Çocuklarda Olumsuz Davranışların Önlenmesi

Hiranur

New member
Çocuklarda Olumsuz Davranışların Önlenmesi “İnsan zihni doğuşta boş bir levha üzeredir.”

17. yüzyılın en değerli düşünürlerinden John Locke


Çocuklar her türlü davranışı öğrenmeye açıktır. Çocuklar yetişkinlere oranla olumsuz alışkanlıkları ve davranışları hayli kolay benimserler. Cümbüş olarak algıladığı olumsuz davranışların farkına varmazlar. Çocuklarımızın davranışlarının oluşmasında uygun yönlendirme büyük kıymet taşımaktadır. Çocukların davranışları; ebeveynlerinden aldıkları reaksiyonlara bakılırsa şekillenir.

Olumsuz davranışı ortadan kaldırma konusunda belirlenmiş yollar standarttır. Lakin her çocuk ve aile birbirinden farklıdır ve davranış değiştirme halleri de bir çocuktan ötekine değişkenlik gösterebilir. Çocukların karşılanması gereken psikobiyolojik durumlarını da gözden geçirmek ve bu durumlara göre davranmak değerlidir. Şayet bu psikobiyolojik muhtaçlıkları karşılanmışsa şayet, olumsuz davranışı değiştirmek için plan yapmak yararlı olabilir. Birden fazla ebeveyn bu biçimde bir durumla karşılaştığında nasıl davranacaklarını bilememektedirler. İstenmeyen davranışları görmezden gelerek mi yoksa cezalandırarak mı yok edecekleri konusunda emin olamazlar. İstenmeyen davranışları azaltmak ya da ortadan kaldırmak için nelere dikkat etmeliyiz?

Olumsuz davranışları değiştirmek için şu kademelere dikkat edilmelidir.

1.Olumsuz davranış tanımlanmalıdır. Çocuğunuzun olumsuz davranışı duygusal ya da kişilik sorunu olarak görürseniz,ona birtakım sıfatlar yakıştırırsınız. Örneğin; “utangaç”, “anneye bağımlı” “saldırgan” üzere sıfatlar çocuğun değişmez bir özelliği üzere algılanmasına ve düzeltmek için gayret göstermemenize yol açabilir. Şayet sorunu çocuğun şahsi özelliği olarak değil de davranışı olarak ele alırsanız,o davranışı değiştirmek için bir adım atmış olursunuz.

2.Çocuklar genelde ebeveynlerine bir şeyi yaptırmak için ağlama ve mızıldanma yolunu kullanır. Lakin ebeveynler bu durum karşısında katiyetle pes etmemelidir. Ağlayarak bir şey elde edemeyeceğini öğretmelidir. Ağlayarak istediğini yaptıran çocuk bunun olumsuz bir davranış olduğunu bilmez tersine isteklerinin yapıldığı bir metot olarak görür. Bu niçinle çocuk ağladığı vakit her istediğinin yerine getirilmeyeceğini öğretmelidir.

3.Ebeveynler sabırlı olmalıdır. Çocuğunuzla tartışmaya girmeyin ve çocuğunuzu azarlamayın. Bağlantınıza bir mola verin. Çocuğunuzunda sakinleştiği vakit olumsuz davranış ile ilgili konuşun. Molanın çocuğun ısrarı ile bitmesi niçiniyle bitmiş oldurmeyin. Bunun gerçekleşmesi halinde çocuğun olumsuz davranışlarını da ödüllendirmiş ve pekiştirmiş olursunuz. Çocuktur diyerek her isteğinin çabucak yerine getirilmesi ileride çocuk için önemli problemlere niye olur. Bu niçinle aileler çocuklarına beklemeyi öğretmelidir.

4.“Hayır” sözünden daha sonra dengeli olun. Şayet kararlı bir biçimde “Hayır” derseniz ve çocuğunuz yapmakta olduğu olumsuz davranışa orta verirse, çabucak ilgisini diğer bir istikamete çevirin. Hayır sözünü sık sık yeniden etmemelisiniz, çocuğunuzun epey fazla “Hayır” sözünü duyması duyarsızlaşmasına niye olacaktır. Ayrıyeten “Hayır” sözünüzü çocuğunuz mızmızlandığı için de “Evet”e çevirmemelisiniz. ,

Gayemiz, çocuklarımızın özdenetime sahip, kendi başına kararlar alabilen ve bu kararların sorumluluklarını taşıyabilen bireyler olmaları, his ve kanılarını söz edebilmeleridir. Ebeveyn tavırlarına bağlı olan istenmeyen davranışların düzelmesi, ebeveynlerin ortak kararlılığı ve tutarlılığı ile mümkündür. Unutmamalısınız ki, dengeli davranarak, sakin ve kararlı olarak istediğiniz amaca ulaşacaksınız. Burada dikkat edilmesi gereken nokta, bu davranışların makul bir ruhsal olaydan daha sonra ortaya çıkıp çıkmadığıdır. Bu üzere durumlarda ebeveynlerin bir uzmandan yardım alması gerekmektedir. Uzman tarafınca tespit edilen duygusal bozuklukların erken teşhis ve tedavisi ile hem çocuk tıpkı vakitte ebeveynleri istenmeyen davranışları denetim altına almış olacaklardır.
 
Üst