CatWalk
New member
EKRAN KULLANIMI 6 AYDAN BAŞLIYOR
Ankara Üniversitesi Sıhhat Bilimleri Fakültesi Prof. Dr. Aynur Bütün Ayhan:
“Gelişen dünya teknolojik gelişmeleri de ortasında barındırıyor. süratle gelişen teknolojinin gelişmesi ve yaygınlaşması ile birlikte gün ortasında en çok kullandığımız araçlar haline gelen telefon, tablet, bilgisayar, televizyon ekranlarını yetişkinlerle birlikte çocuklar da kullanıyor. Ülkemizde yapılan son çalışmalar gösteriyor ki ekran kullanım yaşı 6 ay olarak belirlendi. Çocukların küçük yaşlardan itibaren telefon, tablet, bilgisayar, televizyon üzere ekran kullanımları gelişimlerini olumsuz etkiliyor. Ekran bağımlılığı da bu olumsuz tesirlerden biri. Ekrana bağlı kalmak çocukların fizikî, motor, toplumsal duygusal, bilişsel gelişimleri üzerinde olumsuz tesirler bırakıyor. bununla birlikte ekran bağımlılığı olan ve ekran kullanım müddetinde kontrol olmayan çocukların bilişsel gelişimlerinde yaşıtlarına göre gecikmeler olduğu saptandı. Ekran bağımlılığının dikkat eksikliği ve hiperaktivite semptomlarını artırdığı da belirlendi. Bu bahiste çocukların ekran kullanması ile ilgili ailelerle yapılan eğitim programlarının etkisinin incelendiği yeni bir çalışmada ise ekran mühletinin azalmasına bağlı olarak çocukların dikkat müddetlerinde artış belirlendi. İki-beş yaş ortası çocukların ekran kullanımları için günde bir saat ve anne babalarla bir arada nitelikli vakit geçirmesi önerilirken son çalışmalar incelendiğinde okul öncesi devir çocuklarının önerilen müddetten 5 kat daha fazla ekrana maruz kaldıklarını saptandı. Ekran bağımlılığı, çocuklarda daha kısa periyodik uyku, kesintili uyku, uyku düzensizlikleri üzere uyku sorunlarına de sebep oluyor.”
EKRANI YASAKLAMAK YANLIŞSIZ OLMAZ
Yeşilay Genel Lider Vekili Dr. Mehmet Dinç:
“Dijital teknolojilerin ömrümüze girmesiyle her şey değişti. Bu teknolojilerin süratli yayılıp her alanda kendini göstermesi ömrü okuyuşumuzu değiştirdi. İki küme oluştu. Birincisi ‘dijital göçmenler’, dijital dönüşümü de bilenler demek. Başkası dijital yerliler. Yani doğduklarından beri ömrü dijitali gorenler. Dijital yerliler için öbür bir hayat düşünmek mümkün değil. Doğdukları andan itibaren ekran görüyorlar. ötürüsıyla bu hayatlarının bir geçeği. Ekranlar ömrümüzü kolaylaştırıyor. ömrümüzden çıkarmamız mümkün değil. Lakin doğal gelişime muhalif bir durum var ise ve insan bundan ziyan görüyorsa, çocuklar için geri dönüştürülemez ziyanlar var ise durup düşünmemiz lazım. . Bu durum pandemide arttı. Artık olağana dönüş için hazırlıklar yapılıyor. O periyodun davranışlarını, alışkanlarlarını devam ettirmekten geri kalmamız gerekiyor. Hem annelerin birebir vakitte babaların çocukları için yeni düzenlemeler yapması gerekiyor. Yasaklamak hakikat değildir. İçerik ve vakit içindema manasında çocuklara yardım etmek gerekir. Çocuklar gerçek hayata döndüğünde cazip olmayan içeriklerle karşılaşırsa bu biçimde ister istemez sanal dünyaya kaçacaktır. Gerçek ömrü reklendirmek ve cazip hale getirmek kıymetli. Sıkıntı bir devirden geçiyoruz. Çocuklarımız önceliğimiz olmalı. Herkes üzerine düşeni yapmalı. ‘Bir çocuk yetiştirmek için bir köy kurmak gerekiyor’ lafı benim için hayli kıymetli. Anne baba haricinde tüm toplumunun da çocukların gelişimi için bir arada hareket etmesi gerekiyor.”
