Tarih: 18 Nisan 20:30
On-line, fiyatsız
Kayıt için link: https://lp.integralyatirim.com.tr/ZiweaAuP9h
Bu seminerde neleri konuşacağız?
Bugünlerde Türkiye iktisadının çabucak her yanından irin ve virüs fışkırıyor. 100 yıl ortadan daha sonra, ikinci sefer Avrupa’nın hasta adamı olduk. Lakin ekonomik problemleri gerçek teşhis etmezsek, başımıza gelenleri de yanlışsız değerlendiremeyiz. sıradan bir sınıflandırma yardımcı olabilir:
Birinci cinse örnek yüksek enflasyon olur. niçini para siyasetini Erdoğan’ın yönetmesi ve dünyaca kabul görmüş hallerin tedavide kullanılamamasıdır. İkincisi için örnek ise cari açıktır. Cari açık yanlışsız iktisat politikalarıyla bir süreliğine iyileştirilebilir, ancak bir süre daha sonra bir daha kendini gösterir. Deva tüm toplumun kabul ettiği yapısal ıslahatları hayata geçirmektir.
Integral Yatırım himayesinde vereceğim bu seminerde iktisadın geleceğini karartan ve tedavi edilmemesi halinde değişik cinste krizler yaratacak 3 tehlikeli hastalığı ve tahlilini anlatacağım.
Döviz Açığı
Türkiye daima kazandığından daha fazla döviz harcıyor. Yani, dış dünyaya borçlanarak ömrünü idame ettiriyor. Bu hastalığın esas 2 sebebi tasarruf eksikliği ve verimsiz üretimdir. Eğer esaslı tedavi uygulanmazsa, son senelerda sık sık yaşadığımız döviz kuru şokları sonunda ödemeler istikrarı krizine niye olur. Yani, ülke iflas bayrağını açar. Tahlil ise finansal tasarrufları teşvik etmek ve üretimde kullanılan insan ve makinanın kalitesini yükseltmektir. Pekala nasıl? Seminerde anlatacağım.
Kronik işsizlik
Kronik işsizlik toplumun tüm gücünü sömüren bir hastalık haline geldi. niçinleri üretimin ihtiyaçları ile işgücünün hünerleri içinde uyumsuzluktur. Bir öbür deyişle, eksik eğitim ve kamunun dengeli bir işgücü siyaseti üretememesi hastalığı yayar. Özellikle, düşük marifetli bireyler ve gençlerin iş bulamaması, ekonomik ıstırapların ötesinde sosyal huzursuzluk riskini cebinde taşır.
Şayet kalıcı işsizlik sürerse, politik istikrar bozulacağı üzere, toplumsal güvenlik sistemi de batabilir, beyin göçü hızlanır. Devası eğitimi islah etmekten başlar. Gerisini seminerde anlatacağım.
Kalkınamayan Türkiye
Üçüncü ve en büyük sorun ise kalkınma eksikliği. Türkiye iktisadı üzerinde tartışma daima ulusal gelir büyümesi, yol-köprü inşası, enflasyon, cari açık üzere çok dar kapsamlı bilgiler üzerinden yapılıyor. meğer, devletin ve hükümetin maksadı (sürdürülebilir) kalkınma olmalıdır. Nedir kalkınma?
Şu tarifi beğendim:
Kalkınma; ülkenin ekonomik, toplumsal, siyasal yapılarının değişerek insan hayatının maddi ve manevi alanda ilerlemesi ve giderek toplumun refahının artmasıdır. Bu bakımdan kalkınma yalnızca genel sayılarla belirlenen ekonomik büyümeyi içermekle bir arada bunu aşmaktadır. Ekonomik kalkınma (büyüme) toplumun maddi refahını sağlama tarafında fazlaca değerlidir, fakat tek başına kalkınmışlığı tabir etmeye kâfi değildir. Kalkınma kavramı iktisat disiplini ortasında olduğu kadar iktisat disiplini haricinde da karşılığını bulan bir kavramdır. Kalkınmayı ekonomik büyümeden ayıran en kıymetli öge, toplumun genelini kapsamasıdır. Ekonomik büyüme, bir ülkenin üretim kapasitesinin ve bu kapasitenin kalitesinin artmasıdır.
