CatWalk
New member
Harun Karaburç – Dirimart, şu sıra Ahmet Öğüt’ün “It can and has been” başlıklı çok farklı bir tecrübe sunan şahsi standına konut sahipliği yapıyor. İstanbul’da en son 2016 yılında Alt Bomonti’de kapsamlı bir stant gerçekleştiren Öğüt, yıllar daha sonra bir daha kapsamlı ve yeri külliyen dönüştüren bir şahsi stantla karşımıza çıkıyor. Amsterdam’da yaşayan sanatçı, bu standında İstanbul’un yakın geçmişiyle alakalı hem kendi birebir vakitte izleyicilerin anılarını harekete geçiren yerleştirmeleri bir ortaya getiriyor. “It can and has been” ile gerçeğe dair algılarımızı bir daha canlandıran Öğüt’ün farklı disiplinlerdeki işlerini 3 Ekim 2021’e kadar Dirimart’ta izleyebilirsiniz.
Sürprizli bir seyahat
İşlerinde performans, desen, görüntü, yerleştirme, mekânsal müdahale üzere mecralar kullanan Öğüt, bu stantta izleyicileri de birer performansçıya dönüştürüyor. Girişte başına birtakım şaşırtan olaylar geleceği anlatılan ve isteği alınan izleyici içeriye girdikten daha sonra standın etkin bir modülü oluveriyor. Girişte, onları, aralığın katedilmediği bir seyahate davet eden şehirlerarası bir otobüs karşılıyor. “İzleyiciye stant çeşidi ya da stant gezme tecrübesinden fazla, hem kavramsal birebir vakitte fizikî açıdan sürprizlerle karşılaşacağı bir seyahat tecrübesi yaşatmayı hedefledim” biçiminde açıklıyor niyetini Öğüt. Yalnızca sanatkarın değil izleyicinin, teknisyenlerin, sergiyi kuran ustaların, sergiyi planlayanların, asistanların da bir standın vazgeçilmez kesimleri olduğunu düşünen Öğüt, bunu olabildiğince görünür kılmaya uğraş ediyor.
İzleyiciyi neyle sınırlıyoruz
Galerinin heykel bahçesine yerleştirilmiş olan “Kurumları İşgal Eden Canlılar” serisindeki heykeller, “Biz müzeleri ve sanat yapıtlarını tasarlarken izleyiciyi kimle ve neyle sınırlıyoruz?” sorusunun yanıtını arıyor. İzleyiciye yerçekimsizlik hissi veren Yerçekimsiz Oda’ya girdiğinizde buradaki işlere yamuk bakmak zorunda kalıyorsunuz. Bu odada, gerçek dışı görünen ancak yaşanmış ülke hudutlarını geçme öykülerinden yola çıkan desenlerden oluşan “Fantezilerdeki Fantastik Fizikî Dünya” serisi ilgi çekiyor. Öğüt’ün postadan devşirme gereçlerle oluşturduğu “Muhtemelen Özüretilmiş Posta Sanatı Arşivi”, Öğüt’ün Güney Kore, Fransa, Rusya, Almanya ve Japonya’da Reuters Haber Ajansı tarafınca haberleştirilmiş olayları kendi seyahatlerinde çektiği fotoğraflarla uyarlayıp oluşturduğu “Kayıt Tarihi: Temmuz 95” isimli kolaj serisi bir daha standın enteresan kısımlarından. Ahmet Öğüt’ün çağdaş sanatkarların meskenle ilgili ikonikleşmiş işlerinden kesitleri bir ortaya getirip kurguladığı “Evde Üretilmiş Yapıtlar” ve “Sanatçılar Müzik Yapınca” isimli makale-belgeselleri de seyircide büyük tesir bırakıyor.