BU SORULARA DİKKAT!
Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk-Ergen Ruh Sıhhati ve Hastalıkları Anabilim Kısmı öğretim üyesi Doç. Dr. Tülin Fidan ekran ortamı kullanmasının bir sorun olarak değerlendirilmesinde şu noktaların kıymetine dikkat çekiyor:
“1. Çocuğumun ekran ortamını kullanmayı bırakması sıkıntı.
2. Ekran ortamı çocuğumu motive eden tek şey.
3. Çocuğumun düşündüğü tek şey ekran ortamı.
4. Çocuğum ekran ortamını kullanamadığı vakit sonlanıyor.
5. Çocuğumun ekran ortamını kullanmak istediği mühlet artıyor.
6. Çocuğum makûs bir gün geçirdiğinde, ekran ortamı onun daha âlâ hissetmesine yardımcı olan tek şey üzere görünüyor.
7. Çocuğumun ekran ortamı kullanması aile faaliyetlerini engelliyor.
8. Çocuğumun ekran ortamı kullanması aile içi problemlere niye oluyor.
9. Çocuğum ekran ortamına gizlice giriyor.”
Dr. Fidan şayet bu soruların birçoklarına ‘evet’ karşılığı veriliyorsa yapılması gerekenleri şu biçimde sıralıyor: “Ekran kullanım kurallarını çocuğunuzla birlikte tekrar gözden geçirin. yine net müddetler, anlaşılır ve somut kurallar oluşturun ve bu kuralları dengeli bir biçimde uygulayın. Ekranın çocuğun yaşına uygun güvenlikli kullanması ile ilgili tedbirler alın. Çocuğunuzun internetin tehlikelerinden korunabilmesi için onunla olumlu, irtibata açık bir münasebet geliştirin ki sorun olduğunda size anlatabilsin. Ekran dışı faaliyet alanları oluşturması için çocuğunuza takviye olun. (Aile ile birlikte aktiflik, oyun, sohbet, toplumsal aktivite, spor gibi) Müddet ve kurallara uyulmadığında ekran mühletinin kısaltılması üzere net yaptırımlar belirleyin.”
EKRANA DEĞİL AKRANA GEREKSİNİMİ VAR
Okul öncesi öğretmeni, Karataraklı Gündüz Bakımevi Kurucusu Derya Şahin:
“Öncelikle pandemiden daha sonra ekran bağımlığı yaşayan çocuklarımızın sayısı epey fazla arttı. 36-48 ay değil 24 aylık çocuklarda bile gözlemliyoruz. Veliler de sorunun farkında. Bu sebeple çocuklarını okula göndermek istiyorlar. Ekran bağımlılığı olan çocuklarda tek heceli konuşmalar, cümle kurmak istememe, göz irtibatı kurmama, bağlantı kurmama, kendi istediğini daima yinelama üzere aksilikler tespit ediyoruz. Ekran çocuğa o kadar epey süratli reaksiyon veriyor ki; çocuk parmağıyla her şeyi yönetebileceğini hissediyor. Sanal dünya ve gerçek dünya içindeki farklılığı algılayamıyor Çocuk tek başına ekran karşısında oyun oynadığı için, küme ortasında oyun oynarken yönergelere uymuyor, oyun bozulduğunda hırçınlaşıyor. Biz onlara gerçek ortam sunuyoruz. Yer değiştirmekten hoşlanmıyorlar. Bahçeden sınıfa geçerken sorun yaşama, bahçeden sınıfa girerken yahut oyun değiştirirken meşakkat yaşama üzere durumlar da bu bağımlılığının sebeplerinden olabiliyor. Süratli göz hareketleri, el kol hareketleri, mat bakışlar, ifadesizlikler üzere durumlar kelam konususuysa bir uzmana yönlendiriyoruz.”