Bu artış yapısal olarak ekonomik olmayan toplumsal ögelere yansıdığında toplumsal kalkınmadan bahsetmeye başlayabiliriz (Sosyal Kalkınma Raporu, 2010). Toplumsal kalkınma ekonomik büyümenin yanında toplumsal gelişim ve değişimleri de kapsamaktadır. Örnek vermek gerekirse, toplumsal kalkınma, ulusal gelir dağılımının güzelleştirilmesi ve yoksulluğun azaltılmasını, altyapı ve toplumsal yatırımların yalnızca ülkenin belirli bölgelerinde değil, bilhassa geri kalmış bölgelerinde ağırlaştırılmasını, bu biçimdelikle ülkenin her bölgesinin “ekonomik ve toplumsal açıdan geri kalmışlık” olgusundan çıkarılmasını, eğitim meselesinde çağdaş teknolojik bilgiyi kapsayan bir seviyeye yönelinmesini, ülkenin maddi varlığı artarken, halkın hayatının manevi taraftan de zenginleşip kültürün yaygınlaşmasını, kalkınmışlığın paralelinde etraf müdafaa şuurunun geliştirilmesini, bayan, çocuk ve insan hakları şuurunun yerleştirilmesini, bayanların iktisada iştiraklerinin sağlanmasını ve bayanların da toplumsal ve ekonomik gelişmelerde kelam sahibi olmalarını hedeflemektedir (Sosyal Kalkınma Raporu, 2010).
Kalkınmaya bu açıdan bakıldığında, kalkınmayla bir arada toplumun kendini aşarak yeni bir topluma dönüştüğü çarçabuk görülebilecektir. özetlemek gerekirsesı, ülkenin ekonomik, toplumsal, siyasal yapılarında yaşanan ilerlemelerin bireyin ömrünün kalitesini arttırma istikametinde değişimi olarak tanımlanan günümüz kalkınma anlayışının beşere dair toplumsal boyutunu toplumsal kalkınma oluşturmaktadır. (kaynak: Karadenizsiad, link)
Türkiye 2013-2016 periyodunun demokrasi krizleri daha sonrasında, tüm memleketler arası kalkınma göstergelerinde gerilemekte. Şayet bu durum sürerse, ya toplumsal olarak yoksullaşıp Arjantin’e döneceğiz, ya da Körfez Monarşileri üzere güçlü, ancak ilkel bir yaşama mahkum olacağız.
Türkiye’ni kalkınma atılımının sona ermesinin en önemli sebebi demokrasi ismini verdiğimiz kurum ve kurallar bütünün tek adam rejimine feda edilmesidir. Türkiye süratle kalkınacak potansiyele sahiptir. 2002-2013 periyodunda tüm dünyayı şaşırtacak ölçüde süratli aralık kaydetti.
Pekala nasıl eski “güzel günlere” döneriz? Bir-iki ip ucu vereyim:
On-line, fiyatsız
Kayıt için link: https://lp.integralyatirim.com.tr/ZiweaAuP9h
Bu seminerde neleri konuşacağız?
Bugünlerde Türkiye iktisadının çabucak her yanından irin ve virüs fışkırıyor. 100 yıl ortadan daha sonra, ikinci sefer Avrupa’nın hasta adamı olduk. Lakin ekonomik problemleri gerçek teşhis etmezsek, başımıza gelenleri de yanlışsız değerlendiremeyiz. sıradan bir sınıflandırma yardımcı olabilir:
- Konjünktürel (geçici, yanlışsız iktisat siyasetleri ile kısa müddette tedavi edilebilen)
- Yapısal, ya da kronik (ekonomik DNA’ya işlemiş, çözmek için toplumsal konsensus ve sabırlı ıslahat gerektiren)
Birinci cinse örnek yüksek enflasyon olur. niçini para siyasetini Erdoğan’ın yönetmesi ve dünyaca kabul görmüş hallerin tedavide kullanılamamasıdır. İkincisi için örnek ise cari açıktır. Cari açık yanlışsız iktisat politikalarıyla bir süreliğine iyileştirilebilir, ancak bir süre daha sonra bir daha kendini gösterir. Deva tüm toplumun kabul ettiği yapısal ıslahatları hayata geçirmektir.
Integral Yatırım himayesinde vereceğim bu seminerde iktisadın geleceğini karartan ve tedavi edilmemesi halinde değişik cinste krizler yaratacak 3 tehlikeli hastalığı ve tahlilini anlatacağım.
Döviz Açığı
Türkiye daima kazandığından daha fazla döviz harcıyor. Yani, dış dünyaya borçlanarak ömrünü idame ettiriyor. Bu hastalığın esas 2 sebebi tasarruf eksikliği ve verimsiz üretimdir. Eğer esaslı tedavi uygulanmazsa, son senelerda sık sık yaşadığımız döviz kuru şokları sonunda ödemeler istikrarı krizine niye olur. Yani, ülke iflas bayrağını açar. Tahlil ise finansal tasarrufları teşvik etmek ve üretimde kullanılan insan ve makinanın kalitesini yükseltmektir. Pekala nasıl? Seminerde anlatacağım.
Kronik işsizlik
Kronik işsizlik toplumun tüm gücünü sömüren bir hastalık haline geldi. niçinleri üretimin ihtiyaçları ile işgücünün hünerleri içinde uyumsuzluktur. Bir öbür deyişle, eksik eğitim ve kamunun dengeli bir işgücü siyaseti üretememesi hastalığı yayar. Özellikle, düşük marifetli bireyler ve gençlerin iş bulamaması, ekonomik ıstırapların ötesinde sosyal huzursuzluk riskini cebinde taşır.
