Türkiye’deki işsizlik oranları her insanın malumu… Oranlar itibariyle kimseyi ikna edemezken, insanları müracaat mühleti kısaltarak süratle işsiz vasfından çıkaran yapısıyla, işsizi yok sayan bir anlayış sergileniyor.
Bu niçinle açıklanan işsizlik sayıları da kimse tarafınca ikna edici bulunmuyor. Bu esasen açık. Lakin bugün size işin tam aykırısı istikametinden bir istatistik çelişkisi paylaşacağım. Kurum birebir, oran farklı. İşsizliğe değil de, istihdam edilenlerin dallarına dikkat çekmek istiyorum.
Geçtiğimiz günlerde TÜİK, 2021 yılı sanayi ve hizmet istatistiklerini deklare etti. Buna bakılırsa aktif olan teşebbüslerin yüzde 43,1’i hizmet bölümünde faaliyet gösteriyor. İşetmelerimizin yüzde 36,5’i ise ticaret bölümünde yer alıyor.
Bu açıklamada en ürkütücü data ise imalat sanayiindeki teşebbüslerin yüzde 61,4’ünün düşük teknoloji faaliyetlerinde yer alması ve bu yapının da sanayi istihdamının yüzde 51,7’sini oluştururken, cironun da yalnızca yüzde 35,7’sini elde etmesi…
bu biçimdesi bir fotoğraf Türkiye’nin dijitalleşmenin ve endüstriyel otomasyonun ön plana çıkmasının akabinde başının önemli oranda bela olduğunu gösterdiği açık. Ayrıyeten düşük teknoloji üretim yapısının çabucak vazgeçilebilir özellikte olması da üzerinden uzun uzun düşünmeyi gerektiriyor.
Çok büyük bir sorun ve ülkenin ana gündeminin bu çarpık yapı olması gerektiğini düşünüyorum. Lakin bugün altını çizeceğim ve dikkat cazip olan bu değil. Bu teşebbüslerin istihdam dağılımlarına baktığımızda 2021 yılındaki istihdamın yüzde 37,4’ünün hizmet bölümünde olduğu belirtiliyor. Sanayi bölümünün istihdamdaki hissesi ise yüzde 28,9 olarak belirtildi.
Şayet bu data tek başına okunursa istihdam dağılımı açısından da sorunlu bir yapı gözükmüyor. Daha denetim edilebilir ve hakikat yapılanmayla yönetilebilir bir tablo kelam konusu. Lakin TÜİK’in Mart 2022’de deklare ettiğı 2021 işsizlik verisinin bilgilerina baktığınızda ortaya bir çelişki çıkıyor.
Çünkü 2021 yılının kimsenin inanmadığı o işsizlik verisi açıklanırken, ortaya konulan verinin ortasında istihdamın kesimlere göre dağılımı da veriliyor. Açıklanan bu istatistik ise bize istihdamda hizmetler bölümünün hissesinin yüzde 55,3 olduğunu duyurdu. Hatta devamını da paylaşayım. Endüstrinin hissesi da yüzde 21,3. Geriye kalan istihdam ise yüzde 17,2 tarımda, yüzde 6,2 hisse ile de inşaatta.
Şimdi soru şu: Her iki data de birebir periyodu kapsadığına, tıpkı kurum tarafınca belirtildiğına ve tıpkı ülkenin istihdam piyasası olduğuna bakılırsa hizmetler ve sanayi dallarının istihdam sapmasının sebebi ne?
Altını çizmek için net hatırlatayım. Son açıklananda istihdamın yüzde 34,7’si hizmetlerde, bundan evvelkinde yüzde 55,3’ü. Son açıklananda istihdamın yüzde 28,9’u endüstride bundan evvelkinde yüzde 21,3’ü. Soru şu: Hangisi gerçek? Ve en kıymetlisi bu büyük sapmaların, işsizliğin gizlenmesindeki hissesi nedir? Cevap lütfen…
[email protected]
Bu niçinle açıklanan işsizlik sayıları da kimse tarafınca ikna edici bulunmuyor. Bu esasen açık. Lakin bugün size işin tam aykırısı istikametinden bir istatistik çelişkisi paylaşacağım. Kurum birebir, oran farklı. İşsizliğe değil de, istihdam edilenlerin dallarına dikkat çekmek istiyorum.
Geçtiğimiz günlerde TÜİK, 2021 yılı sanayi ve hizmet istatistiklerini deklare etti. Buna bakılırsa aktif olan teşebbüslerin yüzde 43,1’i hizmet bölümünde faaliyet gösteriyor. İşetmelerimizin yüzde 36,5’i ise ticaret bölümünde yer alıyor.
Bu açıklamada en ürkütücü data ise imalat sanayiindeki teşebbüslerin yüzde 61,4’ünün düşük teknoloji faaliyetlerinde yer alması ve bu yapının da sanayi istihdamının yüzde 51,7’sini oluştururken, cironun da yalnızca yüzde 35,7’sini elde etmesi…
bu biçimdesi bir fotoğraf Türkiye’nin dijitalleşmenin ve endüstriyel otomasyonun ön plana çıkmasının akabinde başının önemli oranda bela olduğunu gösterdiği açık. Ayrıyeten düşük teknoloji üretim yapısının çabucak vazgeçilebilir özellikte olması da üzerinden uzun uzun düşünmeyi gerektiriyor.
Çok büyük bir sorun ve ülkenin ana gündeminin bu çarpık yapı olması gerektiğini düşünüyorum. Lakin bugün altını çizeceğim ve dikkat cazip olan bu değil. Bu teşebbüslerin istihdam dağılımlarına baktığımızda 2021 yılındaki istihdamın yüzde 37,4’ünün hizmet bölümünde olduğu belirtiliyor. Sanayi bölümünün istihdamdaki hissesi ise yüzde 28,9 olarak belirtildi.
Şayet bu data tek başına okunursa istihdam dağılımı açısından da sorunlu bir yapı gözükmüyor. Daha denetim edilebilir ve hakikat yapılanmayla yönetilebilir bir tablo kelam konusu. Lakin TÜİK’in Mart 2022’de deklare ettiğı 2021 işsizlik verisinin bilgilerina baktığınızda ortaya bir çelişki çıkıyor.
Çünkü 2021 yılının kimsenin inanmadığı o işsizlik verisi açıklanırken, ortaya konulan verinin ortasında istihdamın kesimlere göre dağılımı da veriliyor. Açıklanan bu istatistik ise bize istihdamda hizmetler bölümünün hissesinin yüzde 55,3 olduğunu duyurdu. Hatta devamını da paylaşayım. Endüstrinin hissesi da yüzde 21,3. Geriye kalan istihdam ise yüzde 17,2 tarımda, yüzde 6,2 hisse ile de inşaatta.
Şimdi soru şu: Her iki data de birebir periyodu kapsadığına, tıpkı kurum tarafınca belirtildiğına ve tıpkı ülkenin istihdam piyasası olduğuna bakılırsa hizmetler ve sanayi dallarının istihdam sapmasının sebebi ne?
Altını çizmek için net hatırlatayım. Son açıklananda istihdamın yüzde 34,7’si hizmetlerde, bundan evvelkinde yüzde 55,3’ü. Son açıklananda istihdamın yüzde 28,9’u endüstride bundan evvelkinde yüzde 21,3’ü. Soru şu: Hangisi gerçek? Ve en kıymetlisi bu büyük sapmaların, işsizliğin gizlenmesindeki hissesi nedir? Cevap lütfen…
[email protected]