Ankara Üniversitesi Sıhhat Bilimleri Fakültesi Prof. Dr. Aynur Bütün Ayhan:
“Gelişen dünya teknolojik gelişmeleri de ortasında barındırıyor. süratle gelişen teknolojinin gelişmesi ve yaygınlaşması ile birlikte gün ortasında en çok kullandığımız araçlar haline gelen telefon, tablet, bilgisayar, televizyon ekranlarını yetişkinlerle birlikte çocuklar da kullanıyor. Ülkemizde yapılan son çalışmalar gösteriyor ki ekran kullanım yaşı 6 ay olarak belirlendi. Çocukların küçük yaşlardan itibaren telefon, tablet, bilgisayar, televizyon üzere ekran kullanımları gelişimlerini olumsuz etkiliyor. Ekran bağımlılığı da bu olumsuz tesirlerden biri. Ekrana bağlı kalmak çocukların fizikî, motor, toplumsal duygusal, bilişsel gelişimleri üzerinde olumsuz tesirler bırakıyor. bununla birlikte ekran bağımlılığı olan ve ekran kullanım müddetinde kontrol olmayan çocukların bilişsel gelişimlerinde yaşıtlarına göre gecikmeler olduğu saptandı. Ekran bağımlılığının dikkat eksikliği ve hiperaktivite semptomlarını artırdığı da belirlendi. Bu bahiste çocukların ekran kullanması ile ilgili ailelerle yapılan eğitim programlarının etkisinin incelendiği yeni bir çalışmada ise ekran mühletinin azalmasına bağlı olarak çocukların dikkat müddetlerinde artış belirlendi. İki-beş yaş ortası çocukların ekran kullanımları için günde bir saat ve anne babalarla bir arada nitelikli vakit geçirmesi önerilirken son çalışmalar incelendiğinde okul öncesi devir çocuklarının önerilen müddetten 5 kat daha fazla ekrana maruz kaldıklarını saptandı. Ekran bağımlılığı, çocuklarda daha kısa periyodik uyku, kesintili uyku, uyku düzensizlikleri üzere uyku sorunlarına de sebep oluyor.”
EKRANI YASAKLAMAK YANLIŞSIZ OLMAZ
Yeşilay Genel Lider Vekili Dr. Mehmet Dinç:
“Dijital teknolojilerin ömrümüze girmesiyle her şey değişti. Bu teknolojilerin süratli yayılıp her alanda kendini göstermesi ömrü okuyuşumuzu değiştirdi. İki küme oluştu. Birincisi ‘dijital göçmenler’, dijital dönüşümü de bilenler demek. Başkası dijital yerliler. Yani doğduklarından beri ömrü dijitali gorenler. Dijital yerliler için öbür bir hayat düşünmek mümkün değil. Doğdukları andan itibaren ekran görüyorlar. ötürüsıyla bu hayatlarının bir geçeği. Ekranlar ömrümüzü kolaylaştırıyor. ömrümüzden çıkarmamız mümkün değil. Lakin doğal gelişime muhalif bir durum var ise ve insan bundan ziyan görüyorsa, çocuklar için geri dönüştürülemez ziyanlar var ise durup düşünmemiz lazım. . Bu durum pandemide arttı. Artık olağana dönüş için hazırlıklar yapılıyor. O periyodun davranışlarını, alışkanlarlarını devam ettirmekten geri kalmamız gerekiyor. Hem annelerin birebir vakitte babaların çocukları için yeni düzenlemeler yapması gerekiyor. Yasaklamak hakikat değildir. İçerik ve vakit içindema manasında çocuklara yardım etmek gerekir. Çocuklar gerçek hayata döndüğünde cazip olmayan içeriklerle karşılaşırsa bu biçimde ister istemez sanal dünyaya kaçacaktır. Gerçek ömrü reklendirmek ve cazip hale getirmek kıymetli. Sıkıntı bir devirden geçiyoruz. Çocuklarımız önceliğimiz olmalı. Herkes üzerine düşeni yapmalı. ‘Bir çocuk yetiştirmek için bir köy kurmak gerekiyor’ lafı benim için hayli kıymetli. Anne baba haricinde tüm toplumunun da çocukların gelişimi için bir arada hareket etmesi gerekiyor.”
