktan daha sonra onlarla yaşamayı bilmek de gerekli. Örneğin imtihan sırasında bu hisler zihinde belirdiğinde onları geçiştirmeden devam edebilmek kıymetli. Bu hisler varken panik yapmak yerine imtihana odaklanmalı.
5. Vücudu rahatlatmak, zihni rahatlamaktan daha kolaydır. Bütün bu gerginlikler vücudun kasılmasına yol açar. ötürüsıyla vücudu ve nefesi rahatlamak, meditasyon yapmak ve vücuda odaklanmak zihnin de rahatlamasına yardımcı olur.
KORKUNUN GEREKSİZ OLDUĞUNU SÖYLEMEK BİR İŞE YARAMAZ
“Zihin bir üretim fabrikasıdır. Güzele gitmeyen fikirler üzere imtihanın muhtemel neticelerina bakılırsa de senaryolar üretir. Bu hislerin geçmesini beklersek geçmeyecektir. Onlarla yaşamayı öğrenmeliyiz. ötürüsıyla imtihan gerilimi yaşayan çocuğa yaşadığı hissin gereksiz olduğunu söylemek hiç bir işe yaramaz. Ona bunu hissederken yaşadığı hissin olağan olduğunu anlatmamız lazım. Zira hisleri biz seçemeyiz lakin onları deneyimleme biçimimizi seçebiliriz. Dolaysıyla çocukla ‘duygudaşlık’ kurabilmek epeyce değerli. Onlara şefkatli yaklaşmak gerekiyor. Lakin bu şefkat acımak ya da onu kurban olarak görmek manasına gelmiyor. ‘ Sana bu devir nasıl dayanak olabilirim’ sorusunu sorabilmek hayli değerli. Zira herkes en yeterli kendini bilir ve bu sorunun karşılığı çocuğun neye gereksinimi olduğunu ortaya çıkarır. Seni dinleyebilirim demek epey değerli.”
Yaşadığımız duyguyu ‘hoşa gitmeyen bir duygu’ olarak gördüğümüz vakit zihnimizin olumsuz senaryolara yöneldiğini belirten Prof. Dr. Zümra Atalay kelamlarını şöyleki sürdürdü:
“O senaryolar daima varlar. Zira karşımızda bizi zorladığını düşündüğümüz bahisle ilgili sorumlulukları alabilmemiz için bizi uyarıyor. Bak imtihandan geçebilmek için çalışmalısın, bu zorlanmayla baş etmek için performans göstermelisin diyor zihin. aslına bakarsan asıl tasa ve gerilimle ilgili sorun burada başlıyor. Yaşadığımız hissin yoğunluğu ve onun bizi yönetmesine müsaade vermemiz asıl sorun.
Zira kimi vakit hayatta yaşadığımız güzele gitmeyen hisleri kendimizden büyük tutuyoruz.
İmtihan için de birebir durum geçerli. İmtihan gerilimi aslında imtihanın kendisinden çok imtihanın kararına dair beklentilerimiz, kaygılarımız ve olumsuz senaryolarımızdır. ötürüsıyla bu hisleri fark edip hissetmek gerekiyor. Zira burada bu his ile kurduğumuz bağ biçimi hayli kıymetli. ‘Bu duyguyu hisseden kişi benim ancak bu his ben değilim’ diyebilmek gerekiyor. Zira zihinde biroldukca his var. Korku anında hissedilenler zihinin ortasındaki fikirlerden yalnızca birkaç tanesi. Yani başarısız olmak üzere başarılı olmak da var. Güzele giden ve gitmeyen fikirler ve hisler zihnin içeriğini oluşturuyor. Öncelikle bunu fark etmek lazım. İmtihan sorun değil imtihana dair his ve niyetler bizim sorunumuz. Öbür yandan olumsuz duygusal bir durum yaşadığımızda o duyguyu yalnızca biz yaşıyormuşuz üzere davranıyoruz. Güya imtihana giren o kadar kişi içinde tek telaş duyan bizmişiz üzere davranıp kendimizi izole ediyoruz.”
5 UNSURDA İMTİHAN GERİLİMİNİ DİREKTÖRÜN YOLLARI
1. Tüm bunlarla başa çıkabilmek için hislere müsaade vermek gerekiyor. Hisleri bir düşman olarak görmeden bizi motive eden bir istikametini fark etmemiz gerekiyor. Biz buna hislerle arkadaşlık kurmak diyoruz. Yaşadığımız her ne ise onu fark edebilmek ve isimlendirmek epey kıymetli.
2. Sorunun gelecek tasasıyla ilgili olduğunu bilmek hayli değerli. Bu sebepten konsantrasyonu şu ana taşıyabilmek ve orada tutmak gerekiyor. Gelecekle ilgili kaygılanmak yerine şu anda yapılabileceklere odaklanmalı.
3. Bilhassa son devirde imtihan telaşıyla ilgili olarak yalnız olmadığımızı bilmemiz gerekiyor. Aşağı üst imtihana girecek olan herkes tıpkı hisleri yaşıyor. Bunu bilmeniz ve farkında olmanız fazlaca değerli.
4. Hisleri tanıdıktan daha sonra onlarla yaşamayı bilmek de gerekli. Örneğin imtihan sırasında bu hisler zihinde belirdiğinde onları geçiştirmeden devam edebilmek kıymetli. Bu hisler varken panik yapmak yerine imtihana odaklanmalı.
5. Vücudu rahatlatmak, zihni rahatlamaktan daha kolaydır. Bütün bu gerginlikler vücudun kasılmasına yol açar. ötürüsıyla vücudu ve nefesi rahatlamak, meditasyon yapmak ve vücuda odaklanmak zihnin de rahatlamasına yardımcı olur.
KORKUNUN GEREKSİZ OLDUĞUNU SÖYLEMEK BİR İŞE YARAMAZ
“Zihin bir üretim fabrikasıdır. Güzele gitmeyen fikirler üzere imtihanın muhtemel neticelerina bakılırsa de senaryolar üretir. Bu hislerin geçmesini beklersek geçmeyecektir. Onlarla yaşamayı öğrenmeliyiz. ötürüsıyla imtihan gerilimi yaşayan çocuğa yaşadığı hissin gereksiz olduğunu söylemek hiç bir işe yaramaz. Ona bunu hissederken yaşadığı hissin olağan olduğunu anlatmamız lazım. Zira hisleri biz seçemeyiz lakin onları deneyimleme biçimimizi seçebiliriz. Dolaysıyla çocukla ‘duygudaşlık’ kurabilmek epeyce değerli. Onlara şefkatli yaklaşmak gerekiyor. Lakin bu şefkat acımak ya da onu kurban olarak görmek manasına gelmiyor. ‘ Sana bu devir nasıl dayanak olabilirim’ sorusunu sorabilmek hayli değerli. Zira herkes en yeterli kendini bilir ve bu sorunun karşılığı çocuğun neye gereksinimi olduğunu ortaya çıkarır. Seni dinleyebilirim demek epey değerli.”