Mizah hayatta kalma refleksimiz
Ahmet Öğüt, yapıtlarında çoğunlukla mizaha başvuruyor. Onun işlerindeki mizah ögesi, günlük hayatın akışında görmezden geldiğimiz problemleri ve gerçekleri su yüzüne çıkarıyor. Mizahı konuşamayacağımız bahisleri ele almak için en kıymetli aygıtlardan biri olarak goren Öğüt, “elbet maksat diğerlerinin acısıyla dalga geçmek değil. Ağlanacak halimizin ortasından, olduğumuzdan daha kuvvetli bir biçimde kurtulabilmek. Mizah, toplumsal akıl tutulması yaşadığımız anlarda bir nevi hayatta kalma refleksi” diyor.
Sürprizli bir seyahat
İşlerinde performans, desen, görüntü, yerleştirme, mekânsal müdahale üzere mecralar kullanan Öğüt, bu stantta izleyicileri de birer performansçıya dönüştürüyor. Girişte başına birtakım şaşırtan olaylar geleceği anlatılan ve isteği alınan izleyici içeriye girdikten daha sonra standın etkin bir modülü oluveriyor. Girişte, onları, aralığın katedilmediği bir seyahate davet eden şehirlerarası bir otobüs karşılıyor. “İzleyiciye stant çeşidi ya da stant gezme tecrübesinden fazla, hem kavramsal birebir vakitte fizikî açıdan sürprizlerle karşılaşacağı bir seyahat tecrübesi yaşatmayı hedefledim” biçiminde açıklıyor niyetini Öğüt. Yalnızca sanatkarın değil izleyicinin, teknisyenlerin, sergiyi kuran ustaların, sergiyi planlayanların, asistanların da bir standın vazgeçilmez kesimleri olduğunu düşünen Öğüt, bunu olabildiğince görünür kılmaya uğraş ediyor.
İzleyiciyi neyle sınırlıyoruz
Galerinin heykel bahçesine yerleştirilmiş olan “Kurumları İşgal Eden Canlılar” serisindeki heykeller, “Biz müzeleri ve sanat yapıtlarını tasarlarken izleyiciyi kimle ve neyle sınırlıyoruz?” sorusunun yanıtını arıyor. İzleyiciye yerçekimsizlik hissi veren Yerçekimsiz Oda’ya girdiğinizde buradaki işlere yamuk bakmak zorunda kalıyorsunuz. Bu odada, gerçek dışı görünen ancak yaşanmış ülke hudutlarını geçme öykülerinden yola çıkan desenlerden oluşan “Fantezilerdeki Fantastik Fizikî Dünya” serisi ilgi çekiyor. Öğüt’ün postadan devşirme gereçlerle oluşturduğu “Muhtemelen Özüretilmiş Posta Sanatı Arşivi”, Öğüt’ün Güney Kore, Fransa, Rusya, Almanya ve Japonya’da Reuters Haber Ajansı tarafınca haberleştirilmiş olayları kendi seyahatlerinde çektiği fotoğraflarla uyarlayıp oluşturduğu “Kayıt Tarihi: Temmuz 95” isimli kolaj serisi bir daha standın enteresan kısımlarından. Ahmet Öğüt’ün çağdaş sanatkarların meskenle ilgili ikonikleşmiş işlerinden kesitleri bir ortaya getirip kurguladığı “Evde Üretilmiş Yapıtlar” ve “Sanatçılar Müzik Yapınca” isimli makale-belgeselleri de seyircide büyük tesir bırakıyor.
Mizah hayatta kalma refleksimiz
Ahmet Öğüt, yapıtlarında çoğunlukla mizaha başvuruyor. Onun işlerindeki mizah ögesi, günlük hayatın akışında görmezden geldiğimiz problemleri ve gerçekleri su yüzüne çıkarıyor. Mizahı konuşamayacağımız bahisleri ele almak için en kıymetli aygıtlardan biri olarak goren Öğüt, “elbet maksat diğerlerinin acısıyla dalga geçmek değil. Ağlanacak halimizin ortasından, olduğumuzdan daha kuvvetli bir biçimde kurtulabilmek. Mizah, toplumsal akıl tutulması yaşadığımız anlarda bir nevi hayatta kalma refleksi” diyor.