BU SORULARA DİKKAT!
Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk-Ergen Ruh Sıhhati ve Hastalıkları Anabilim Kısmı öğretim üyesi Doç. Dr. Tülin Fidan ekran ortamı kullanmasının bir sorun olarak değerlendirilmesinde şu noktaların kıymetine dikkat çekiyor:
“1. Çocuğumun ekran ortamını kullanmayı bırakması sıkıntı.
2. Ekran ortamı çocuğumu motive eden tek şey.
3. Çocuğumun düşündüğü tek şey ekran ortamı.
4. Çocuğum ekran ortamını kullanamadığı vakit sonlanıyor.
5. Çocuğumun ekran ortamını kullanmak istediği mühlet artıyor.
6. Çocuğum makûs bir gün geçirdiğinde, ekran ortamı onun daha âlâ hissetmesine yardımcı olan tek şey üzere görünüyor.
7. Çocuğumun ekran ortamı kullanması aile faaliyetlerini engelliyor.
8. Çocuğumun ekran ortamı kullanması aile içi problemlere niye oluyor.
9. Çocuğum ekran ortamına gizlice giriyor.”
Dr. Fidan şayet bu soruların birçoklarına ‘evet’ karşılığı veriliyorsa yapılması gerekenleri şu biçimde sıralıyor: “Ekran kullanım kurallarını çocuğunuzla birlikte tekrar gözden geçirin. yine net müddetler, anlaşılır ve somut kurallar oluşturun ve bu kuralları dengeli bir biçimde uygulayın. Ekranın çocuğun yaşına uygun güvenlikli kullanması ile ilgili tedbirler alın. Çocuğunuzun internetin tehlikelerinden korunabilmesi için onunla olumlu, irtibata açık bir münasebet geliştirin ki sorun olduğunda size anlatabilsin. Ekran dışı faaliyet alanları oluşturması için çocuğunuza takviye olun. (Aile ile birlikte aktiflik, oyun, sohbet, toplumsal aktivite, spor gibi) Müddet ve kurallara uyulmadığında ekran mühletinin kısaltılması üzere net yaptırımlar belirleyin.”
EKRANA DEĞİL AKRANA GEREKSİNİMİ VAR
Okul öncesi öğretmeni, Karataraklı Gündüz Bakımevi Kurucusu Derya Şahin:
“Öncelikle pandemiden daha sonra ekran bağımlığı yaşayan çocuklarımızın sayısı epey fazla arttı. 36-48 ay değil 24 aylık çocuklarda bile gözlemliyoruz. Veliler de sorunun farkında. Bu sebeple çocuklarını okula göndermek istiyorlar. Ekran bağımlılığı olan çocuklarda tek heceli konuşmalar, cümle kurmak istememe, göz irtibatı kurmama, bağlantı kurmama, kendi istediğini daima yinelama üzere aksilikler tespit ediyoruz. Ekran çocuğa o kadar epey süratli reaksiyon veriyor ki; çocuk parmağıyla her şeyi yönetebileceğini hissediyor. Sanal dünya ve gerçek dünya içindeki farklılığı algılayamıyor Çocuk tek başına ekran karşısında oyun oynadığı için, küme ortasında oyun oynarken yönergelere uymuyor, oyun bozulduğunda hırçınlaşıyor. Biz onlara gerçek ortam sunuyoruz. Yer değiştirmekten hoşlanmıyorlar. Bahçeden sınıfa geçerken sorun yaşama, bahçeden sınıfa girerken yahut oyun değiştirirken meşakkat yaşama üzere durumlar da bu bağımlılığının sebeplerinden olabiliyor. Süratli göz hareketleri, el kol hareketleri, mat bakışlar, ifadesizlikler üzere durumlar kelam konususuysa bir uzmana yönlendiriyoruz.”