Zeynep
New member
Her Teşhis Kapalı İstiare Midir? Hadi Bir Tartışalım!
Selam forumdaşlar! Bugün yine derin bir konuya dalıyoruz ama bu sefer hem zihin açıcı hem de bolca gülme garantili! Bildiğiniz gibi, her gün yeni yeni teşhisler konuluyor. Kimisi doktorlardan, kimisi psikologlardan geliyor ama ya bazen bizim kendi hayatlarımızda, ilişkilerimizde yaptığımız teşhisler? Hani şu “Kapalı istiare” dediğimiz şey var ya, işte bu tam da o! Her şeyi bir metaforla açıklamak mı? Hadi bakalım, girelim mi bu tezatlı dünyaya?
Erkeklerin Çözüm Odaklı Teşhisleri: Doktor Gibi!
Erkekler ne yapar? Çözüm odaklıdır. Bir problemi gördüler mi hemen çözüm üretirler. Durun bir dakika, burada kadınlar hemen itiraz edecek, biliyorum! Ama bir örnek vereyim: Diyelim ki bir arkadaşınız başına gelen talihsizlikleri anlatıyor. Erkek olarak siz hemen devreye girip “Aman kardeşim, şöyle yap, şunu yap, bunu yap!” dersiniz. Ve işler bitmiştir. Kafanızda çözüm tamamdır. Hedefe ulaşmak için doğru yolu buldunuz ve o kişi de problemi çözülmüş gibi rahatlar. Çünkü ne oldu? Yaptığınız şey, işte “kapalı istiare”nin ta kendisiydi! “Sorun ne?” dediniz, “Çözüm şu!” dediniz ve bam! Her şey yerine oturdu. Klasik erkek yaklaşımı!
Peki, ya kadınlar?
Kadınların Empatik ve İlişki Odaklı Yaklaşımı: Biraz Derinleşmek Gerekir!
Kadınlar, problemleri çözmekten çok, çözümün “derinliğine” inerler. Ama şimdi hemen “Kadınlar da çözüm odaklıdır, ne demek istiyorsun?” demeyin, çünkü burada farklı bir şeyden bahsediyorum. Hadi biraz mizahi bir şekilde açıklayayım: Diyelim ki kadın bir arkadaşını dinliyor, o arkadaşının bir sorununu anlatıyor ve kadın hemen şu soruyu soruyor: “Ama sen bunu nasıl hissettin?” Veya “Bu durumda seni nasıl etkiledi?” Bu soruların ardında bir çözüm arayışı yok aslında; bir çeşit empatik çözüm, yüreklere dokunan bir yaklaşım var! Hedef, “duygusal çözüm” bulmak, yüzeyin altına inmek, hisleri anlamak. Yani, kadınlar, istiareyi baştan sona anlatmazlar, hislerini aktarırlar. “Sorun ne?” diye sorduklarında, işin içine bir metafor girer, bir edebi dille yaklaşılır.
Ama yine de, kadınlar işin içine duygusal olarak girdikten sonra, sorun çözülmüş mü olur? Evet, aslında olur. Yalnızca erkeklerin doğrudan çözüm sunduğu yöntemden farklı olarak, kadınlar biraz daha “daha uzun vadeli” çözüm üretirler. Hem de daha anlamlı!
Teşhis ve İstiare: İşte Bu, İki Dünyanın Çarpışması!
Şimdi geldi en önemli soruya! Her teşhis kapalı istiare midir? Aslında bu tamamen bakış açısına bağlı! Erkekler bir sorunu gördüklerinde, cevabını verirler. Kadınlar ise sorunun içini “gizlice” açar, bazen “istiare” yoluyla, bazen de ilişki içinde çözümü arayarak giderler. Ama ne olursa olsun, sonuçta ikisi de bir tür “metaforla” çözüm arayışıdır. Belki de bir teşhis ne kadar kapalı olursa, çözümü o kadar açık olur, kim bilir?
Örneğin, bir arkadaşınızın sürekli hayal kırıklığı yaşadığını düşünün. Erkek olarak ona, “Hayatımda bunları yaparsan, bu sorun çözülür!” diye direk bir çözüm önerirsiniz. Ama kadınlar? “Sen buna nasıl bakıyorsun?” “Bu seni nasıl etkiliyor?” diye sorarak, metaforik bir çözüm önerisiyle, probleminin çözülmesi gerektiğine dair bir his verirler. Yani belki de her teşhis, bir kapalı istiareye dönüşüyor. Çünkü her sorunun çözümü, sadece doğru bir bakış açısı meselesi!
Yorumlarınızı Bekliyoruz: Sizce Her Teşhis Kapalı İstiare Mi?
Şimdi, forumdaşlar! Bu kadar derinlemesine bir çözüm arayışıyla yazıyı bitirmek de olmaz! Ne düşünüyorsunuz? Erkeklerin çözüm odaklı, kadınların ise empatik yaklaşımındaki farkları çokça gözlemledik, peki ya sizce gerçekten her teşhis kapalı istiare mi?
Hadi gelin, buradan farklı hikayelerle birbirimizi güldürelim, eğlendirelim ve belki de bir çözüm arayışına hep birlikte girişelim! Erkekler, kendi çözüm önerilerini paylaşsın, kadınlar da empatik yaklaşımlarını bizlerle buluştursun. Bakalım bu “kapalı istiare” olayının ne kadar derinine inebiliriz!