Şayet kalıcı işsizlik sürerse, politik istikrar bozulacağı üzere, toplumsal güvenlik sistemi de batabilir, beyin göçü hızlanır. Devası eğitimi islah etmekten başlar. Gerisini seminerde anlatacağım.
Kalkınamayan Türkiye
Üçüncü ve en büyük sorun ise kalkınma eksikliği. Türkiye iktisadı üzerinde tartışma daima ulusal gelir büyümesi, yol-köprü inşası, enflasyon, cari açık üzere çok dar kapsamlı bilgiler üzerinden yapılıyor. meğer, devletin ve hükümetin maksadı (sürdürülebilir) kalkınma olmalıdır. Nedir kalkınma?
Şu tarifi beğendim:
Kalkınma; ülkenin ekonomik, toplumsal, siyasal yapılarının değişerek insan hayatının maddi ve manevi alanda ilerlemesi ve giderek toplumun refahının artmasıdır. Bu bakımdan kalkınma yalnızca genel sayılarla belirlenen ekonomik büyümeyi içermekle bir arada bunu aşmaktadır. Ekonomik kalkınma (büyüme) toplumun maddi refahını sağlama tarafında fazlaca değerlidir, fakat tek başına kalkınmışlığı tabir etmeye kâfi değildir. Kalkınma kavramı iktisat disiplini ortasında olduğu kadar iktisat disiplini haricinde da karşılığını bulan bir kavramdır. Kalkınmayı ekonomik büyümeden ayıran en kıymetli öge, toplumun genelini kapsamasıdır. Ekonomik büyüme, bir ülkenin üretim kapasitesinin ve bu kapasitenin kalitesinin artmasıdır.
Bu artış yapısal olarak ekonomik olmayan toplumsal ögelere yansıdığında toplumsal kalkınmadan bahsetmeye başlayabiliriz (Sosyal Kalkınma Raporu, 2010). Toplumsal kalkınma ekonomik büyümenin yanında toplumsal gelişim ve değişimleri de kapsamaktadır. Örnek vermek gerekirse, toplumsal kalkınma, ulusal gelir dağılımının güzelleştirilmesi ve yoksulluğun azaltılmasını, altyapı ve toplumsal yatırımların yalnızca ülkenin belirli bölgelerinde değil, bilhassa geri kalmış bölgelerinde ağırlaştırılmasını, bu biçimdelikle ülkenin her bölgesinin “ekonomik ve toplumsal açıdan geri kalmışlık” olgusundan çıkarılmasını, eğitim meselesinde çağdaş teknolojik bilgiyi kapsayan bir seviyeye yönelinmesini, ülkenin maddi varlığı artarken, halkın hayatının manevi taraftan de zenginleşip kültürün yaygınlaşmasını, kalkınmışlığın paralelinde etraf müdafaa şuurunun geliştirilmesini, bayan, çocuk ve insan hakları şuurunun yerleştirilmesini, bayanların iktisada iştiraklerinin sağlanmasını ve bayanların da toplumsal ve ekonomik gelişmelerde kelam sahibi olmalarını hedeflemektedir (Sosyal Kalkınma Raporu, 2010).
Kalkınmaya bu açıdan bakıldığında, kalkınmayla bir arada toplumun kendini aşarak yeni bir topluma dönüştüğü çarçabuk görülebilecektir. özetlemek gerekirsesı, ülkenin ekonomik, toplumsal, siyasal yapılarında yaşanan ilerlemelerin bireyin ömrünün kalitesini arttırma istikametinde değişimi olarak tanımlanan günümüz kalkınma anlayışının beşere dair toplumsal boyutunu toplumsal kalkınma oluşturmaktadır. (kaynak: Karadenizsiad, link)
Türkiye 2013-2016 periyodunun demokrasi krizleri daha sonrasında, tüm memleketler arası kalkınma göstergelerinde gerilemekte. Şayet bu durum sürerse, ya toplumsal olarak yoksullaşıp Arjantin’e döneceğiz, ya da Körfez Monarşileri üzere güçlü, ancak ilkel bir yaşama mahkum olacağız.
Türkiye’ni kalkınma atılımının sona ermesinin en önemli sebebi demokrasi ismini verdiğimiz kurum ve kurallar bütünün tek adam rejimine feda edilmesidir. Türkiye süratle kalkınacak potansiyele sahiptir. 2002-2013 periyodunda tüm dünyayı şaşırtacak ölçüde süratli aralık kaydetti.
Pekala nasıl eski “güzel günlere” döneriz? Bir-iki ip ucu vereyim:
- Yargı bağımsızlığı,
- Özerk kontrol kurumlarının (TCMB, BDDK, EPDK, Kamu İhale Kurumu, vs) hükümete değil anayasaya hizmet vermesi,
- Kurallara dayalı iktisat idare,
- Kamplaşmaya değil, uzlaşma üretmeye yönelik politik rekabet.