Selam forumdaşlar! Bugün yine derin bir konuya dalıyoruz ama bu sefer hem zihin açıcı hem de bolca gülme garantili! Bildiğiniz gibi, her gün yeni yeni teşhisler konuluyor. Kimisi doktorlardan, kimisi psikologlardan geliyor ama ya bazen bizim kendi hayatlarımızda, ilişkilerimizde yaptığımız teşhisler? Hani şu “Kapalı istiare” dediğimiz şey var ya, işte bu tam da o! Her şeyi bir metaforla açıklamak mı? Hadi bakalım, girelim mi bu tezatlı dünyaya?
Erkeklerin Çözüm Odaklı Teşhisleri: Doktor Gibi!
Erkekler ne yapar? Çözüm odaklıdır. Bir problemi gördüler mi hemen çözüm üretirler. Durun bir dakika, burada kadınlar hemen itiraz edecek, biliyorum! Ama bir örnek vereyim: Diyelim ki bir arkadaşınız başına gelen talihsizlikleri anlatıyor. Erkek olarak siz hemen devreye girip “Aman kardeşim, şöyle yap, şunu yap, bunu yap!” dersiniz. Ve işler bitmiştir. Kafanızda çözüm tamamdır. Hedefe ulaşmak için doğru yolu buldunuz ve o kişi de problemi çözülmüş gibi rahatlar. Çünkü ne oldu? Yaptığınız şey, işte “kapalı istiare”nin ta kendisiydi! “Sorun ne?” dediniz, “Çözüm şu!” dediniz ve bam! Her şey yerine oturdu. Klasik erkek yaklaşımı!
Peki, ya kadınlar?
Kadınların Empatik ve İlişki Odaklı Yaklaşımı: Biraz Derinleşmek Gerekir!
Kadınlar, problemleri çözmekten çok, çözümün “derinliğine” inerler. Ama şimdi hemen “Kadınlar da çözüm odaklıdır, ne demek istiyorsun?” demeyin, çünkü burada farklı bir şeyden bahsediyorum. Hadi biraz mizahi bir şekilde açıklayayım: Diyelim ki kadın bir arkadaşını dinliyor, o arkadaşının bir sorununu anlatıyor ve kadın hemen şu soruyu soruyor: “Ama sen bunu nasıl hissettin?” Veya “Bu durumda seni nasıl etkiledi?” Bu soruların ardında bir çözüm arayışı yok aslında; bir çeşit empatik çözüm, yüreklere dokunan bir yaklaşım var! Hedef, “duygusal çözüm” bulmak, yüzeyin altına inmek, hisleri anlamak. Yani, kadınlar, istiareyi baştan sona anlatmazlar, hislerini aktarırlar. “Sorun ne?” diye sorduklarında, işin içine bir metafor girer, bir edebi dille yaklaşılır.
Ama yine de, kadınlar işin içine duygusal olarak girdikten sonra, sorun çözülmüş mü olur? Evet, aslında olur. Yalnızca erkeklerin doğrudan çözüm sunduğu yöntemden farklı olarak, kadınlar biraz daha “daha uzun vadeli” çözüm üretirler. Hem de daha anlamlı!
Teşhis ve İstiare: İşte Bu, İki Dünyanın Çarpışması!
Şimdi geldi en önemli soruya! Her teşhis kapalı istiare midir? Aslında bu tamamen bakış açısına bağlı! Erkekler bir sorunu gördüklerinde, cevabını verirler. Kadınlar ise sorunun içini “gizlice” açar, bazen “istiare” yoluyla, bazen de ilişki içinde çözümü arayarak giderler. Ama ne olursa olsun, sonuçta ikisi de bir tür “metaforla” çözüm arayışıdır. Belki de bir teşhis ne kadar kapalı olursa, çözümü o kadar açık olur, kim bilir?
Örneğin, bir arkadaşınızın sürekli hayal kırıklığı yaşadığını düşünün. Erkek olarak ona, “Hayatımda bunları yaparsan, bu sorun çözülür!” diye direk bir çözüm önerirsiniz. Ama kadınlar? “Sen buna nasıl bakıyorsun?” “Bu seni nasıl etkiliyor?” diye sorarak, metaforik bir çözüm önerisiyle, probleminin çözülmesi gerektiğine dair bir his verirler. Yani belki de her teşhis, bir kapalı istiareye dönüşüyor. Çünkü her sorunun çözümü, sadece doğru bir bakış açısı meselesi!
Yorumlarınızı Bekliyoruz: Sizce Her Teşhis Kapalı İstiare Mi?
Şimdi, forumdaşlar! Bu kadar derinlemesine bir çözüm arayışıyla yazıyı bitirmek de olmaz! Ne düşünüyorsunuz? Erkeklerin çözüm odaklı, kadınların ise empatik yaklaşımındaki farkları çokça gözlemledik, peki ya sizce gerçekten her teşhis kapalı istiare mi?
Hadi gelin, buradan farklı hikayelerle birbirimizi güldürelim, eğlendirelim ve belki de bir çözüm arayışına hep birlikte girişelim! Erkekler, kendi çözüm önerilerini paylaşsın, kadınlar da empatik yaklaşımlarını bizlerle buluştursun. Bakalım bu “kapalı istiare” olayının ne kadar derinine inebiliriz!